Αναμφισβήτητα η γειτονική μας Τουρκία είτε πληθυσμιακά είτε γεωπολιτικά είτε από απόψεως δυνατοτήτων της οικονομίας της είναι μια αξιοσημείωτη περιφερειακή δύναμη την συνεργασία της οποίας επιθυμούν όλες οι μεγάλες δυνάμεις.
Ανατρέχοντας στην ευρωπαϊκή ιστορία, 1774 και εντεύθεν, η Οθωμανική Αυτοκρατορία, (η Τουρκία διάδοχός της) απέκτησε τον χαρακτηρισμό του «Μεγάλου Ασθενούς» μη δυνάμενη να παρακολουθήσει τα τεκταινόμενα των μεγάλων δυνάμεων της εποχής και να διατηρήσει την ισχύ της. Ακολούθησαν συγκρούσεις (Κριμαϊκός, Μεσανατολικό, Βαλκανικοί κλπ.), εσωτερική αστάθεια κλπ. με αποτέλεσμα σε λίγες δεκαετίες να επέλθει η διάλυση της αυτοκρατορίας.
Δυστυχώς, αυτή η χώρα με στοιχεία που θα μπορούσαν να την καταστήσουν σημαντικό παγκόσμιο παράγοντα σταθερότητας και ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής εντούτοις επί δυο περίπου αιώνες λειτουργεί ως παράγων αστάθειας και παράδειγμα κακής γειτονίας με όλες τις όμορες και όχι μόνο χώρες.
Και αν βέβαια οι επιπτώσεις της πολιτικής και γεωπολιτικής συμπεριφοράς της επηρέαζαν μόνο την επικράτειά της θα μας λυπούσε αλλά θα το «αντέχαμε», πλην όμως οι εσωτερικές της έριδες αλλά κυρίως η παραβατική της πολιτική ως προς τα διεθνώς κρατούντα είτε με την επιθετική πολιτική της τις τελευταίες δεκαετίες επί άλλων κρατών (βλέπε Κύπρος, Ελλάδα, Ιράκ, Συρία, Ισραήλ, Ρωσία, Αίγυπτος κ.ά.) προκαλούν σοβαρότατες παρενέργειες και βεβαίως στην χώρα μας.
Με ευνομούμενο Τουρκικό κράτος που θα σεβόταν το διεθνές δίκαιο, τους εθιμικούς κανόνες καλής γειτονίας ούτε το πογκρόμ του 1955 στην Κωνσταντινούπολη θα υπέφερε ο ελληνισμός, ούτε το Κυπριακό δράμα θα υφίστατο, ούτε αμφισβητήσεις και παραβιάσεις στο FIR Αθηνών.
Δεν θα δαπανούσαμε δισεκατομμύρια δισεκατομμυρίων για αμυντικές δαπάνες, η υφαλοκρηπίδα θα είχε οριοθετηθεί, το ίδιο και η ΑΟΖ, ο ορυκτός μας πλούτος θα απέδιδε τα προσδοκώμενα, το Αιγαίο θα αποτελούσε θάλασσα ειρήνης και πηγή πλούτου και εν τέλει ίσως να μην βιώναμε την καταστροφική οικονομική κρίση των τελευταίων ετών.
Με άλλα λόγια οι ασθένειες στους γείτονες είναι πάντοτε μεταδοτικές και οι επιπτώσεις σε χώρες όπως η Ελλάδα, με λαούς ευεπίφορους στον λαϊκισμό και με απαρέσκεια σε πολιτικές που εξασφαλίζουν και θωρακίζουν την οικονομική, άρα και την εθνική οντότητα και την πρόοδο των επόμενων γενεών, πιθανόν να καταστούν ολέθριες.
Η γειτονική μας χώρα, δυστυχώς, εξακολουθεί να είναι ο «Μεγάλος Ασθενής» του Δυτικού κόσμου. Η καταιγίδα που ξέσπασε προχθές δεν αιφνιδίασε, δεν παύει όμως να είναι μια ακόμα μεγάλης έντασης και απροσδιόριστης διάρκειας κρίση δίπλα μας η οποία είναι πολύ πιθανόν να αγγίξει την περιοχή και φυσικά εμάς.
Και αυτά συμβαίνουν σε περίοδο όπου το εθνικό μας «σθένος» έχει χαλαρώσει επικίνδυνα. Η υποχωρητικότητα και η παθητική μας στάση στις καλοσχεδιασμένες ακραίες, υπονομευτικές (βλ. μεταναστευτικό ρεύμα), επιθετικές διεκδικήσεις και αμφισβητήσεις από μέρους της Τουρκίας, δημιουργούν προϋποθέσεις απώλειας εθνικής κυριαρχίας, κυρίως στο Αιγαίο.
Η αδράνεια και η πολιτική του «κατευνασμού», της ανοχής, της πλημμελούς ενημέρωσης των αρμοδίων διεθνών οργανισμών για τις προκλήσεις, παραβιάσεις και παραβάσεις των απέναντι γειτόνων, δημιουργεί de facto «δίκαιο» και επικίνδυνες παραδοχές όχι μόνο σε εμάς τους Έλληνες αλλά και στην διεθνή κοινότητα.
Η επικίνδυνη αυτή πολιτική μας και η αδιαφορία για την επίλυση των ζωτικών προβλημάτων των νησιών του Κεντρικού Ανατολικού Αιγαίου, σε συνδυασμό με την οικονομική επιρροή της Τουρκίας, ένεκα του πολυετούς τουρκικού (και δυστυχώς μοναδικού) τουριστικού ρεύματος, αν δεν αντιμετωπιστεί κατάλληλα, φοβούμαι ότι θα δημιουργήσει μη αναστρέψιμες με ειρηνικό τρόπο καταστάσεις.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
