Ενώ οι, ανά την Ευρώπη (και αλλού) αντιευρωπαϊστές πανηγυρίζουν ξέφρενα θυμίζοντας τσιχαντιστές που, με δυναμίτες, μόλις γκρέμισαν σπουδαία ιστορικά Μνημεία, πελώρια ερωτηματικά τίθενται ενώπιόν μας τόσο για την τελική κατάληξη του ιστορικού εγχειρήματος που ακούει στο όνομα “Ευρωπαϊκή Ένωση (Ε.Ε.)” όσο και για την συνακόλουθη πορεία και τύχη της ιδιαίτερης Πατρίδας μας, της Ελλάδας, ως μέλους και μέρους της Ενωμένης Ευρώπης.
Κανένας διεθνολόγος, οικονομολόγος ή γεωστρατηγικός αναλυτής δεν μπορεί να προβλέψει σήμερα τί ακριβώς θα ακολουθήσει την αποφασισθείσα έξοδο της Μεγάλης Βρετανίας από την Ε.Ε.
Κανένας δεν έχει την διορατική ικανότητα να προδιαγράψει με ακρίβεια τα επόμενα βήματα στο αέναο παγκόσμιο ιστορικό γίγνεσθαι τόσο της ίδιας της Μεγάλης Βρετανίας όσο και των υπολοίπων Κρατών-μελών της Ε.Ε. Είτε ως συνόλου (αν βεβαίως δεν διαλυθούν) είτε ως επί μέρους Κρατικών οντοτήτων.
Διορατικός και προφητικός αποδείχθηκε ο μεγάλος ηγέτης της Γαλλίας, ο στρατηγός Ντε Γκωλ, θέτοντας το 1963 βέτο στο αίτημα της Μεγάλης Βρετανίας να γίνει μέλος της τότε ΕΟΚ που την συναποτελούσαν η Γαλλία, η Γερμανία, η Ιταλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία και το Λουξεμβούργο.
Το επιχείρημά του ήταν απλό αλλά άκρως σοφό. Ιδού σε τί συνοψιζόταν:
- “Η Μεγάλη Βρετανία έχει παραδοσιακούς δεσμούς με τις ΗΠΑ (οικονομικό ανταγωνιστή της ΕΟΚ) και αυτό, αργά ή γρήγορα, θα δημιουργήσει προβλήματα στην ομαλή πορεία ενοποίησης και ενδυνάμωσης των Ευρωπαϊκών Χωρών”.
Και να που σήμερα, 43 χρόνια μετά την ένταξη της Μεγάλης Βρετανίας στην ΕΟΚ (1973), ο ιστορικός ηγέτης της Γαλλίας, δικαιώνεται.
Μπορεί να πανηγυρίζουν σήμερα ο Βρετανός ακροδεξιός ηγέτης Φάρατζ και οι όμοιοι της “φάρας” τους για την επικράτηση του ΒRΕΧΙΤ, όμως ας έχουν κατά νου ότι η δικαίωση είναι του Ντε Γκωλ και όχι όλων αυτών.
Το αν οι ίδιοι και όσοι επέλεξαν το BREXIT θα δικαιωθούν ιστορικά, θα το δείξει το μέλλον και όχι το σήμερα των ξέφρενων πανηγυρισμών.
Ηδη μια πρώτη γεύση για τα μελούμενα παίρνουμε από την ολοφάνερη πρόθεση τόσο της Σκωτίας όσο και της Βόρειας Ιρλανδίας (όπου υπερίσχυσε το ΝΑΙ) να εγκαταλείψουν την παραδοσιακή κοινή τους πορεία με την Αγγλία και την Ουαλία όπου επικράτησε το ΟΧΙ (BREXIT).
Σχεδόν βέβαιο πρέπει να θεωρηθεί ότι, η Βρετανική “Βασιλευομένη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία” με τις δύο Βουλές (των Λόρδων και των Κοινοτήτων), με το δικό της νόμισμα, τη στερλίνα, με τη γλώσσα της να κυριαρχεί παγκοσμίως, αργά ή γρήγορα, θα υποστεί τις βαρύτατες συνέπειες (κυρίως οικονομικοκοινωνικές) της επιλογής των ψηφοφόρων (της μικρής πλειοψηφίας του 52%) να γυρίσουν την πλάτη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. ΄Ομως, πολλαπλή ζημιά θα υποστεί και η Ενωμένη Ευρώπη. Αυτό είναι βέβαιο, αν και η επιλογή ήταν “στο χέρι” των Βρετανών. Ας πρόσεχαν.
Ηδη, αυτοπαρηγορούνται ότι, με το BREXIT, ανάκτησαν την “ανεξαρτησία” τους, την “εθνική τους κυριαρχία” και “τα σύνορά” τους !!
Είναι βέβαιο ότι ζουν μια τεράστια αυταπάτη. Η λαίλαπα της οικονομικής παγκοσμιοποίησης και η σύγχρονη τεχνολογία (μετακίνηση-επικοινωνία-μέθοδοι παραγωγής) έχουν καταργήσει σύνορα και φραγμούς, ήτοι έχουν ανατρέψει τα πάντα.
Οι Βρετανοί, που χαίρονται, πίστεψαν και παρασύρθηκαν από τον λαϊκιστή, ακροδεξιό δημαγωγό Φάρατζ και τους ομοίους του, θα το αντιληφθούν αργά ή γρήγορα. Σύντομα θα ζητήσουν ειδική οικονομική σχέση με τα υπόλοιπα Κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Αυτή θα τους προσφερθεί.
Όμως θα είναι “προσφορά προς ηττημένους”. Είναι ιστορικά αποδεδειγμένο ότι οι ήττες πληρώνονται ακριβά. Και η Μεγάλη Βρετανία ήδη έχει ηττηθεί. Και ας πανηγυρίζουν οι, ανά την Ευρώπη ακροδεξιοί ότι “νίκησαν”.
Όσο για μας, τους πάντα ευκολόπιστους αλλά και προδομένους ΄Ελληνες, ας διδαχθούμε και ας πάρουμε ένα καλό μάθημα από το “πάθημα” των Βρετανών. Ειδικά εμείς που, έτσι και διαλυθεί η Ευρωπαϊκή Ένωση ή τυχόν “δραπετεύσουμε” απ' αυτήν, θα βρεθούμε σαν σάπια βαρκούλα σε τρικυμισμένο πέλαγος ή σαν καλαμιά σε κάμπο που τον κατακαίει φωτιά.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.