Η τραγωδία στον σαϊτοπόλεµο της Καλαµάτας επαναφέρει τον προβληµατισµό και για τον ρουκετοπόλεµο στον Βροντάδο της Χίου και αποκαλύπτει εκκρεµότητες κρυµµένες επί χρόνια κάτω από το χαλί, αναφορικά µε τα «εκρηκτικά» έθιµα στη χώρα. Η προσπάθεια νοµιµοποίησης µε νοµοθετική πρωτοβουλία του 2016, που θα κάλυπτε και τον σαϊτοπόλεµο της Καλαµάτας, «ναυάγησε» και δεν επανήλθε έκτοτε.
Το φετινό δυστύχηµα επαναφέρει τη συζήτηση εκεί όπου είχε µείνει πριν από τρία χρόνια. Η σχετική τροπολογία είχε κατατεθεί από τον βουλευτή Χίου της Νέας Δηµοκρατίας Νότη Μηταράκη, ο οποίος πρότεινε να προστεθεί στον νόµο περί φωτοβολίδων και πυροτεχνηµάτων η πρόβλεψη ότι «µε κοινή υπουργική απόφαση των υπουργών Πολιτισµού, Αθλητισµού και Προστασίας του Πολίτη θα αναγνωρίζονται ως εθνικά έθιµα δραστηριότητες που επαναλαµβάνονται σταθερά από γενιά σε γενιά και αποτελούν σηµαντικό κοµµάτι της πολιτιστικής κληρονοµιάς της χώρας». Με την ίδια απόφαση θα οριζόταν ο φορέας υλοποίησης του εθνικού εθίµου και οι ελάχιστες προβλέψεις του Κανονισµού Οργάνωσης, Λειτουργίας και ∆ιεξαγωγής του εθίµου.
Με απόφαση του υπουργού Προστασίας του Πολίτη, κατά παρέκκλιση των διατάξεων του σχετικού νόµου, θα επιτρεπόταν στο πλαίσιο εκτέλεσης του εθνικού εθίµου, διά χορήγησης σχετικής άδειας από τις κατά τόπους αστυνοµικές Αρχές, η ελεγχόµενη κατασκευή και χρήση φωτοβολίδων, βεγγαλικών, κροτίδων ή άλλων υλικών σχετικών µε τις διατάξεις του παρόντα νόµου.
Παρόλο που η τροπολογία πέρασε από την αρµόδια επιτροπή της Βουλής και εντάχθηκε σε σχέδιο νόµου µε θετική εισήγηση του τότε υπουργού Εσωτερικών Παναγιώτη Κουρουµπλή, απορρίφθηκε από τον υπουργό Οικονοµίας Γιώργο Σταθάκη, µε το αιτιολογικό ότι χρειαζόταν περαιτέρω επεξεργασία. Φορέας διοργάνωσης «Η τροπολογία έθετε ένα πλαίσιο κανόνων για την ασφάλεια του ρουκετοπόλεµου και των άλλων εθίµων προκειµένου να προληφθούν δυστυχήµατα και να µην κινδυνεύσουν µε κατάργηση. Προέβλεπε πως χρειάζεται ένας επίσηµος φορέας διοργάνωσης και ελέγχου, προδιαγραφές ασφαλείας των ρουκετών, εκπαίδευση των χειριστών και περίµετρο ασφαλείας. Ο άτυχος εικονολήπτης στην Καλαµάτα βρέθηκε δίπλα στις σαΐτες γιατί δεν υπήρχε περίµετρος ασφαλείας» είπε στο «Εθνος» ο κ. Μηταράκης.
Το 2016, όταν εκδηλώθηκε η νοµοθετική πρωτοβουλία, ήταν µια κοµβική χρονιά για τον ρουκετοπόλεµο του Βροντάδου. Το έθιµο δεν πραγµατοποιήθηκε, υπό την απειλή αυτόφωρων συλλήψεων, λόγω των έντονων αντιδράσεων των κατοίκων των δύο ενοριών, που τα προηγούµενα χρόνια ζούσαν µέσα σε µια «φλεγόµενη καταιγίδα» πάνω από 100.000 ρουκετών, διασταυρούµενων µεταξύ Αγίου Μάρκου και Παναγίας Ερειθιανής.
Το έθιµο, που επί δεκαετίες διεξαγόταν ως ένας τοπικής εµβέλειας «ρουκετοκαβγάς», είχε αρχίσει να γιγαντώνεται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990, για να µετατραπεί σε «rocket war» µε παγκόσµια προβολή, αλλά χωρίς έλεγχο. Το «µατωµένο» Πάσχα του 1993, όταν δύο νέοι βρήκαν τραγικό θάνατο κατά τη διαδικασία κατασκευής των ρουκετών τη Μεγάλη Εβδοµάδα, στοιχειώνει ακόµα τις µνήµες των Βρονταδούσιων, ενώ δεν είναι λίγα τα ατυχήµατα µε τραυµατισµούς. Μετά την κατάργηση του ρουκετοπόλεµου το 2016, οι τοπικές Αρχές προχώρησαν σε ένα πλαίσιο επαναφοράς του εθίµου σε λογικά πλαίσια. Ο αριθµός των ρουκετών φέτος δεν ξεπέρασε τις 12.000, οι θέσεις ρίψεις και θέασης ήταν συγκεκριµένες και τα σπίτια των κατοίκων κοντά στις δύο ενορίες ήταν θωρακισµένα µε πλέγµα.
Αναδημοσίευση: Έθνος
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
