Όπως μας είναι γνωστό, ο τούρκος Στρατιωτικός Διοικητής της Χίου, συνταγματάρχης Ζιχνή μπέης, παραδόθηκε στον ελληνικό απελευθερωτικό στρατό στις 21 Δεκεμβρίου του 1912 στη θέση Σταυρί του όρους Προβατάς. Το Πρωτόκολλο παράδοσης του τουρκικού στρατού υπογράφηκε στις Καρυές, την ίδια μέρα, στην οικία του Ιωάννη Χ΄΄ Αποστόλου Βενέτου (Σκλαβούνου), η οποία διασώζεται μέχρι σήμερα. Ο Ζιχνή μπέης φιλοξενήθηκε για λίγο στις Καρυές στην οικία Στ. Λαρέντζου και στη συνέχεια ακολούθησε την τύχη των άλλων τούρκων αξιωματικών αιχμαλώτων.
Όπως προκύπτει από μεταγενέστερα στοιχεία, το ξίφος του Ζιχνή βρέθηκε στα χέρια του Στυλιανού Παλιγκίνη, εφέδρου αξιωματικού του ελληνικού απελευθερωτικού στρατού, ο οποίος το κράτησε ως κειμήλιο.
Πενήντα τρία χρόνια αργότερα, οι δυο γιοι του Στυλιανού Παλιγκίνη αποφασίζουν να επιστρέψουν στη Χίο το ξίφος του Ζιχνή, θεωρώντας ότι εκεί είναι ο φυσικός χώρος φύλαξης ενός τόσο σπουδαίου για το νησί κειμηλίου. Έτσι, κατά την επετειακή εκδήλωση του εορτασμού της 11ης Νοεμβρίου, το 1965, παραδίδουν στον πρόεδρο της Αδελφότητας Αττικοβοιωτίας «Κοραής», ιατρό Αντώνιο Θρουβάλα, το ξίφος του Ζιχνή μπέη. (βλ. εφημ. «Πρόοδος», αρ. φύλλου 10389, της 17ης Νοεμβρίου του 1965). Επιθυμία τους ήταν το ξίφος να παραδοθεί στη Βιβλιοθήκη «Κοραής» και να εκτεθεί ως σπουδαίο εθνικό κειμήλιο.
Από το έγκυρο περιοδικό «Χιακή Επιθεώρησις» πληροφορούμαστε ότι το ξίφος το οποίο κατείχαν οι αδελφοί Παλιγκίνη παραδόθηκε από τον πρόεδρο της Αδελφότητας «Κοραής» στη Βιβλιοθήκη της Χίου. (βλ. περ. «Χιακή Επιθεώρησις», τεύχος 10 του 1966).
Ο λόγος της παράδοσης του ξίφους στη Βιβλιοθήκη «Κοραής» ήταν προφανής: Εκεί λειτουργούσε το Εθνολογικό και Λαογραφικό Μουσείο «Αργέντη». Το 1975 έγινε η ανακαίνιση του Μουσείου με πρωτοβουλία και δαπάνες του Λορέντζου Φ. Αργέντη, μετετράπη σε αμιγώς Λαογραφικό Μουσείο και τα εκθέματα εθνολογικού και ιστορικού ενδιαφέροντος εκτοπίστηκαν από τους χώρους του Μουσείου.
Κάποια από τα εκθέματα μεταφέρθηκαν πρόσφατα σε αποθηκευτικό χώρο εκτός Βιβλιοθήκης και κάποια άλλα βρίσκονται διεσπαρμένα στους χώρους της.
Το ξίφος του Ζιχνή, μαζί με άλλα τουρκικά ξίφη, σπαθιά και λόγχες, καθώς και άλλα ενθυμήματα του αγώνα του 1912 αξίζει να συγκεντρωθούν και πάλι και να εκτεθούν κατά τις επετειακές εκδηλώσεις για τα 100 χρόνια του απελευθερωτικού αγώνα του 1912.
Για τα άλλα σπουδαία ενθυμήματα του αγώνα, τα οποία βρίσκονται λησμονημένα στην Κιβωτό της Ιστορίας του τόπου μας, στη Βιβλιοθήκη «Κοραής», θα επανέλθω σε εύθετο χρόνο.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
