Οτιδήποτε αφορά σε πεζοδρομήσεις και ελάφρυνση του κυκλοφοριακού φόρτου της πόλης προς όφελος των μονίμων κατοίκων και των επισκεπτών δεν μπορεί παρά να μας βρίσκει απόλυτα σύμφωνους.
Χρόνια τώρα η πόλη μας, μουντή, χωρίς εμφανή τα πολιτιστικά και αρχιτεκτονικά της χαρακτηριστικά που παραμένουν θαμμένα πίσω από σειρές σταθμευμένων αυτοκινήτων και λεηλατημένα από την μεταμοντέρνα ελληνική αισθητική των δεκαετιών 50΄και 60΄ (δηλαδή του σοβά και του τσιμέντου) χρειάζονταν βαθιές ανάσες.
Αυτό μόνο βάρβαρος μπορεί να μην το αντιλαμβάνεται.
Η αποφασιστικότητα και η σύγκρουση με καθεστηκυίες αντιλήψεις που χρόνια τώρα αποτρέπουν κάθε μορφή αλλαγής του status της πόλης ήταν από καιρό δεδομένες. Ελλήνων γνώρισμα εξάλλου το λεγόμενο «συμφέρον».
Όμως προς έκπληξη όλων, διακρίνεται αμυδρά μια αποφασιστικότητα να αλλάξουν πράγματα. Μπορεί να άργησε, να μην έχει ακόμη μορφοποιηθεί, να μην έχει λάβει μόνιμα και συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, όμως μια αποφασιστικότητα στο τμήμα της πολιτικής αρχής του τόπου διακρίνεται.
Εξ’ ου και η απόφαση για επέκταση των διαπλατύνσεων των πεζοδρομίων, της μείωσης των θέσεων στάθμευσης σε κεντρικά σημεία της πόλης, της παραχώρησης περισσότερου χώρου περιπάτου για τους κατοίκους και τους επισκέπτες (πλέον δεν είμαστε μόνοι μας), ενέργειες δηλαδή που θα έπρεπε να έχουν ξεκινήσει πολλά χρόνια τώρα.
Για να αγαπήσεις την πόλη σου πρέπει να τη γνωρίσεις. Και για να την γνωρίσεις πρέπει να την περπατήσεις. Αυτό σήμερα είναι σχεδόν αδύνατο. Είναι ανέφικτο όταν σε όλα προτεραιότητα έχει ένα δίκυκλο και ένα αυτοκίνητο. Όταν γίνεται πλεονέκτημα και μαγκιά η παράνομη στάθμευση, η παράνομη κατάληψη πεζοδρομίου και άλλα πολλά, πόσες πράγματι ελπίδες υπάρχουν να αλλάξει κάτι;
Θα προέτρεπα λοιπόν όλους μας να είμαστε σε πρώτη φάση θετικοί με τις αλλαγές που εισηγείται ο Δήμος. Και το λέω, τη στιγμή που δεκάδες φορές έχω ασκήσει και προσωπικά και μέσω του «π» αυστηρή κριτική σε ενέργειες που σχετίζονται με έργα και αποφάσεις.
Η πόλη χρειάζεται «διαδρόμους», «διελεύσεις», «μονοπάτια» για να μπορεί ο καθένας να κινείται με ασφάλεια, να διακρίνει τις ομορφιές (και τις ασχήμιες αναπόφευκτα), να γνωρίζει, να σέβεται, να απολαμβάνει. Μόνο έτσι η πόλη θα μπορέσει να αγαπηθεί ξανά από τους δημότες της. Διαφορετικά, αν πέσουμε στην παγίδα της αντιπαράθεσης, των μικροσυμφερόντων και του ατομικισμού, δεν έχουμε πολλές ελπίδες να ξεχωρίσουμε.
Ας το καταλάβουμε καλά πως η πόλη, ανήκει σε ανθρώπους.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
