|
Στην Χίο ζούμε ακόμη μια φορά ένα θέατρο του παραλόγου. Αυτή τη φορά τις συνέπειες υφίστανται τα παιδιά μας.
Τα παιδιά μας που ήρθαν σε μια χώρα που θεωρητικά παρέχει πρόσβαση στη δημόσια εκπαίδευση, χωρίς διακρίσεις.
Τα παιδιά μας που ζουν τις συγκρούσεις που δημιουργούν οι ενήλικες. Ως άμαχος πληθυσμός, που υφίσταται τις βαρύτερες συνέπειες.
Τα παιδιά μας που μαθαίνουν να τρομάζουν και να φοβούνται τα άλλα παιδιά.
Τα παιδιά, που είναι ΟΛΑ δικά μας παιδιά.
Κανείς δεν έχει δικαίωμα να αποκλείει παιδιά από την εκπαίδευση. Κανείς δεν έχει δικαίωμα να καθυστερεί, έστω και μια μέρα, την εκπαίδευση τους. Τα παιδιά δεν έχουν χρόνο για χάσιμο.
Αυτές τις μέρες στη Χίο αντιμάχονται, δήθεν, δυο πλευρές θέτοντας την κουρασμένη τοπική κοινωνία στη μέση μιας διαμάχης χωρίς πραγματικό νόημα.
Οι πρώτοι, με τον πιο ακραίο και καταδικαστέο τρόπο, επιτίθενται σε παιδιά και ζητούν ρατσιστικό διαχωρισμό.
Η κυβέρνηση θεωρεί ότι λύση είναι ο δικός της ρατσιστικός διαχωρισμός. Αυτός των ΔΥΕΠ (Δομές Υποδοχής και Εκπαίδευσης Προσφύγων). Χρησιμοποιούν την «εκπαίδευση των προσφυγοπαίδων» ως πρόσχημα προοδευτικότητας και προάσπισης δικαιωμάτων. Εκπαίδευση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
Προφανώς, η προστασία των παιδιών δεν γίνεται με ψευδοσχολεία. Ειδικά όταν οι συνθήκες διαμονής των παιδιών στα Κέντρα Υποδοχής και Ταυτοποίησης (ΚΥΤ) είναι άθλιες και προσβάλλουν την ανθρώπινη αξιοπρέπεια. Μακάρι να τους έλειπε μόνο το σχολείο.
Ο νόμος 4540/18, που ενσωματώνει ευρωπαϊκή οδηγία, ορίζει ρητά ότι τα παιδιά πρέπει να εντάσσονται στην εκπαίδευση "εντός τριών μηνών από την ολοκλήρωση της ταυτοποίησης του ανηλίκου".
Πρακτικά, ο νόμος δίνει προθεσμία τεσσάρων μηνών στη διοίκηση για να εντάξει τα παιδιά στην εκπαίδευση (αφού η διαδικασία της ταυτοποίησης διαρκεί 25 ημέρες).
Η κυβέρνηση χρησιμοποιεί ως άλλοθι τις ΔΥΕΠ, που ουσιαστικά παρέχουν μη τυπική εκπαίδευση, για να συγκαλύψει τις ευθύνες της για τα κολαστήρια των ΚΥΤ. Δήθεν, με τη συμμετοχή τους στις ΔΥΕΠ, "τα παιδιά θα νιώσουν λίγο καλύτερα και θα ενταχθούν σε μια κανονικότητα". Παίζουν με τις παιδικές ψυχές. Τραυματισμένες ψυχές ανηλίκων που, αντί να προστατεύονται, τους επιβάλλεται να ζουν σε συνθήκες που δημιουργούν νέα τραύματα. Πόσο θα αντέξουν...
Δεν μπορούμε πια να ψάχνουμε λύσεις έξω από το νόμο, τη λογική και τον ανθρωπισμό. Δεν μας ταιριάζει, αν θέλουμε να λογιζόμαστε ως δημοκρατική κοινωνία.
Ως πολίτες, ως γονείς και ως εκπαιδευτικοί δεν μπορούμε να κάνουμε εκπτώσεις.
Είναι αυτονόητη επιλογή να στηρίξουμε το δικαίωμα όλων των παιδιών στην εκπαίδευση. Δεν μπορούν να υπάρχουν ρατσιστικοί διαχωρισμοί.
Ούτε από αυτούς που εκμεταλλεύονται τη δυσθυμία τοπικών κοινωνιών αλλά ούτε από αυτούς που με, προοδευτικό μανδύα και ρητορική, οδηγούν σε «λιγότερο άσχημο» αποτέλεσμα.
Είναι παράλογο και απάνθρωπο να κρατούνται παιδιά στις αποθήκες ψυχών των ΚΥΤ. Είναι παράνομο και απάνθρωπο να μην τους παρέχεται προστασία. Είναι απάνθρωπο παιδιά να αντικρίζουν κλειστή την πόρτα των σχολείων. Είναι απάνθρωπο να χρησιμοποιούνται ως «πολιορκητικός κριός» ή ως άλλοθι οποιασδήποτε πολιτικής.
Πρώτη μέριμνα της κυβέρνησης πρέπει να είναι η αυτονόητη εφαρμογή του νόμου.
Οι συνθήκες «ΒΙΑΛ, Σάμου και Μόριας» συνιστούν κακομεταχείριση η/και βασανιστήριο.
Η αποσυμφόρηση είναι η λύση και για το εκπαιδευτικό ζήτημα των προσφυγοπαίδων.
Στηρίζουμε απολύτως το δικαίωμα των προσφυγοπαίδων στην κανονική, δημόσια εκπαίδευση.
Οι δημοκρατικοί πολίτες απαιτούν δημοκρατικές λύσεις.
|
facebook
youtube
instagram
X
