Παρουσιάσθηκε την Πέμπτη 11 Αυγούστου στον αύλειο χώρο του Ιδρύματος «Μαρία Τσάκος» η Ποιητική Συλλογή «Αναπαλμοί» της Τζένης Συρρή Χαννάκη.
Η δημιουργός μιλάει στον «π» για τη νέα αυτή κυκλοφορία, την πηγή έμπνευσής της καθώς και για τις σημαντικές στιγμές που ξεχωρίζει στην πορεία της.
Πείτε μας λίγα λόγια για τη νέα ποιητική σας συλλογή «Αναπαλμοί». Πώς συνδέονται τα διαφορετικά κομμάτια που την αποτελούν;
Oι “Aναπαλμοί’’ είναι δουλειά πολλών χρόνων. Πολλά κείμενα δουλεύτηκαν και ξαναδουλεύτηκαν μέχρι την τελική τους μορφή και συμπεριλήφθηκαν στη συλλογή μέχρι να φτάσουν στον εκδοτικό οίκο. Κάποια ποιήματα ξεκίνησαν πολύ προσωπικά και στη συνέχεια αποψιλώθηκαν από τα προσωπικά, ώστε να γίνουν διαπροσωπικά και διαχρονικά. Όσο για τις ενότητες είναι εντελώς ενδεικτικές και τις συνδέει η ποιητική διάθεση και γραφή, ο ρυθμός και η αρμονία και βέβαια ένας νοηματικός άξονας.
Υπάρχει αφορμή για κάποιον ποιητή να γράψει; Κι αν ναι ποια είναι η δική σας αφορμή και πηγή έμπνευσης;
Υπάρχουν χιλιάδες ερεθίσματα, που κινούν κάποιον να γράψει ένα κείμενο. Να ξεκινήσομε από τα πολύ σύγχρονα όπως ο πόλεμος και οι καταστροφές στην Ουκρανία, ο στρουθοκαμηλισμός των ισχυρών με την κακοποίηση του περιβάλλοντος, η εκμετάλλευση του τρίτου κόσμου, η πείνα και ο θάνατος εκατοντάδων εκατομμυρίων παιδιών από έλλειψη τροφής νερού και βασικών φαρμάκων. Όμως την ίδια στιγμή έρχονται στον κόσμο παιδιά που το χαμόγελο τους και μόνο δίνει χαρά κι ελπίδα. Οι νέοι εξακολουθούν να ερωτεύονται αλλά και να διαμαρτύρονται για τα κακώς κείμενα.
Ποιον ποιητή θαυμάζετε και έχετε ως πρότυπο στην πορεία σας και γιατί;
Ένας άνθρωπος που ασχολείται με την ποίηση σίγουρα έχει διαβάσει όχι μόνο Έλληνες αλλά και ξένους ποιητές και λογοτέχνες γενικότερα, όμως τα ενδιαφέροντα του δε μπορούν και δεν πρέπει να περιορίζονται σε αυτούς. Οι αρχαίοι και σύγχρονοι φιλόσοφοι διευρύνουν το πνεύμα και τη σκέψη και παράλληλα θέτουν προβληματισμούς, που ζητούν απαντήσεις. Είναι φυσικό λοιπόν μια Ελληνίδα δημιουργός να έχει διαβάσει και να ξαναδιαβάζει τον Όμηρο, τη Σαπφώ και τον Αλκαίο, το Σιμωνίδη, τους Αρχαίους Τραγικούς, το Γκαίτε, το Σέξπηρ, το Νίτσε, το Σίλερ, αλλά και τους πρωτοπόρους της Ελληνικής ποίησης τον Πορφύρα, το Σκίπη το Βερίτη τον Καβάφη, τους νομπελίστες Ελύτη και Σεφέρη, αλλά και τους Χιώτες Φώτη Αγγουλέ, Γιάννη Μουτάφη και Κώστα Χαλλιορή. Επειδή μου ζητάτε να ξεχωρίσω κάποιον που επηρεάστηκα από αυτόν θα μου επιτρέψετε να αναφέρω δυο. Το Σεφέρη και τον Καζαντζάκη.
