Η ποσόστωση όσων επέλεγαν να ζήσουν στον καθαρό αέρα της υπαίθρου και όσων προτιμούσαν τα θέλγητρα του άστεως άρχισε να επιβαρύνεται εις βάρος των πρώτων από τη μεταπολίτευση. Ο ρυθμός επιβάρυνσης συνεχίζεται ακατάπαυστα μέχρι τις μέρες μας κι όλοι πια προεξοφλούν ότι χωριά που δημιουργήθηκαν ένα – δυο αιώνες νωρίτερα έχουν ημερομηνία λήξης πολύ σύντομη, ενδεχόμενα στην προσεχή δεκαετία.
Η συγκεκριμένη εξέλιξη καθοδήγησε και τη μεταστροφή της παραγωγικής βάσης της χώρας. Στις αχανείς πόλεις επικράτησε η παραγωγή υπηρεσιών, η υποχρεωτική δηλαδή αύξηση της γραφειοκρατίας, για να μπορεί να απορροφά το εργατικό δυναμικό.
Η απειλή της εξαφάνισης οικισμών, συναισθηματικά δεμένων με τους ανθρώπους τους, μεταφέρεται ως πρόβλημα στις σημερινές και τοπικές αρχές. Η πληθυσμιακή γήρανση της υπαίθρου την στερεί σήμερα από ανθρωπογενές δυναμικό με ικανότητα να οραματιστεί τρόπους διεξόδου και πιθανής συντήρησης οικιστικών δομών χρήσιμων, παρά την αποστροφή σημαντικού μέρους της νέας γενιάς για τις μεγαλουπόλεις. Κι όμως, το βήμα μετεγκατάστασης από την Αθήνα, τη Θεσσαλονίκη ή την Πάτρα στα Πατρικά ή τους Βαβύλους δεν γίνεται. Τα πρακτικά εμπόδια πολλά για ένα νέο ζευγάρι. Λείπουν κυρίως οι κοινωνικές δομές που επιτρέπουν την ισόρροπη ανάπτυξη των παιδιών με τα αντίστοιχα παιδιά των πόλεων και οι δομές συμπαράστασης στους νέους εργαζόμενους γονείς.
Σε μια συζήτηση στα καφενεία τις δεκαετίες του ’80 και του ’90 οι προτάσεις ανάπτυξης για τα χωριά περιορίζονταν, σε κοινωνικό επίπεδο, στην ανάγκη δημιουργίας ΚΑΠΗ, Γηροκομείων ή προγραμμάτων του τύπου «Βοήθεια στο Σπίτι». Παροχές κατάλληλες για το ... κατευόδιο.
Σήμερα η δημοτική αρχή Χίου, δια του Νομικού της Προσώπου, παίρνει την απόφαση ίδρυσης Βρεφονηπιακών Σταθμών στο Πυργί και στο Χαλκειός. Επεκτείνει ένα δίκτυο προσφοράς στο εργαζόμενο νέο ζευγάρι για πρώτη φορά εκτός των ορίων της διευρυμένης πρωτεύουσας. Είναι η πιο καινοτόμα ενέργεια από την ημέρα που ανέλαβε την εξουσία αλλά δυστυχώς την περνάει ... στο ντούκου.
Τα παιδιά της πόλης, τα παιδιά της σημερινής δημοτικής αρχής και του «Καλλικράτη», δεν αντιλαμβάνονται επαρκώς τη δυναμική της συγκεκριμένης απόφασης τους. Για τούτο και δεν την προβάλουν όπως και όσο θα της ταίριαζε. Δεν το νοιώθουν ως καινοτομία και μένουν να προβάλουν ως τέτοια το πρώτο επαναφορτιζόμενο δημοτικό αυτοκίνητο. Καλό κι αυτό, δεν αντιλέγω. Μα το αυτοκίνητο είναι χρήσιμο για να μας πετάξει απ’ το Βαρβάσι ως τα Αυγώνυμα, φτάνει να έχουμε μεριμνήσει να διατηρήσουμε τα Αυγώνυμα στη ζωή. Εκτός κι αν όραμα για τη ζωή μας είναι να μπαίνουμε στο αυτοκίνητο για να πηγαίνουμε απ’ το Φραγκομαχαλά στην πλατεία Βουνακίου...
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
