Το ερώτημα δεν τίθεται ρητορικά. Είναι πραγματικό. Ακούγεται συχνά το τελευταίο διάστημα από απύλωτα χείλη στελεχών και οπαδών του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ. Το άκουσα κι εγώ πρόσφατα από γνωστό μου Συριζαίο.
Είναι ο ίδιος που, επί μεγάλο διάστημα (2012-2014), φώναζε και στήριζε δυναμικά το φανατισμένο και άκρως διχαστικό σύνθημα “ή εμείς ή αυτοί”!!
Όπου, με τη λέξη “αυτοί”, νοούνταν τα στελέχη και οι ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της ΝΕΑΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.
Και να που, το εκλογικό Σώμα, δυό φορές μέσα στο 2015, κουρασμένο, απογοητευμένο και θυμωμένο με τους “πρώην”, τους έθεσε στο περιθώριο και στη θέση τους έβαλε τους επικριτές τους, τον ΣΥΡΙΖΑ και τους ΑΝΕΛ. Προφανώς, το συγκεκριμένο εκλογικό Σώμα, δεν απαρτιζόταν μόνο από τους σταθερούς, τους αρχικούς λίγους οπαδούς των δύο αυτών κομμάτων.
ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ στήριξαν μαζικά με την ψήφο τους πρώην ψηφοφόροι, μέλη και στελέχη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Μέλη, στελέχη και ψηφοφόροι ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. κατέστησαν το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ κυβέρνηση, πιστεύοντας, (οι περισσότεροι) ή έστω ελπίζοντας ότι, αυτοί θα είναι τελείως ή έστω κάπως διαφορετικοί από τους προηγούμενους.
“Διαφορετικοί” προφανώς προς το καλύτερο. Τους θεώρησαν “καλύτερους” από τους πρώην με την έννοια ότι, τούτοι οι καινούργιοι, ως “άφθαρτοι”, θα απόφευγαν τους σκοπέλους των Μνημονίων, τις κακοτοπιές των δανειστών, τον εκμαυλισμό και την εξαγορά συνειδήσεων, τους προκλητικούς διορισμούς ημετέρων, τα ανήθικα ρουσφέτια και την καταρράκωση Θεσμών και Ανεξαρτήτων Αρχών.
Πίστεψαν αφελώς αυτοί οι πρώην ψηφοφόροι του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. ότι, τούτοι οι νέοι “με το ηθικό πλεονέκτημα ως φωτοστέφανο”, θα καταργούσαν τα Μνημόνια, θα εφάρμοζαν ανόθευτη κοινωνική πολιτική χωρίς νέους φόρους, χωρίς περικοπή συντάξεων, με αύξηση του κατώτατου μισθού, με επαναχορήγηση της 13ης σύνταξης, με κατάργηση του ΕΝΦΙΑ, με αύξηση της απασχόλησης και γενικά με άσκηση τέτοιας πολιτικής που θα μας έκανε εθνικά περήφανους και αξιοπρεπείς χωρίς την ανάγκη εκποίησης (όσο-όσο) του Εθνικού μας πλούτου.
Αντ΄αυτών, ζούμε και βιώνουμε αποσβολωμένοι τα ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΑ!!
Όσα απόφυγαν να ψηφίσουν οι “Σαμαροβενιζέλοι”, τα προχωρούν (κλαψουρίζοντας) οι νυν συγκυβερνώντες ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Όχι γιατί πιστεύουν ότι ΟΛΑ αυτά είναι σωστά και δίκαια, αλλά απλώς και μόνο για να ΜΗ ΧΑΣΟΥΝ ΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ όπως την έχασαν αρχές του 2015 οι “Σαμαροβενιζέλοι” στους οποίους οι εταίροι-δανειστές στέρησαν την χρηματοδότηση επί μισό χρόνο επειδή “δεν συμμορφώθηκαν ΠΛΗΡΩΣ προς τας υποδείξεις τους”. Αυτή είναι η πολιτική ΑΛΗΘΕΙΑ σε αντίθεση προς την ΠΛΗΡΗ ΣΥΜΜΟΡΦΩΣΗ των σημερινών που την δικαιολογούν χωρίς ντροπή με τρεις αστείες δικαιολογίες:
ΠΡΩΤΟΝ ότι δήθεν, είχαν αυταπάτες και όσα έταζαν προεκλογικά, νόμιζαν ότι μπορούν και να τα υλοποιήσουν.
