Το υπέδαφος της Ελλάδας είναι ένα τεράστιο αρχαιολογικό πάρκο. Στην επικαιρότητα λόγω των ανακαλύψεων της Αμφίπολης είναι τα Μακεδονικά μνημεία. Η Χίος δεν θα μπορούσε να αποτελεί εξαίρεση, έχουμε και εμείς τα Μακεδονικά μας ιστορικά, πολιτιστικά και κοινωνικά ευρήματα.
Τα σημαντικότερα εκθέματα είναι οι δύο επιστολές με τρία κείμενα του Μεγάλου Αλεξάνδρου προς “το δήμο της Χίου” και ο μεγάλος Μακεδονικός τάφος, που φιλοξενούνται και παρουσιάζονται ως εκθέματα στο Αρχαιολογικό μουσείο.
Οι επιστολές χρονολογούνται και οι δύο το 323 π.Χ., η μεγάλη έχει διασωθεί ολόκληρη και είναι παλιότερη, ενώ δεύτερη είναι νεότερη και έχουν βρεθεί μόνο δύο από τα κομμάτια της.
Όπως γράφει ο Α.Π. Ματθαίου στο σύγγραμμα «Χίος τ’ έναλος πόλις Οινοποίωνος», που έχουν εκδώσει το 2000 το υπουργείο Πολιτισμού και η Κ` Εφορεία Προϊστορικών και Κλασσικών Αρχαιοτήτων, στη πρώτη επιστολή η οποία βρέθηκε στο Βερβεράτο στην περιοχή Αγ. Γεώργιος Φλαμούνι, ο ίδιος ο Μ. Αλέξανδρος διατάζει το δήμο των Χίων να επανέλθουν οι πολιτικοί εξόριστοι, ορίζει τον τρόπο επίλυσης των ζητημάτων που θα προκύψουν από την επάνοδο τους, αποκαθιστά το δημοκρατικό πολίτευμα στη Χίο και διατάσσει την εκλογή νομοθετών οι οποίοι θα συντάξουν νέους νόμους και θα διορθώσουν τους παλιούς. Καθορίζει τις υποχρεώσεις των Χίων προς τον ίδιο και επιβάλλει την παραμονή Μακεδονικής φρουράς στο νησί, όσο είναι αναγκαίο».
Η δεύτερη ατυχώς είναι ελλιπής και αναφέρεται στις δίκες φιλοπερσών προδοτών.
"Το όνομα του βασιλέως δεν σώζεται στη λίθο, αλλά ο τόνος και το περιεχόμενο τους δεν αφήνουν καμία αμφιβολία ότι αποστολέας της είναι ο Αλέξανδρος. Έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον διότι ενώ πρόκειται περί επιστολής δημοσίου χαρακτήρος στα Χιακά πράγματα, θίγει και ένα προσωπικό ζήτημα. Ο Αλέξανδρος ζητά απο τους Χίους να δείξουν επιείκεια για ένα φίλο του, ασφαλώς Χίο, ο οποίος κατηγορείται για φιλοπερσική στάση. Για να στηρίξει μάλιστα το αίτημα του, προβάλλει την υπέρ των Χίων δράση του ευνοούμενου του. Το τρίτο κείμενο δυστυχώς είναι ελλιπές και αφορά στα μέτρα που έπρεπε να λάβουν οι Χίοι για την αποκατάσταση των περιουσιών των πολιτικών εξόριστων που είχαν επιστρέψει, σύμφωνα με τα όσα ορίζονται στην πρώτη επιστολή".
Σύμφωνα με το δημοσίευμα της Αγλαϊας Αρχοντίδου Αργύρη στο ίδιο σύγγραμμα, «ο τάφος αποκαλύφθηκε το 1980 στο Φραγκομαχαλά, κατά τη διάρκεια οικοδομικών εργασιών για την διάνοιξης πέδιλων για την ανέγερση οικοδομής στο οικόπεδο Μύτη.
Ο τάφος είχε παραβιαστεί από τυμβωρύχους και βρέθηκε σε βάθος τριών μέτρων από την παρακείμενη οδό. Για να μεταφερθεί στο μουσείο, διαλύθηκε το 1990 με εντολή του υπουργείου Πολιτισμού και κατά τη διάρκεια των εργασιών αποδόμησης και αρίθμησης των πετρών, αποκαλύφθηκαν ο σφραγισμένος ταφικός θάλαμος, ο νεκρός και ένα χρυσό στεφάνι. H Δέσποινα Τσαρδάκα υποστηρίζει ότι τα ευρήματα πείθουν ότι ο τάφος πρέπει να ανήκει σε αξιωματούχο της εποχής. Οι εργασίες αποκατάστασης και έκθεσης του τάφου στην αυλή του μουσείου ολοκληρώθηκαν μόλις το 1999. Η πρώτη παρουσίαση πραγματοποιήθηκε στα εγκαίνια του νέου εκθεσιακού χώρου μετά από τις πολύχρονες εκτεταμένες επισκευές των κτιρίων.
Μπείτε στην ομάδα μας στο Viber και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Ακολουθήστε μας στο Google News. Σχολιάστε στην σελίδα μας στο Facebook.
Ο Πολίτης είσαι εσύ. Γίνε συνδρομητής της εβδομαδιαίας έντυπης έκδοσης.
facebook
youtube
instagram
X
