Στην πολιτική, πόσο μάλλον όταν ασκείται στα στενά τοπικά μας πράγματα με την αντίστοιχη...ποιότητα, οι εγωϊσμοί και τα γινάτια έχουν συνήθως τραγικά αποτελέσματα. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά ορίζουν τι, πώς και πότε θα γίνει σε αυτό τον τόπο. Ανάλογα με το πως αρέσει εκείνου που αποφασίζει.
Είναι λυπηρό αυτό που συμβαίνει γύρω από την συζήτηση για το μέλλον των λιμενικών υποδομών του νησιού. Δυο ή και τρία μέρη προσπαθούν παντιοτρόπως να επιβάλλουν ως θέσφατες τις προτάσεις τους, όταν το ουσιαστικότερο, ο κοινός διάλογος χωρίς προκαταλήψεις και προαπαιτούμενα δεν έχει καν ξεκινήσει.
Το υπουργείο Ναυτιλίας προκρίνει την παραχώρηση ενός τμήματος του λιμένα με συγκεκριμένα επιχειρήματα προς αξιοποίηση από ιδιώτη.
Το Λιμενικό Ταμείο και ο Δήμος Χίου απορρίπτουν τα πάντα, αλλά πρόταση δεν έχουν!
Ο καυγάς γύρω από ένα δεδομένο πτώμα, όπως είναι σήμερα ο κεντρικός λιμένας, δεν θα βρει κανέναν νικητή. Θα βρει όμως χαμένους τους κατοίκους και την προοπτική του νησιού να ξεπεράσει τις απαράδεκτες αγκυλώσεις του και να αναπτυχθεί.
Δεν υπάρχουν πολλές λύσεις. Τα πράγματα είναι συγκεκριμένα και ο χρόνος τρέχει εις βάρος μας.
Άποψή μου; Όσο έχουμε καιρό ας σχεδιάσουμε την καλύτερη δυνατή πρόταση και ας την διεκδικήσουμε. Συστατικά σε μια τέτοια προοπτική δεν μπορεί να είναι άλλα από τον ρελαισμό, την επιστημονική τεκμηριώση και τέλος την αναπτυξιακή κατέυθυνση. Διαφορετικά, κινδυνούμε από μια “de facto” λύση από το ΤΑΙΠΕΔ, το υπουργείο Οικονομικών και αλλού, που θα είναι δύσπεπτη, αλλά όλες οι κραυγές εκείνων που θα σιχτιρίζουν θα πέσουν στο κενό.
Εάν πρέπει κάπου όλοι να σταθούν στο ύψος των περιστάσεων και των αναγκών, ας ξεκινήσουμε από το μέλλον του υφιστάμενο λιμένα. Αλλιώς… Αλοίμονό μας.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.