Θα μπορούσε σήμερα η κυβέρνηση να διαλέξει τον εύκολο δρόμο του -Μάλιστα κύριε- (yes sir), το δρόμο της πλήρους υποταγής στις επιθυμίες και τα κελεύσματα των δανειστών, και να κάθεται άνετα στην καρέκλα της εξουσίας, χωρίς τις αφόρητες καθημερινές πιέσεις και εκβιασμούς των δανειστών.
Αν ακόμα προχωρούσε στις περικοπές των ήδη πετσοκομμένων μισθών, και συντάξεων, αν προχωρούσε σε απολύσεις εργαζομένων και σε κατασχέσεις σπιτιών, αν εκποιούσε τη κρατική περιουσία αντί πινακίου φακής στα κοράκια των δανειστών τότε βεβαίως θα αποσπούσε τα εύσημα, την εκτίμηση, και βέβαια την απόλυτη στήριξη των Ευρωπαίων ηγετών. Και έτσι με την άνευ όρων παράδοση της θα άνοιγαν και οι κρουνοί για να στάξουν οι απαραίτητες οικονομικές σταγόνες ισα να κρατηθούμε ζωντανοί.
Αντί όμως του εύκολου και κατηφορικού δρόμου του -ναι σε όλα- τούτη η κυβέρνηση με τη νωπή λαϊκή εντολή διάλεξε το δύσβατο και ανηφορικό δρόμο, το δρόμο του αγώνα. Αγώνα για την προάσπιση των συμφερόντων της Ελλάδας, αγώνα για την εθνική κυριαρχία, την ακεραιότητα, και αξιοπρέπεια της χώρας. Αγώνα τέλος για την αντιμετώπιση της ανθρωπιστικής κρίσης που μαστίζει τη χώρα τα τελευταία πέντε χρόνια. Σήμερα η κυβέρνηση παλεύει με τις όποιες δυνάμεις της να περισώσει ότι μπορεί. Μακάρι αυτό να το είχε κάνει και η προηγούμενη κυβέρνηση, θα ήταν κέρδος για τη χώρα. Η Ελλάδα θα είχε πιο δυνατή φωνή, και πιο ισχυρή παρουσία στην Ευρώπη.
Δυστυχώς όμως σήμερα απέναντι μας έχουμε τόσο το ευρωπαϊκό όσο και το ντόπιο κατεστημένο που προσπαθεί με νύχια και με δόντια να διαφυλάξει αυτά που θεωρεί κεκτημένα του. Δεν ξέρουμε πόσους από τους στόχους της θα επιτύχει αυτή η κυβέρνηση όμως είναι σημαντικό που δίνει τον αγώνα της, και σίγουρα δεν θα πάει χαμένος. Αγώνες χαμένοι θεωρούνται οι αγώνες που δεν δίνονται.
Ένα πολιτικό παιχνίδι παίζεται αυτό το καιρό στην Ευρώπη προκειμένου το φαινόμενο Σύριζα να μην εμφανιστεί και σε αλλά Ευρωπαϊκά κράτη. Να μη ξεχνάμε βέβαια ότι έρχονται εκλογές στην Ισπανία, και οι Ευρωπαίοι ηγέτες με τίποτα δεν θα ήθελαν την εξαφάνιση του δικού τους Ραχόι. Όπως και να έχει όμως ο σπόρος της αντίδρασης στη σκληρή λιτότητα έπεσε στην Ευρώπη. Και το βλέπουμε αυτό από τις πορείες διαμαρτυρίας στη Γερμανία (Φραγκφούρτη) καθώς και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες. Πρόσφατο είναι και το επεισόδιο με τη κοπέλα στην ομιλία του Ντράγκι.
Αν σήμερα οι εταίροι μας στην Ευρώπη μας θεωρούν ισότιμο κράτος πρέπει να δώσουν στο οικονομικό πρόβλημα της Ελλάδας, πολιτική λύση τέτοια που θα τη βοηθήσει και να βγει από το κυκεώνα του χρέους, και να μπει σε τροχιά ανάπτυξης. Γιατί χωρίς ανάπτυξη η κάθε προσπάθεια είναι καταδικασμένη. Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που οι ηγέτες της Ευρώπης δίνουν πολιτική λύση σε οικονομικά προβλήματα κράτους μέλους της Ευρωπαϊκής ένωσης.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.