Το υλικό της έκθεσης για τον Αντιστασιακό Τύπο και τη Λογοτεχνία στην Κατοχή ανήκει στον Γιώργο Δολιανίτη. Μιλάμε για 320 εφημερίδες της περιόδου 1940-1944 και 430 λογοτεχνικά βιβλία, τα οποία εκδόθηκαν την εν λόγω περίοδο, για να γλυκάνουν τις κρύες κατεβασιές του Κατοχικού Χειμώνα.
Όταν μιλάμε για τον Γιώργο Δολιανίτη, μιλάμε για ένα μεγάλο Έλληνα κατ’ αρχάς, μιλάμε για ένα μεγάλο πνευματικό άνθρωπο, μιλάμε για έναν ακατάβλητο οδίτη, που πασχίζει σ’ όλη του τη ζωή και μ’ όλες του τις δυνάμεις να βάλει καινούργιους οδοδείκτες στη διαδρομή της κοινωνίας, ν’ αφήσει έναν κόσμο καλύτερο απ’ ό,τι τον βρήκε.
Η «ελληνοκεντρική» βιβλιοθήκη του – ας μας επιτραπεί το επιθετικό πρόσημο – αριθμεί περί τους 70.000 τόμους σπανίων και μοναδικών, πολλές φορές, βιβλίων, φυλλαδίων και εντύπων, εφημερίδων και περιοδικών, που αναφέρονται στην Ελληνική Μυθολογία, την Ιστορία, τη Γλώσσα, τη Λογοτεχνία με αΐδιο μαρμαρυγή την «Ιστορία των Ολυμπιακών Αγώνων».
Ευχαριστούμε τον Κώστα Αλεξίου, μέλος Συντονιστικής Επιτροπής Εθνικού Συμβουλίου Διεκδίκησης των Γερμανικών Οφειλών και τη σύζυγό του Ιωάννα για τη μεταφορά του υλικού από την Αθήνα στη Χίο, καθώς και για την ουσιαστική συμβολή τους στο στήσιμο της Έκθεσης.
Εμείς οι Έλληνες, δεν έχουμε το Θεό μας, μα τους θεούς μας εδώ κάτω. Δεν είμαστε ούτε περιούσιοι ούτε ανάδελφοι. Είμαστε Έλληνες και τούτη η ιδιότητα αρκεί, μιλάει από μόνη της. Είμαστε Έλληνες, γιοι του Δευκαλίωνα και αδελφοί του Ξούθου και του Δώρου και του ταμία των ανέμων, του ξακουστού Αιόλου.
Μόνο έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε πως δε γιορτάζουμε ποτέ τη λήξη, αλλά στεκόμαστε στην έναρξη. Είμαστε το μόνο έθνος, ας μην το ξεχνάμε, όπου και οι δύο επέτειοί μας – και η 25η Μαρτίου και η 28η Οκτωβρίου – αφορούν στην έναρξη του αγώνα και όχι στο τέλος του. Μας ενδιαφέρει το ξεκίνημα, η απόφαση να αγωνιστούμε. Μας ενδιαφέρει το ταξίδι, ο προορισμός, η Ιθάκη, ο στόχο, εμπεριέχονται στο ταξίδι. Δεν πρέπει να ξεχνούμε, άλλωστε, ότι στην εν λόγω περίοδο δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα κινήματα αυτενέργειας σημαντικά που δεν τα βάζει ο νους του ανθρώπου.
Μόνο έτσι μπορούμε να ερμηνεύσουμε πώς η Ιστορία μας σχετικά με τον Αντιστασιακό Τύπο αφορά την πιο λαμπρή Ιστορία του Ευρωπαϊκού Αντιστασιακού Τύπου. Ολόκληρος ο Ευρωπαϊκός Αντιστασιακός Τύπος καλύπτει σε μέγεθος και δράση το 20% του Ελληνικού Αντιστασιακού Τύπου.
Σκοπός τούτης της Έκθεσης είναι:
1ον: να δοθεί το μήνυμα της θυσίας του Ελληνικού Λαού, το μήνυμα της μεγαλειώδους Αντίστασής του, που απέτρεψαν την αποστολή Ελλήνων να πολεμήσουν δίπλα στη Βέρμαχτ, στο Ανατολικό Μέτωπο. Ο ελληνικός λαός είναι αυτός που αντιστάθηκε και πέτυχε να ματαιώσει την πολιτική επιστράτευση. Μόνο η Ελλάδα δεν έστειλε τα παιδιά της στα κάτεργα του Χίτλερ.