Από το 2004 και την έκδοση της πρώτης ποιητικής σας συλλογής τι έχει αλλάξει; Τι ξεχωρίζετε από την πορεία σας και πώς εκλαμβάνετε την αγάπη του κόσμου;
Από το 2004 έχουν αλλάξει πάρα πολλά και ως προς την προσωπική ζωή και ως προς τη πείρα και τη γνώση, τις γνωριμίες και τη συσσώρευση εμπειριών και πείρας που επηρεάζουν και την σκέψη και τη θεώρηση των πραγμάτων. Είναι λοιπόν απόλυτα φυσιολογικό όσο ασχολείται κανείς να ωριμάζει και να προσπαθεί να γίνεται καλλίτερος. Όσο αφορά στα βραβεία και στις διακρίσεις, είχα την τύχη να λάβω είναι πολλά και θα μου επιτρέψετε να μην τα αναφέρω όλα. Θα μου επιτρέψετε να θυμηθώ την πρώτη βράβευση μου στον πανελλήνιο διαγωνισμό που διοργάνωσε η Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών το 2003 και τον επόμενο χρόνο η βράβευση μου στους Δελφούς από τις Δελφικές Αμφικτυονίες. Ξεχωρίζω αυτές τις δυο βραβεύσεις και τις αναφέρω, γιατί αποτέλεσαν την αιτία για να προχωρήσω στην έκδοση της πρώτης μου ποιητικής συλλογής με τον τίτλο “Διατσίντα”. Συγκίνηση επίσης μου προκαλούν και το θεωρώ μεγάλη τιμή τρία ξεχωριστά γεγονότα της δουλειάς μου, στα “Δημήτρια” στο κοινό της Θεσσαλονίκης, που παίχτηκαν και τραγουδήθηκαν μελοποιημένα ποιήματα μου, από τη συνθέτιδα Κατερίνα Παπαδοπούλου, καθώς επίσης και η παρουσίαση των συλλογών μου στην κατάμεστη αίθουσα του Φιλολογικού Συλλόγου Παρνασσός, όπου με τίμησαν με την παρουσία τους σημαντικοί άνθρωποι των γραμμάτων και των τεχνών, καθώς και μέλη της Πανεπιστημιακής κοινότητας. Δε μπορώ επίσης να ξεχάσω την τιμή που μου έκανε ο Δήμος της Λευκίμης της Κέρκυρας στις καλλιτεχνικές εκδηλώσεις του, όπου παρουσιάστηκε το ποίημα Σαν την Εύα, που μελοποίησε ο φίλος συνθέτης και μαέστρος Σπύρος Σαμοΐλης και εκτέλεσε η Σοφία Βόσσου. Θα ήθελα να ευχαριστήσω το Σπύρο δημόσια και για την εξαιρετική μελοποίηση και ερμηνεία του ποιήματος “Ανεργία” από τη συλλογή “Αναπαλμοί” που προβλήθηκε και ακούστηκε στην παρουσίαση του βιβλίου. Θεωρώ μεγάλη επιβράβευση για τη δουλειά μου την αγάπη του κόσμου, που την αγκάλιασε. Να σημειώσω ότι κάποιες από τις συλλογές μου έχουν εξαντληθεί και τη μεγάλη έκπληξη ότι εξαντλήθηκαν τα δυο δοκίμια μου, που τα θεωρούσα βαριά και δύσκολα για το κοινό. Γι’ αυτό ευχαριστώ όλους όσους με βοήθησαν σε αυτή μου την προσπάθεια, την οικογένεια μου που με στήριξε και τον εκδοτικό οίκο Α-Π που επιμελήθηκε των εκδόσεων.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
