Το δέσιμο με τη γη των ανθρώπων της βόρειας Χίου είναι ανεπανάληπτο. Την έζησαν και την είδαν ως αποκλειστική τροφό τους σε δεκαετίες που το χρήμα ήταν είδος προς εξαφάνιση, η οικονομία ενός σπιτικού στηρίζονταν στη λογική της αυτάρκειας και οι συναλλαγές έτειναν προς το ανταλλακτικό σύστημα.
Τα βιώματα αυτά ερμηνεύουν και τη μετέπειτα στάση τους. Ακόμα και οι μετανάστες διατήρησαν ισχυρούς συναισθηματικούς δεσμούς με το χωράφι, έστω κι αν έβλεπαν ότι αδυνατούσαν να τα διαφεντεύουν, δασώθηκαν και απειλήθηκε να περάσουν στην ιδιοκτησία του Δασαρχείου. Τη γη που πότισε το πατρογονικό αίμα για να ημερέψει τη μετρούσαν πάντα πολύ βαριά. Για αυτό αρνήθηκαν δεκάδες προσφορές αγοράς ή ανταλλαγής της. Για αυτό ναυάγησε εν τη γεννέσει του κάθε απόπειρα αναδασμού.
Μόνο που αυτή η πατροπαράδοτη λογική έδωσε τη χαριστική βολή στην περιοχή. Απώθησε κάθε σκέψη δραστηριοποίησης με την αγροτική παραγωγή και στέρησε κάθε παραγωγική δραστηριότητα από την Αμανή.
Αναζητώντας τον τρόπο να στήσουμε γύρω από το σπήλαιο και την Παναγία στο Άγιο Γάλας ένα συνολικό χώρο ανασύνθεσης της περιοχής, με τα προγενέστερα χαρακτηριστικά της, αναζητήσαμε γη. Η καχυποψία ρέει στην ανθρώπινη φύση σαν το νερό που χύνεται στο διπλανό ασταμάτητο όλο το χρόνο ποτάμι. Κι αν επιχειρήσουν να την οικειοποιηθούν;
Τις φοβίες αυτές δεν τις ενστερνίστηκε ο Πέτρος Κολοκυθάς, ο Πετρίκος, όπως είναι πιο γνωστός στο Άγιο Γάλας. Μόνιμος κάτοικος Αυστραλίας έχει στην ιδιοκτησία του τις πρώτες σκάλες κάτω απ’ την Παναγιά. «Μακάρι να τις περιποιηθείτε, να τις δω να τις χαρώ», μας είπε πέρσι φεύγοντας κι η επιθυμία έγινε προσταγή. Εκεί που μέχρι και πριν 30 χρόνια φυτεύονταν οι καλύτεροι κήποι φέτος έγινε ένα μικρό μποστάνι από πειραματιζόμενους καλλιεργητές. Ντομάτες, μελιτζάνες, πιπεριές, κολοκύθια, ξυλάγκουρα, καλαμπόκια, ταμπουράδες σιγά – σιγά παίρνουν το μπόι που τους ταιριάζει, με δώρο το τρεχούμενο νεράκι και τη ζεστή συντροφιά του ήλιου.
Όπου να ‘ναι ο μπάρμπα Πετρίκος ετοιμάζεται να εμφανιστεί στο ετήσιο προσκύνημα του στη γενέτειρα. Είναι βέβαιο ότι δε θα ξεκολλά απ’ τις σκάλες του. Οι οποίες θα είναι επισκέψιμες για τους αμύητους στη μπαξεβανική, εννοείται χωρίς ίχνος λιπάσματος. Κι όποιος θα θέλει να γευτεί αγιογαλούσικη σαλάτα, δε θα έχει παρά σε δυο – τρεις βδομάδες απλά να κοπιάζει στον κήπο μας…
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.