2ον: να διδαχθούν οι περιλειπόμενοι και οι επερχόμενοι, μα κύρια οι νέοι, για τα έργα και τις ημέρες των προγόνων και να καταλάβουν πως τούτος ο παράνομος και απαγορευμένος Τύπος τυπώθηκε και διανεμήθηκε με της καρδιάς το πύρωμα και της ψυχής το αίμα.
3ον: χάριν αυτής της Έκθεσης μάς δίνεται η ευκαιρία να μιλήσουμε στοιχειοθετημένα και βιωματικά για υψηλόφρονες αρχές, με πρώτη και μεγαλύτερη την πατρίδα, που καθημερνά ακυρώνονται στον αδυσώπητο συστημικό βωμό του νεοφιλελευθερισμού, της παγκοσμιοποίησης, της νέας τάξης πραγμάτων.
Σήμερα, 74 χρόνια μετά την Απελευθέρωση, τούτη η Έκθεση είναι ακόμα ένα στοιχείο, ένα ντοκουμέντο, ένα εργαλείο, που δείχνει το δρόμο και την υποχρέωση σε όλους , να συνεχίσουμε να διεκδικούμε τη δικαίωση των Ελλήνων, την καταβολή των αποζημιώσεων για τα θύματα της ναζιστικής θηριωδίας, την επιστροφή του κατοχικού αναγκαστικού δανείου, των επανορθώσεων για την καταστροφή των υποδομών και την επιστροφή των κλαπέντων και λεηλατηθέντων αρχαιολογικών θησαυρών του ελληνικού λαού.
Τούτη η Έκθεση έχει, επίσης, ένα συμβολικό χαρακτήρα: είναι αφιερωμένη στη μνήμη ενός ανυπότακτου επαναστάτη, ενός παμμέγιστου βιωματικού δασκάλου, ενός υπέροχου ανθρώπου, του Βασίλη Φίλια, που υπήρξε – μέχρι τελευταίας ρανίδας της ζωής του – εμβληματική φυσιογνωμία, γενναίος, αγέρωχος, ασυμβίβαστος, ανυπότακτος, για αρχές, αξίες, ιδεώδη και «πιστεύω», ένας αληθινός επαναστάτης τόσο στο ακαδημαϊκό, όσο και στο κοινωνικο-πολιτικό Μέτωπο. Έγραψε περισσότερα από 33 βιβλία, καθώς και αλογάριαστες σπουδαίες μελέτες και άρθρα. Με το τεράστιο πνευματικό έργο και τη στάση ζωής του σπέρνει αΐδιους σπόρους (όχι υβρίδια) Άνοιξης, στους λειμώνες της Πατρίδας, της Ύπαρξης, μα και στις καρδιές περιλειπομένων και επιγενομένων.
Συνελήφθη τον Ιούνιο του 1968 και καταδικάστηκε από το Έκτακτο Στρατοδικείο σε 18,5 χρόνια φυλάκιση. Αφέθηκε ελεύθερος τον Αύγουστο του 1973, στο πλαίσιο της γενικής αμνηστίας, αφού εξέτισε ποινή 5,5 ετών μαζί με τον αείμνηστο Σάκη Καράγιωργα στις φυλακές Καλαμίου και Αλικαρνασσού (φυλακές Ιτζτεβίν) . Ακόμα κι απ’ τη φυλακή έστελνε αντιδικτατορικά άρθρα, σε εφημερίδες του εξωτερικού. Συγκλονίζει η επιτιμητική του προειδοποίηση στους άνδρες που τον συνέλαβαν, καθώς διαπίστωσε προπηλακιστικές διαθέσεις. Αποτεινόμενος στον επικεφαλής, με βλοσυρό ύφος τον κεραυνοβόλησε: «Προσέξτε, δεν είμαι ελεήμων προλετάριος, είμαι ένας φανατισμένος αστός». Και αρκούσαν μόνο οκτώ λέξεις για να αυτοβιογραφηθεί και να ταυτοποιηθεί
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
