Όταν αρχικά έμαθα για την Πλουμή Φαρατζή, τη νεαρή Χιώτισσα κοινωνική λειτουργό, που άφησε τη Χίο για ένα ακόμη μικρότερο νησί, τη Δονούσα, για ένα νησί που στερείται βασικών υποδομών, δίπλα στο οποίο η Χίος φαίνεται... πρωτεύουσα από πλευράς υποδομών, παροχών κ.λπ. σκέφτηκα πως απλά η κοπέλα περνούσε μια.. φάση.
Λίγο αργότερα συζητούσα στο τηλέφωνο με την Πλουμή και ο απλός και ξεκάθαρος τρόπος που μιλούσε κι αιτιολογούσε αυτή της την επιλογή δε σου άφηνε περιθώρια. Η Πλουμή είναι από τους τυχερούς ανθρώπους που ξέρουν τι θέλουν στη ζωή τους. Το ανακάλυψαν σχετικά γρήγορα, δε δίστασαν να το επιλέξουν και πλέον συνειδητά μπορούν να ακουμπήσουν αν όχι την ευτυχία τουλάχιστον την ολοκλήρωση.
Η Δονούσα είναι ένα μικρό νησάκι στις νοτιανατολικές Κυκλάδες και βρίσκεται, 10 μίλια βόρεια της Αμοργού και ανατολικά της Νάξου. Γκρίζα απόκρυμνα βράχια βουτάνε στην θάλασσα και στη φουρτούνα και στην καλοσύνη συντάσοντας ένα φαντασμαγρορικό τοπίο. Σύμφωνα με την αρχαία Ελληνική Μυθολογία το νησί πήρε το όνομα του από τον θεό Διόνυσο, ο οποίος έζησε σ’ αυτό το νησί. Ο Θησέας και η Αριάδνη σταμάτησαν στη Δονούσα, η οποία τότε ονομαζόταν "Δία", όταν επέστρεφαν από την Κρήτη. Ο Διόνυσος είδε την Αριάδνη και την ερωτεύτηκε τρελά. Γι’ αυτό η θεά Αθηνά διέταξε τον ήρωα Θησέα να υπακούσει στον Διόνυσο και να αφήσει την Αριάδνη στο νησί. Έτσι η μοίρα της Αριάδνης ήταν να γίνει η αχώριστη σύζυγος του Διονύσου. Σήμερα η Δονούσα μετρά πάνω της 110 ψυχές μοιρασμένες σε τρεις οικισμούς, στο βασικό χωριό τον Σταυρό που είναι το λιμάνι και σε δυο ακόμη.
Η Πλουμή Φαρατζή σπούδασε κοινωνική λειτουργός και ξεκίνησε την επαγγελματική της σταδιοδρομία ως αναπληρώτρια σε σχολεία. "Κουράστηκα να με μεταφέρουν από δω κι από κει. Τη Δονούσα την ήξερα. Κάθε καλοκαίρι την επισκεπτόμουν αφού ήταν ο τόπος καταγωγής της μητέρας μου. Κατόπιν ήρθε και η γνωριμία μου με τον φίλο μου και αποφάσισα ότι ήταν καιρός όλο αυτό να σταματήσει και να δοκιμάσω στο νησί", εξηγεί η ίδια για την επιλογή της.
Σε ένα μικρό νησί οι επιλογές δεν είναι πολλές. Ξεκίνησε να ασχολείται με την καλλιέργεια για να έχουν αρχικά στο σπίτι δικές τους προμήθειες και μετά σιγά- σιγά δοκίμασαν να καλλιεργήσουν ξανά το αμπέλι του παππού και να "βάλουν" κι άλλα αμπέλια φτιάχνοντας στη συνέχεια και τη δική τους ρακή. Όλα τα προϊόντα εμπλουτίζουν το μενού της επιχείρησης εστίασης που ανήκει στους γονείς του φίλου της. "Ασχολούμαι με τη γη, βγάζουμε πράγματα για το σπίτι μας, προσπαθούμε να έχουμε προϊόντα για το μαγαζί, βάζουμε αμπέλια και κάνουμε σπιτική ρακή" αναφέρει η Πλουμή συμπληρώνοντας με ενθουσιασμό " Από πάντα μου άρεσε να είμαι κοντά στη φύση και μέσα από τη καλλιέργεια έχω αυτή τη δυνατότητα, αυτή την ευκαιρία. Δεν το βλέπω σαν μια επένδυση σαν κάτι που πρέπει να γίνει. Είναι κάτι που με κάνει να νιώθω καλά".
Πολύ μακριά από τη Δονούσα, σε ένα ταξίδι στη Ινδία πήρε το ερέθισμα να ασχοληθεί με τον αργαλειό βλέποντας κάποιες κοπέλες να υφαίνουν. "Οταν γύρισα στην Ελλάδα είπε θέλω να μάθω κι εγώ. Θέλω να μη σβήσει αυτή η παράδοση".
Έτσι το έψαξε. Στη Δονούσα υπάρχουν υφάντριες αλλά είναι μεγάλης ηλικίας. Δεν πτοήθηκε και βρήκε στη Νάξο έναν γυναικείο συνεταιρισμό όπου μαζί με την κ. Αλεξάνδρα άρχισε να μυείται στην τέχνη του αργαλειού και να φτιάχνει τα πρώτα της δημιουργήματα. "Δε μου αρέσει να είμαι ένα πράγμα. Μου αρέσει, να αλλάζω, να μαθαίνω, να δημιουργώ κι όσο περνάω καλά το συνεχίζω. Αν αρχίσει να με κουράζει τότε θα σταματήσω" .
Προς το παρόν πάντως εκείνη και η σαΐτα φαίνεται να έχουν μια πολύ αρμονική σχέση.
"Τον αργαλειό δεν τον βλέπω ως μέσο για να βγάλω χρήμα. Είναι μια παραδοσιακή τέχνη και μαθαίνοντας την, δεν την αφήνω να χαθεί".
Η αγάπη για την παράδοση δε σταματά στον αργαλειό. Τον χειμώνα η Πλουμή διδάσκει παραδοσιακούς χορούς στα παιδιά του σχολείου. Στη Δονούσα είναι 15 παιδιά στο Δημοτικό Σχολείο και 7 στο Γυμνάσιο και γεμίζουν τα απογεύματα τους με μουσικές και παραδοσιακούς χορούς της χώρας μας.
Η ίδια ως μέλος τους πολιτιστικού συλλόγου έχει βοηθήσει και στη διάνοιξη και σηματοδότηση περιπατητικών διαδρομών στο νησί.
Απάντηση στο μέχρι πότε θα μείνει στη Δονούσα δεν έχει να μας δώσει. Το σίγουρο είναι ότι ανάμεσα στη Χίο και στη Δονούσα η ζηγαριά έχει γύρει προς την πλευρά της δεύτερης γιατί εκεί "είναι έντονη η επαφή με τη φύση, νιώθεις όλες τις εποχές, όλες τις αλλαγές κι αυτό με συνεπαίρνει. Αυτό δεν το αλλάζω με τίποτα. Δεν συγκρίνεται". Το μόνο που μπορεί να διαπιστώσει κλείνοντας είναι "Από τη στιγμή που είμαι καλά και είμαι ευτυχισμένη θα είμαι εδώ".
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
