Το κοριτσάκι που έφτιαχνε κοσμήματα για τις κούκλες του, καταστρέφοντας στα κρυφά παλιά κοσμήματα της μαμάς του, η έφηβη που έκανε δώρα τα βραχιολάκια του ποδιού που φορούσε με τις φίλες της, άνοιξε τα φτερά της κι εκτός Χίου. Με το ταλέντο έμφυτο, με την έμπνευση δεδομένη και με τη σιγουριά πια που της δίνει η αναγνωρισμένη αξία των δημιουργιών της, τελευταία φιλοξενήθηκαν στο Εικαστικό Κέντρο Τρικάλων, η Αργυρώ Γλαράκη μοιράζεται μαζί μας μικρά και μεγάλα μυστικά της τέχνης της.
Ξεκίνησα να ασχολούμαι από παιδί… Με θυμάμαι κατασκευάζοντας κοσμήματα για τις κούκλες μου από πλαστελίνη. Στη συνέχεια από πηλό... από κορδέλες, πέτρες από παλιά κοσμήματα που έσπαγα κρυφά. Πάντα με τις φίλες μου φορούσαμε βραχιολάκι στο πόδι τα καλοκαίρια φτιαγμένα από εμένα.
Νομίζω το ένα έφερε άλλο. Δούλευα σε ένα κατάστημα με αξεσουάρ στις διακοπές μου και πάντα σκεφτόμουν, «αυτό θα το κάνω και γω» «μου αρέσει». Σίγουρα αυτή η δουλειά ήταν σταθμός. Έφυγα για σπουδές και μια μέρα έτσι τυχαία ..περνώντας από έναν παράδρομο της Ερμού στην Αθήνα, βρέθηκα μπροστά από ένα κατάστημα που πουλούσε υλικά για κοσμήματα. Απλά μπήκα χάζεψα και έφυγα. Δεν έφευγε από το μυαλό μου στιγμή. Ένα μήνα μετά ξαναπήγα μόνο που τότε ψώνισα διστακτικά… Έφτιαχνα πάντα για μένα και τις φίλες μου...
Μια μέρα μπήκα να ψωνίσω ρούχα σε ένα πολύ γνωστό κατάστημα στην Πάτρα(όπου σπούδαζα) και μου είπαν «Από πού πήρες αυτό που φοράς; Θέλουμε κι εμείς!»
Ε... κάπως έτσι ξεκίνησα. Τους έδινα μερικά...πουλήθηκαν, σε λίγο καιρό μερικά ακόμη και πάει λέγοντας. Συνεργάζομαι με 2 καταστήματα εκεί, με 2 στη Χίο και πλέον και με 1στα Τρίκαλα. Έχω στείλει ανά διαστήματα στη Νέα Υόρκη και στην Αγγλία σε χώρους περιποίησης και ομορφιάς, όπου πήγαν πολύ καλά.
Τα κοσμήματα μου είναι κυρίως συνθέσεις των εξής υλικών: Ημιπολύτιμες πέτρες που ανάμεσα τους ξεχωρίζω σίγουρα το τιρκουάζ τον αμέθυστο και τα μαργαριτάρια... δέρμα και βαμβακερά υφάσματα.
Είναι ο δέκατος χρόνος που το κάνω... Η χαρά και η ικανοποίηση μου είναι πολύ μεγάλη. Η αντοχή σου στον χρόνο σε κάνει ακόμα πιο δυνατό και τολμηρό εξ’ ου και οι συνεργασίες μου με καταστήματα εκτός Χίου. Συνήθως προκύπτουν από κάποιο πρόσωπο που έχει δει δουλειά μου μέσα από μένα ή έχοντας αγοράσει κάτι από εμένα και στη συνέχεια προτείνοντας με σε τρίτους... Αυτό κι αν είναι χαρά! Είμαι δειλή και ντροπαλή να το κάνω μόνη μου τις πιο πολλές φορές... Κι όχι τόσο επιμελής… Περίεργο αλλά δεν είμαι και τόσο. Δε δουλεύω ποτέ γιατί πρέπει να το κάνω. Είναι θέμα διάθεσης και έμπνευσης από κάτι που θα με επηρεάσει σε ανύποπτο χρόνο. Πάντα είμαι της τελευταίας στιγμής.
Όχι δεν το περίμενα ποτέ ότι θα εξελισσόταν σε βάθος χρόνου. Ούτε οι δικοί μου . Συνήθως με ότι καταπιάνομαι το βαριέμαι και το παρατώ. Είναι η ηρεμία μου οι κατασκευές μου. Με ανακουφίζει από τις σκέψεις μου. Είναι τρόπος έκφρασης. Ξεχνιέμαι στο εργαστήριο μου.
Μια φίλη από το σχολείο, η Ναυσικά η Σαλιάρη μένει πλέον κι εργάζεται εκεί. Έδειξε τη δουλειά μου στο εικαστικό κέντρο στα Τρίκαλα και οι ιδιοκτήτες εκεί μου ζήτησαν να φιλοξενήσουν ένα δείγμα της δουλειάς μου, πράγμα που με γέμισε με πολύ χαρά. Να είσαι ανάμεσα σε άλλους δημιουργούς, ζωγράφους, γλύπτες κ.λπ. είναι μεγάλη τιμή. Το Εικαστικό Κέντρο δημιουργήθηκε το 2005 από το ζωγράφο Λάμπρο Προβίδα με σκοπό να αποτελέσει ένα πρωτοποριακό χώρο συνάντησης πολιτισμού και εικαστικών δρώμενων στην πόλη των Τρικάλων.
Οι εντυπώσεις μου, αν κρίνω από τον τρόπο παρουσίασης των κατασκευών μου εκεί, είναι πως αγαπούν αυτό που κάνουν, στηρίζουν τους νέους καλλιτέχνες. Τους εμπιστεύομαι και νομίζω στα Τρίκαλα από ότι μου λένε θα πάω πολύ καλά. Τα κοσμήματα μου έχουν μεγάλη αποδοχή από τους νέους κι όχι μόνο, που επισκέπτονται το εικαστικό.
Είναι φοβερή χαρά να βλέπεις τα πράγματα σου πάνω σε περαστικούς. Ειδικά κι ενώ έχω βρεθεί σε διακοπές, Ικαρία, Ρόδο, Σάμο, να βλέπω δική μου δουλειά σε κόσμο που κάνει τουρισμό εκεί. Οι περισσότεροι μου λένε «μα γιατί δεν έχεις κάνει κάτι δικό σου;» Είναι αυτό που σου είπα παραπάνω… Δεν είμαι πολύ τολμηρή συν ότι προσπαθώ να προσαρμόζομαι στις καταστάσεις της εποχής. Όταν νιώσω ότι πρέπει να γίνει, θα γίνει σίγουρα.
Το χειμώνα προτείνω μεγάλα κοσμήματα με απλές γραμμές ρούχων. Αν και συνήθως ρομαντική, φέτος τόλμησα λίγο πιο ροκ ύφος.
Το δικό μου αγαπημένο αξεσουάρ είναι σίγουρα τα σκουλαρίκια. Ότι είναι γύρω από το πρόσωπο, μας χαρακτηρίζει. Μ’ αρέσουν τα μεγάλα μακριά σε παλ τόνους σκουλαρίκια. Ένα ζευγάρι σκουλαρίκια και το σωστό κραγιόν μπορούν να δώσουν το super look.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.