Τη γάτα με το ποντίκι παίζουν για ακόμη μια χρονιά, κράτος και ρουκετατζήδες, αφού το έθιμο παραμένει παράνομο ενώ πραγματοποιείται με την ανοχή όλων. Το μόνο που επιτυγχάνεται με αυτό το «αλληλοδούλεμα» είναι η διαιώνιση των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν κάθε χρόνο οι εμπλεκόμενοι με το έθιμο, είτε αυτοί είναι οι ρουκετατζήδες είτε οι ιδιοκτήτες.
Η απόφαση του ιδιοκτήτη του «πεδίου βολής» να μην παραχωρήσει το οικόπεδο του φέτος φέρνει στην επιφάνεια το αιώνιο πρόβλημα, την έλλειψη συνεννόησης, διαλόγου και προγραμματισμού.
Πρέπει επιτέλους όλες οι πλευρές να καθίσουν στο ίδιο τραπέζι να πουν αλήθειες και να τις τηρήσουν και για να γίνει αυτό, πρέπει η Ελληνική πολιτεία, η Αστυνομία να ξεπεράσει τις περιχαρακώσεις ενός στενού νομικού πλαισίου- πως ως φαίνεται είναι αδύνατο να αλλάξει- και να δώσει λύση εφάπαξ και δια παντός σε προβλήματα που λειτουργούν ως τροχοπέδη στην πραγματοποίηση του εθίμου.
Τα συνεργεία
Τα περισσότερα από τα 15 συνεργεία των ρουκετατζήδων της Παναγίας Ερειθιανής έχουν σταματήσει να φτιάχνουν ρουκέτες. Από την περασμένη Τετάρτη εφαρμόζουν την απόφαση αναστολής των εργασιών , επειδή ο ιδιοκτήτης δεν παραχωρεί φέτος το μόνο κατάλληλο οικόπεδο που στήνουν τα συνεργεία τους κάτω από την εκκλησία.
Το πενταμελές συνεργείο που επισκεφθήκαμε «στοκάρει» τις τελευταίες ρουκέτες από την παρτίδα που ετοίμαζε για να μην πάει χαμένο το υλικό και στη συνέχεια θα παρατήσει το μπαρούτι που έχουν φτιάξει οι ίδιοι, το κουταλάκι, το μπρούτζο, το βουβό, το ματρακά, τη ματσόλα, το καρφί και τα καλούπια. Αν σιγήσουν οι ΕρΕΙθιανούσοι δεν θα ρίξουν και οι «αντίπαλοι» του Αγ. Μάρκου, έχουν δώσει τα χέρια. Άλλωστε τις υπόλοιπες 364 μέρες είναι «κολλητοί», αφού τους ενώνει η κοινή αγάπη για το έθιμο.
Μόνοι εχθροί αυτοί που προσπαθούν να καταργήσουν το έθιμο επειδή υποστηρίζουν προσωπικά συμφέροντα. Όμως τα δρακόντεια μέτρα προστασίας τα τελευταία χρόνια αποδίδουν.
«Φτιάχνουμε τα τελευταία καλούπια από την πρώτη παρτίδα που ετοιμάζαμε, για να έχουμε λίγες να ρίξουμε αν λυθεί το πρόβλημα, δεν θα φτιάξουμε άλλες με αυτές τις συνθήκες. Όμως όσοι μπλέκονται στην υπόθεση, ας το σκεφτούν καλά, αν δεν γίνει φέτος το πιθανότερο είναι να σταματήσει για πάντα», λέει «ο μηχανικός» και συμφωνούν «ο υδραυλικός», «η παλιοσειρά», «ο νέος» και ο ψηλός».
Πιστεύουν ότι ο ιδιοκτήτης θέλει να εξασφαλίσει κάποια ανταποδοτικά οφέλη, ή πιέζει το δήμο να υλοποιήσει παλιές ανεκπλήρωτες υποσχέσεις. Θέλουν να ελπίζουν ότι τελικά θα βρεθεί έγκαιρα λύση και δεν θα οδηγηθεί στα άκρα η υπόθεση.
«Εμείς του παραδίδουμε πάντα το οικόπεδο καθαρό. Μία ζημιά που είχαμε κάνει παλιότερα στο πετροντούβαρο την αποκαταστάθηκε με δικά μας έξοδα», λένε.
Τα προβλήματα
Το πρόβλημα του χώρου είναι πολυδιάστατο. Δεν είναι μόνο η καταλληλότητα του συγκεκριμένου οικοπέδου. Αν αλλάξει ο χώρος εκτόξευσης δεν μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια του κόσμου και των ιδιοκτησιών που θα προστεθούν «στο νέο πεδίο βολής». Θεωρούν βέβαιο ότι θα αντιδράσουν οι νέοι οι ιδιοκτήτες που θα δουν ξαφνικά τις ιδιοκτησίες τους να μπαίνουν στην επικίνδυνη περιοχή χωρίς έγκαιρο σχεδιασμό, θα υπάρξουν νέες καθυστερήσεις και όπως λένε με πικρό χιούμορ, αφού δεν μπορεί να αναβληθεί το Πάσχα, θα την πληρώσει το έθιμο.
Παράλληλα θα αυξηθούν τα έξοδα του δήμου και αφού δεν υπάρχουν άλλα χρήματα, εκ των πραγμάτων η υπόθεση θα οδηγηθεί σε ναυάγιο. Το ναυάγιο θα «πνίξει» το ρουκετοπόλεμο σε πολιτιστικό επίπεδο, αλλά τα μεγάλα θύματα θα είναι οι επαγγελματίες του τουρισμού και το δημόσιο ταμείο.
«Αν δεν αποδώσει ο διάλογος θα ενημερώσουμε τον κόσμο να μην έρθουν οι χιλιάδες επισκέπτες που συρρέουν για να δουν το έθιμο. Οι επαγγελματίες και η πολιτεία θα χάσουν πάρα πολλά έσοδα», τονίζουν «η παλιοσειρά» και «ο υδραυλικός».
Χορηγίες
Το οικονομικό πρόβλημα μπορεί να λυθεί με χορηγίες . Εδώ καταλογίζουν στους επαγγελματίες ότι δεν φέρονται σωστά, αλλά και έξυπνα.
«Αν δώσουν πολλές μικρές χορηγίες θα στηρίξουν κυρίως τους εαυτούς τους, αφού θα τις πάρουν πίσω πολλαπλάσιες». Όμως πρέπει η πρωτοβουλία να ενταχθεί στον προγραμματισμό κάποιου φορέα, αφού οι ίδιοι δεν νομιμοποιούνται να το κάνουν.
Η παράδοση
Το συνεργείο που μας φιλοξένησε δημιουργήθηκε φέτος, αλλά οι ρουκετατζήδες που το αποτελούν έχουν εμπειρία οκτώ έως δέκα ετών. Παρέλαβαν το έθιμο από τους γονείς τους και θέλουν να το παραδώσουν στην επόμενη γενιά. Οι δεσμοί είναι πολλαπλοί. Είναι ένα επικίνδυνο έθιμο, που συνδέεται με μεγάλες χαρές αλλά και με τραγικές στιγμές για το Βροντάδο, είναι θεμελιωμένο με αίμα.
«Τώρα δεν είναι επικίνδυνο, διδαχθήκαμε από τα λάθη και τα ατυχήματα έχουμε και έχουμε πάρει τα κατάλληλα μέτρα. Υπάρχει όμως και το κόστος που πληρώνουμε σε χρήμα και χρόνο. Δουλεύουμε πολλούς μήνες πριν για να φτάσουμε στο τελικό στάδιο».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
