Ενώ κλείνει το τελετουργικό της εκδημίας του σπουδαίου Έλληνα, του Μίκη Θεοδωράκη, ανοίγει ένα μεγάλο κεφάλαιο, αυτό της διαχείρισης της παρακαταθήκης και του ανεξάντλητου οραματικού έργου που αφήνει πίσω του.
Είναι τυχερή η Ελλάδα που γέννησε, μεγάλωσε και κράτησε κοντά της μια τέτοια κορυφαία μορφή της σύγχρονης ιστορίας της. Ο Θεοδωράκης αφήνει σε όλους μας αλλά κυρίως στην νέα γενιά και στις επερχόμενες μια αιώνια και ανεκτίμητη κληρονομιά. Η ζωή του από τη γερμανική Κατοχή μέχρι και σήμερα είναι ένας μύθος συνυφασμένος απόλυτα με τη νεότερη ιστορία της πατρίδας μας. Η μουσική του επική, ρωμαλέα και εξεγερτική, εκεί όπου οι εθνικές και οι κοινωνικές συνθήκες το απαιτούσαν, όπως στην κατοχή, την εθνική αντίσταση έναντι των κατακτητών και των ντόπιων συνεργατών τους κατα τον εμφύλιο και τη δικτατορία, ιστορικά γεγονότα στα οποία και ο ίδιος συμμετείχε έχοντας υποστεί τα πάνδεινα. Συγχρόνως όμως, έβαλε την ποίηση μεγάλων δημιουργών στα χείλη του απλού λαού με την ανεπανάληπτη μουσική του.Υπήρξε παράλληλα και ένας παγκόσμιος Έλληνας, αφού η μουσική του αγκαλιάστηκε παγκόσμια από όλους τους καταπιεσμένους και όσους αγωνίζονταν για ελευθερία και δημοκρατία.
Προσωπικά τον ευγνωμονώ για το ποσό καταλυτικά με επηρέασε, ιδιαίτερα ως νέο τη δεκαετία του 1960 και διαχρονικά. Είχα την τιμή ως Δήμαρχος Χίου μαζί με το Δημοτικό Συμβούλιο να τον καλέσουμε στη γενέτειρα του και να γιορτάσουμε εδώ τα 70 χρόνια από τη γέννησή του. Το καλοκαίρι του 1995 στο πλαίσιο εκδηλώσεων προς τιμήν του, επισκεφτήκαμε το σπίτι όπου γεννήθηκε, ακολούθως στο Ομήρειο έγινε η ανακήρυξη του ως δημότη της πόλης της Χίου και στη συνέχεια δόθηκε μια μεγαλειώδης συναυλία στο γήπεδο Χίου.
Η πρόσκληση από το Δήμο της γενέτειρας του για να τον τιμήσει ήταν και από πλευράς μου μια ελάχιστη ανταπόδοση γιατί λόγω κομματικής μικροψυχίας από το 1993 μέχρι το 1995, ο Θεοδωράκης είχε μπει σε μια ιδιότυπη μουσική καραντίνα απουσιάζοντας παντελώς από τα μέσα ενημέρωσης εθνικής εμβέλειας γιατί συμμετείχε ως υπουργός σε προηγούμενη κυβέρνηση.
Ο Δήμος Χίου έσπασε τον αποκλεισμό και αυτό ο Μίκης Θεοδωράκης το αναγνώριζε όταν αργότερα συναντιόμαστε στον Τσεσμέ και στο θέατρο που φέρει το όνομα του στη Χίο, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων για την ελληνο-τουρκική φιλία. Η Χίος πρέπει να υπερηφανεύεται ως τόπος γέννησης του, δίνοντας ξανά πνοή στα Θεοδωράκεια και φυσικά με δυνατό παλμό στο θέατρο που φέρει το όνομα του μεγάλου μας δημιουργού και οραματιστή.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
