Η Ελλάδα ευτυχώς για μας, δεν έχει ζήσει ούτε τυφώνες, ούτε μουσώνες ούτε ακραία καιρικά φαινόμενα όπως αυτά που βιώνουν οι ανατολικές ακτές των Η.Π.Α. ή η Ιαπωνία, η Μαλαισία και η Κίνα.
Η χώρα μας, ευνοημένη από το εύκρατο μεσογειακό κλίμα με τους ήπιους χειμώνες και τα θερμά καλοκαίρια έχει το προνόμιο να βιώνει έντονα καιρικά φαινόμενα σπανίως. Παρόλα αυτά, οι ζημιές που αφήνουν πίσω τους τα πρόσκαιρα αυτά φαινόμενα είναι ανυπολόγιστες. Και δεν μιλάμε όιτ πέφτουν σπίτια... αντίθετα. Κάθε τι ιδιωτικό μένει στη θέση του και οτιδήποτε σχετίζεται με το δημόσιο... πέφτει κάτω.
Δεν χρειάζεται να δούμε τη Ρόδο για να το διαπιστώσουμε. Στο νησί των ιπποτών οι δρόμοι λες και ήταν φτιαγμένοι από χαρτί! Εξαφανίστηκαν με την έντονη βροχόπτωση και φυσικά με τα ρέματα που κατέβασαν τόνους λάσπης (πάλι τα μπαζωμένα ρέματα...).
Φαντάζομαι ότι τα έργα αυτά όπως οι δρόμοι, αποτελούσαν προϊόν δημόσιου διαγωνισμού μετ’ εκπτώσεως φυσικά, ακριβώς όπως συμβαίνει και στο δικό μας τόπο. Είναι έργα κατασκευασμένα με προϋποθέσεις, όρους και οδηγίες εγχώριες και ευρωπαϊκές. Εννοείται πως πληρούν standarts, εννοείται πως πληρώνονται με ευρωπαϊκό χρήμα και εννοείται πως κατά την μελέτη τους έχει προβλεφθεί η αντοχή τους... στις έντονες βροχοπτώσεις... Παρόλα αυτά σε κάθε βροχή τα παίρνει ο διάολος και τα σηκώνει.
Δεν ήταν βροχή, μπορεί να απαντήσετε. Τι ήταν; Κατακλυσμός; Θεομηνία; Αποκάλυψη; Αρμαγεδών; Τίποτα από όλα αυτά. Βροχή ήταν...
Κι αλοίμονο αν φτάσουμε σε σημείο μετά από τα δισεκατομμύρια που έχουμε ξοδέψει ως κράτος σε δημόσια έργα να φοβόμαστε τη βροχή... Τι να πουν και οι Άγγλοι, οι Βέγλοι, οι Γερμανοί, οι Ολλανδοί που βρέχει για μήνες και δεν χαλάει τίποτα ή κατά το ελληνικότερον, δεν καταποντίζεται τίποτα, ούτε σπίτι, ούτε δρόμος.
Τα δημόσια έργα κατασκευάζονται στην πλειονότητά τους από ελληνικές εταιρίες. Το «ελληνικές» φυσικά ως όρος τα λέει όλα από μόνο του. Κόψε απο δω, κόψε από κει, βγάλε το ένα, βγάλε το άλλο, φτάνεις σε σημείο ο δρόμος να μοιάζει με τον εφιάλτη στο δρόμο με τις λεύκες.
Δεν μας φταίνε τα καιρικά φαινόμενα. Δεν μας φταίει η έντονη βροχόπτωση, ακραία, για να ικανοποιήσω και τον τελευταίο υπερασπιστή του δημοσίου. Φταίει η ποιότητα μας. Ως άνθρωποι, ως συνειδήσεις, ως κουλτούρα, ως πολίτες, ως λειτουργεί του δημοσίου και γενικά φταίει το ξερό μας το κεφάλι για όσα παθαίνουμε.
Τι στο καλό έχει η ελληνική άσφαλτος και με μια βροχή βουλιάζει, εξαφανίζεται; Άλλη άσφαλτο έχουν στην Ολλανδία; Άλλης ποιότητας και με άλλα συστατικά; Ή μήπως κάνουμε έκπτωση και σε αυτά για να γλιτώσουμε κάνα ευρώ και μετά ανατριχιάζουμε υποκριτικά με όσα βλέπουμε στη Ρόδο ή με όσα είδαμε στη Χίο το 2008;
Ο καιρός λοιπόν δεν μας φταίει. Προειδοποιεί. Αιφνιδιάζει. Κατακεραυνώνει. Εμείς όμως είμαστε αιώνια «εκ του προχείρου» σε όλα μας.
Κι όπως σε κάθε παραμύθι μετά το κακό που έχει συμβεί έρχεται ένα happy end, έτσι και στην Ελλαδάρα μετά από κάθε ζημιά, πρόβλημα, καταποντισμό, λοιμό και όλεθρο ακόμη και με θύματα, έρχεται ένας Εισαγγελέας να διατάξει έρευνα...
Τα άλλα από κει και ύστερα είναι γνωστά....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
