Πόσο άνετα θα ένιωθε κάποιος εάν του έλεγαν να διαλέξει νησιωτικό προορισμό για τις διακοπές του που όμως θα χρειάζονταν περισσότερες από 9 ώρες για να φτάσει σ’ αυτόν; Το πλέον πιθανό είναι να αλλάξει απλά... προορισμό.
Ένα αεροπλάνο από την Αθήνα στη Νέα Υόρκη χρειάζεται περίπου 10 ώρες.
Ένα πλοίο από τον Πειραιά μέχρι τη Χίο χρειάζεται περίπου την ίδια χρονική διάρκεια.
Στο μπαϊράκι του κόστους των καυσίμων που έχουν σηκώσει οι ναυτιλιακές εταιρίες βρίσκοντας αφορμή για να επιμηκύνουν ολοένα και περισσότερο την διάρκεια του ταξιδιού οι περισσότεροι ταξιδιώτες απλά υπομένουν και αδυνατούν να αντιδράσουν. Λες και δεν εκτελείται το ίδιο δρομολόγιο σε 6- 6,5 ώρες. Λες και δεν μπορεί να το εκτελέσει σε έστω 8 ώρες!
Δεν τους φτάνει αυτό... Προχωρούν ένα βήμα παρακάτω κάθε φορά με συστηματικό τρόπο, απομακρύνοντας το νησί από όποιες δυνατότητες έχει να προσελκύσει τουρισμό, επισκέπτες, κίνηση.
Το δρομολόγιο της περασμένης Πέμπτης από Πειραιά για Χίο με το «Blue Star Patmos» άγγιξε τα όρια της κρουαζιέρας. Αναχώρησε στις 20.00 από τον Πειραιά και έφτασε στη Χίο στις 05.00 παρά κάτι, ενώ αν είχες και αυτοκίνητο έβγαινες περίπου στις 05.30. Ούτε το «Αλκαίος» στις καλές του εποχές...
Δεν είναι όμως η διάρκεια το πρόβλημα. Είναι η λογική με την οποία οι εταιρίες επιβάλλουν κάθε φορά η εκτέλεση του δρομολογίου να γίνεται με τον πλέον συμφέρον τρόπο για αυτές και τις οικονομίες κλίμακας που χρησιμοποιούν μη λογαριάζοντας τον επιβάτη που θέλει δε θέλει θα μπει στο πλοίο... και κάποια στιγμή θα φτάσει.
Στην ατέρμονη συζήτηση για το ακτοπλοϊκό ζήτημα της Χίου οι ειδικοί θέτουν διλήμματα. «Δεν φτάνει που έχουμε πλοίο μέρα παρά μέρα, οι ώρες μας πειράξανε...»θα πουν. Όντως, η μια πλευρά του νομίσματος είναι έτσι. Από την άλλη όμως; Δεν πληρώνουμε υπέρ αρκετά για
Πληρώνοντας ένα εισιτήριο που στη συνείδηση των περισσοτέρων έχει ταυτιστεί ως «φθηνό», ενώ στην πραγματικότητα είναι πανάκριβο για 9 ώρες ταξίδι οι εταιρίες διατηρούν το αποκλειστικό προνόμιο να διαμορφώνουν τιμές και ώρες κατά πως τις συμφέρει και όχι κατά πως ο τόπος έχει ανάγκη ή οι κάτοικοι.
Έχουμε την εντύπωση ότι οι λεπτές ισορροπίες έχουν διαταραχθεί σημαντικά. Η παροχή ακτοπλοϊκής υπηρεσίας έχει γίνει αδιαμφισβήτητα ένα ακριβό σπορ. Ωστόσο ξέραμε ότι το «ακριβό εισιτήριο» έχει και πλεονεκτήματα. Στην πραγματικότητα των ακτοπλοϊκών συμπεριφορών το ακριβό μεταφράζεται και σε «χαμηλής ποιότητας παροχή υπηρεσίας». Ένα ταξίδι 9 ωρών δεν μπορεί να είναι πλεονέκτημα για κανέναν. Δεν μπορεί να είναι πλεονέκτημα για ένα νησί που πασχίζει να βρει τουριστικό μπούσουλα, να μπει στο χάρτη των προορισμών και να προσελκύσει επισκέπτες. Είναι οπισθοδρόμηση και αυτό αδιαμαρτύρητα δεν μπορεί να συνεχίζεται, έστω κι αν το αντίτιμο είναι η λογική «έτσι είναι κι αν σας αρέσει».
Η ακτοπλοϊκή σύνδεση Πειραιάς – Χίος δεν μπορεί να εκτελείται αποκλειστικά και μόνο με οικονομικούς όρους κατά πως συμφέρει τις εταιρίες. Χωρίς επιβάτες τα πλοία δένουν στην όμορφη... Δραπετσώνα και οι εταιρίες πάνε για άλλες πολιτείες... Εξάλλου και το αεροπλάνο πλέον έχει γίνει πολύ πιο προσιτό από ότι σε άλλες εποχές και όπως όλοι ξέρουμε δεν είναι μόνο το πλέον γρήγορο μέσο, είναι και σαφώς πιο οικονομικό!
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
