Πολλές φορές και από διαφορετική θέση (μητέρα, εκπαιδευτικός, προσωπική εμπειρία) έχω προβληματιστεί για το άγχος των μαθητών κατά την περίοδο των εξετάσεων. Πάντοτε με στενοχωρούσε η πίεση που ένιωθαν όταν πλησίαζε η περίοδος των εξετάσεων, ειδικότερα η περίοδος των Πανελλαδικών. Οι εξετάσεις, όπως διεξάγονται, δεν έχουν παιδαγωγικό χαρακτήρα, γιατί συνήθως επιτυγχάνει όποιος έχει αποστηθίσει. Βέβαια, ακόμη και η καλή αποστήθιση δεν εξασφαλίζει την επιτυχία, γιατί υπάρχει και η ατυχία ή το υπερβολικό άγχος. Όμως τα παιδιά τυραννιούνται. Είναι απαράδεκτο σύστημα, γιατί δεν είναι δυνατό να κρίνεται το μέλλον και η ζωή των μαθητών και μαθητριών από μια τρίωρη εξέταση.
Βέβαια, πολλά παιδιά αγχώνονται ακόμα και για ένα απλό διαγώνισμα, και σε κάποιες περιπτώσεις αυτό επιδρά αρνητικά στην απόδοσή τους. Η βαθμολογία του γραπτού πολλές φορές δεν είναι η αντιπροσωπευτική σε σχέση με τη μελέτη του μαθητή. Αυτό από μόνο του αδικεί όσους και όσες ενώ έχουν μελετήσει αρκετά, μπορεί να έχουν μια αποτυχία. Κατά τη γνώμη μου, εδώ βρίσκεται ένα λάθος του εκπαιδευτικού συστήματος. Οι μαθητές χάνουν το ενδιαφέρον και τον ενθουσιασμό για ολόπλευρη μάθηση και επικεντρώνονται -γιατί έτσι αναγκάζονται να κάνουν- στη στείρα αποστήθιση για τη διεκπεραίωση των εξετάσεων. Έτσι απαξιώνεται το δημόσιο σχολείο, οι μαθητές ειδικά στην τελευταία τάξη του Λυκείου ασχολούνται μόνο με τις Πανελλήνιες και περνούν τα εφηβικά χρόνια χωρίς να έχουν την δυνατότητα ανάπτυξης της κριτικής σκέψης και της αντιληπτικής ικανότητας. Ακόμη και κάποια μαθήματα που θα μπορούσαν να στραφούν σε αυτή την κατεύθυνση διδάσκονται χωρίς ουσιαστικά να εκπληρώνουν τον στόχο τους.
Εδώ βέβαια πρέπει να αναφερθεί και το οικονομικό κόστος της προετοιμασίας των εξετάσεων που καλούνται να καταβάλουν οι γονείς. Άλλη μια αδικία που διαχωρίζει τους μαθητές σε έχοντες και μη έχοντες. Τη δουλειά αυτή θα έπρεπε να την κάνει ολοκληρωτικά το δημόσιο σχολείο.
Οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν φροντίσει να δημιουργήσουν ένα Λύκειο - απέραντο εξεταστικό κέντρο. Έτσι το σχολείο, αντί να είναι τόπος μάθησης, δημιουργίας και κοινωνικοποίησης, μοιάζει με “βασανιστήριο” - καταπιέζει χωρίς να ευχαριστεί. Οι σημερινοί μαθητές, για να είναι οι αυριανοί υγιείς και ώριμοι πολίτες, θα πρέπει να έχουν αποκτήσει τα απαραίτητα εφόδια που μόνο ένα δημόσιο, δωρεάν, μαζικό και δημοκρατικό σχολείο, ποιοτικά αναβαθμισμένο μπορεί να τους τα προσφέρει.
Μια σειρά μέτρων που νομοθετούνται από την κυβέρνηση είναι προς την σωστή κατεύθυνση, ακόμα και σ’ αυτή την εξαιρετικά δύσκολη συγκυρία. Βασικά αιτήματα του εκπαιδευτικού κινήματος αποτυπώνονται σε νομοθετικές παρεμβάσεις τα δύο τελευταία χρόνια. Χρειάζεται όμως πολλή δουλειά και κυρίως αλλαγή νοοτροπίας από όλους, εκπαιδευτικούς, μαθητές, γονείς. Η απαξίωση της δημόσιας Παιδείας από τις κυβερνήσεις Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ πρέπει να γίνει παρελθόν.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.