O Μπάμπης Μπουλάς, συνεχίζει την παράδοση της αναπαλαίωσης και επισκευής παλιών μηχανών, πού άρχισε ο πατέρας του Σπύρος, πριν από είκοσι χρόνια, περίπου. Το οικογενειακό συνεργείο ΜΟΤΟ ΜΠΟΥΛΑΣ, στη Φτωχιά προκυμαία, μετατρέπεται και σε μουσείο, όπου ζωντανεύουν μικρές και μεγάλες μηχανές που έχουν γράψει ιστορία στα χέρια των ιδιοκτητών τους, έχουν γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τους, αλλά αποτελούν και τμήμα της ιστορίας των μηχανών στη Χίο.
«Είναι το χόμπι μας, η αγάπη μας οι παλιές μηχανές και η δουλειά που γίνεται για την επισκευή τους. Ο πατέρας μου άρχισε από τότε που μας έφερναν οι πελάτες τις παλιές μηχανές τους για αναπαλαίωση, γιατί έχει και εκείνος το ίδιο μεράκι. Το μετάδωσε και σ’ εμένα, το συνεχίζουμε μαζί, μας ευχαριστεί, μας ικανοποιεί σαν εργασία και αποτέλεσμα, μας ξεκουράζει παρά τις μεγάλες δυσκολίες που έχει», λένε ο Μπάμπης ως συνεχιστής και ο συνταξιούχος πλέον Σπύρος σαν πρώτος διδάξας.
«Είναι μεράκι, μου αρέσει και βοηθάω πιά το γιό μου, αν δεν αγαπάς πραγματικά τις μηχανές και τη δουλειά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό. Μου έφερναν οι πελάτες τις παλιές μηχανές τους για να τις φτιάχνω και να τις έχουν σαν πολύτιμες αντίκες. Είναι η αγάπη για τις μηχανές και οι ωραίες αναμνήσεις με τις οποίες συνδέονται», τονίζει “ο πρώτος διδάξας” της οικογένειας. Άλλωστε, δεν είναι εμπορεύσιμο είδος, πρώτον επειδή ο κόσμος δεν έχει χρήματα και δεύτερον επειδή οι συλλέκτες είναι λίγοι, λιγότεροι και από τις παλιές μηχανές που υπάρχουν ακόμη.
Από τότε έως τώρα έχουν αναπαλαιώσει περισσότερες από 40 μικρές και μεγάλες μηχανές, άλλες από πελάτες και αρκετές δικές τους, που δεν πουλάνε. Εμπορεύονται μόνο όσες τυχόν υπάρχουν πολλά μοντέλα. Τώρα, ο Μπάμπης έχει δύο μοτοσυκλέτες για αναπαλαίωση, ένα παπάκι του 1978 και μια μεγαλύτερου κυβισμού.
Το κόστος σε χρόνο και χρήμα, είναι σημαντικό
«Θέλει τουλάχιστον ένα μήνα δουλειά, μπορεί και περισσότερο. Εξαρτάται αν θα βρούμε εύκολα τα ανταλλακτικά, από τις επεμβάσεις που θα κάνουμε, αλλά και από το συνεργείο της βαφής, που θα μεσολαβήσει πριν βάλλουν αυτοί τις τελευταίες πινελιές στις δημιουργίες τους. Ανάλογο είναι βέβαια και το οικονομικό κόστος για τους ίδιους και τους πελάτες».
«Απαιτούνται δέκα μέρες για λύσιμο και μοντάρισμα, πολλές μέρες παίρνει το ψάξιμο για τα ανταλλακτικά Όσο πιο παλιά είναι μια μηχανή και σε κακή κατάσταση, τόσο πιο δύσκολο είναι να βρεθούν ανταλλακτικά, τα οποία κοστίζουν και ακριβότερα, αφού πλέον είναι δυσεύρετα και πωλούνται για χομπίστες που συντηρούν αντίκες. Όσο πιο παλιό είναι το μοντέλο, τόσο πιο περιορισμένα είναι τα ανταλλακτικά και πιο δύσκολη η εξεύρεση τους. Μετά πρέπει να βαφτεί και η τελευταία πινελιά μπαίνει από εμάς, πάντα. Εκεί είναι που καμαρώνουμε τη μηχανή και το αποτέλεσμα της δουλειάς», λένε πατέρας και γιός με ένα στόμα. Ανάλογο είναι και το οικονομικό κόστος.
«Εξαρτάται βέβαια και από το τι θέλει και πόσα χρήματα διαθέτει ο κάθε πελάτης. Όλες οι εργασίες γίνονται την ώρα της δουλειάς, που τους απορροφά πάρα πολλές ώρες».
Η πολύτιμη Φλωρέττα
Τα ωραία περιστατικά είναι πολλά. Πιο πρόσφατο είναι αυτό της οικογένειας της ζωγράφου Μαρίας Σαρρή. Η κόρη της Άννα, αναπαλαίωσε και έχει στολίσει στο σαλόνι του σπιτιού της, ως πολύτιμο αναμνηστικό και ωραίο ντεκόρ, την περίφημη Φλωρέττα του αείμνηστου πατέρας της, του Νίκου. Αναμνηστικό θυμίαμα ζωής.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