ΔΕΥΤΕΡΟΝ ότι “ο εχθρός”, δηλαδή οι Εταίροι-δανειστές μας, επειδή είναι πιο ισχυροί, τους υποχρέωσαν σε ΑΤΑΚΤΟ ΣΥΜΒΙΒΑΣΜΟ, λες και δεν γνωρίζανε ότι “αυτός που βαστά το πορτοφόλι έχει πάντα το πάνω χέρι”.
ΤΡΙΤΟΝ ότι, “τα ίδια θα κάνουν και οι πρώην αν ξανάρθουν στα πράγματα” και άρα, (λένε ψιθυριστά ή και φωναχτά), “αντί να τα κάνουν αυτοί ερχόμενοι ξανά στην Εξουσία, τα εφαρμόζουμε εμείς φτάνει να μη χάσουμε την Εξουσία”.
Τούτο το τελευταίο επιχείρημα, στο βαθμό που όντως εκφράζει και απηχεί την επίσημη Κυβερνητική-Κομματική θέση, είναι ΑΚΡΩΣ ΑΝΗΘΙΚΟ.
Είναι ανήθικο να κάνεις κάτι που δεν το πιστεύεις ως δίκαιο και ορθό απλά και μόνο για να μη χάσεις την Εξουσία την οποίαν σου έδωσε το Εκλογικό Σώμα για ΜΙΑ ΑΛΛΗ ΠΟΛΙΤΙΚΗ έτσι όπως εσύ την υποσχέθηκες. Το ηθικό και πολιτικά ορθό θα ήταν, την ασκούμενη συγκεκριμένη πολιτική, να την εφάρμοζε μια, ευρύτερης αποδοχής, Κυβέρνηση που θα άκουγε στο όνομα “ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ” η οποία θα είχε και το σθένος και την ισχύ να πει επιτέλους και κάποια ΟΧΙ στους εταίρους – δανειστές μας.
Αυτήν ακριβώς την “Κυβέρνηση Εθνικής Σωτηρίας” έχει ανάγκη σήμερα ο τόπος μας, η Πατρίδα μας, ειδικά τώρα που, προβλήματα όπως το προσφυγικό, οι οξυμένες σχέσεις με γείτονές μας (Τουρκία-Αλβανία) και βεβαίως η παρατεινόμενη οικονομική κρίση, απειλούν σοβαρά την Εθνική μας υπόσταση και την ακεραιότητα της Χώρας μας.
Αν τώρα “δεν τα βρουν” οι πολιτικές μας Δυνάμεις αναρωτιέμαι πότε “θα τα βρουν”; Όταν θα έχει συντελεσθεί μια ΝΕΑ ΕΘΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ;
Τότε όμως θα είναι αργά. Αργά για ΟΛΟΥΣ. Κυβερνώντες και κυβερνώμενους.
Εν τέλει, αν μια τέτοια Κυβέρνηση δεν αποτελεί εφικτό Εθνικό στόχο, ας κληθεί το κυρίαρχο εκλογικό Σώμα να κρίνει ποιές πολιτικές δυνάμεις και ποιός Πρωθυπουργός μπορούν πιο αξιόπιστα και πιο αποτελεσματικά να εφαρμόσουν πολιτική ΕΞΟΔΟΥ από την κρίση κάτι που, για να επιτευχθεί, προϋποθέτει:
α) ανάκτηση της εμπιστοσύνης (πολιτών και επιχειρήσεων) στο, κλονισμένο από τα CAPITAL CONTROLS, Tραπεζικό Σύστημα ώστε να επιστρέψουν καταθέσεις σ΄αυτό.
β) φιλοεπενδυτικό κλίμα για ανάκτηση εμπιστοσύνης στο μέλλον της Χώρας από Έλληνες και ξένους επενδυτές ώστε να “ανοίξουν” δουλειές και να δουλέψουν οι άνεργοι και
γ) ανάκτηση της χαμένης ανταγωνιστικότητας των Ελληνικών προϊόντων και υπηρεσιών μήπως και πετύχουμε ισοζύγιο εισαγωγών-εξαγωγών.
Με την σήμερα ασκούμενη “αριστερή” πολιτική, τα παραπάνω αποτελούν ανέφικτους στόχους.
΄Αρα, για μια πιο αποτελεσματική πολιτική, ας αλλάξουμε πολιτικούς στο τιμόνι της Χώρας. Ας αποφασίσει περί αυτού, το κυρίαρχο εκλογικό Σώμα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.