Όταν ο Καλλικράτης χώριζε τα τσανάκια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και καταργούσε τις Νομαρχίες παραδίνωντας τα ηνία της ευρύτερης τοπικής ανάπτυξης στις Περιφέρειες, κανείς μα κανείς, εξαιρείται ο 
Γιαννάκης ο Ραγκούσης που είχε την έμπνευση για το Νομοσχέδιο, δεν φαντάζονταν ότι σε λιγότερο από τρία χρόνια ο σχεδιασμός θα αποδεικνύονταν μισός, λειψός και περιττός.
Με εξαίρεση του Δήμους που αναγκαστικά λόγω τεχνογνωσίας, υποδομής και προσωπικού πήραν πάνω τους το 80% των αρμοδιοτήτων που κατείχε συνολικά η Αυτοδιοίκηση, οι Περιφέρειες έουν προσφέρει ως θεσμοί έργο απειροελάχιστο και δυστυχώς μακρά κατώτερο των όσων οι πολίτες αλλά και ο Γιαννάκης ο Ραγκούσης φαντάζονταν. Πως όμως το κομματικό σύστημα να μπορέσει να στριμώξει στους Δήμους όλο το «στρατό» του. Που να χωρέσουν....
Έτσι λοιπόν ο Παριανός πολιτικός άνδρας Ραγκούσης σε πλήρη συνενόηση με το «σύστημα», εισηγήθηκε την αναμόρφωση των Περιφερειών και τη διατήρησή τους ως μοχλούς ανάπτυξης και φορείς επίβλεψης των ευρωπαϊκών προγραμμάτων (βλ. ΕΣΠΑ) αλλά και των... μεγάλων έργων κατά τόπους.
Παράδειγμα της αποτυχίας του συστήματος και του νομοσχεδίου ως προς την ολοκληρωσή του θα μπορούσε να είναι κάλλιστα η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου. Εδώ αντικατοπτρίζεται ακριβώς πως ο Ραγκούσης άλλο ήθελε να πετύχει και άλλο τελικά του προέκυψε....
Η Περιφερειακή πολιτική στη γειτονιά των τριών νησιών μας είναι σχεδόν ανύπαρκτη. Λέσβος, Λήμνος, Χίος, Σάμος και Ικαρία διατηρούν την αυτόνομη πορεία τους και κάθε προσπάθεια για σύγκλιση προς μια κατέυθυνση έχει πέσει στο κενό.
Περιφεριακοί σύμβουλοι των οποίων τα χαρακτηριστικά αλλά και τη λαλιά οι πολίτες αγνοούν. Περιφερειακά Συμβούλια των οποίων η θεματολογία αξίζει πανεπιστημιακής ανάλυσης ως προς την σπουδαιότητα και σημασία τους. Χρόνος και επιτρέψτε μου, χρήμα πεταμένο σε μετακινήσεις των συμβούλων από το ένα νησί στο άλλο την ίδια ώρα που ακόμη και οι ίδιοι μπορεί να αντιλαμβάνονται ενδόμυχα την αφάνεια και δυστυχώς, την ανυπολοψία στην οποία έχει πέσει ο θεσμός.
Δεν ήταν όμως έτσι σχεδιασμένα για να γίνουν....
Η Περιφέρεια, οχυρώθηκε πίσω από έναν αυτοδιοικητικό κομπλεξισμό που τη θέλει να είναι δεύτερη. Φρόντισαν γι΄αυτό πολλοί. Και πρώτα από όλα οι ίδιοι οι της Περιφέρειας που πετούν συνεχώς το μπαλάκι στην... εξέδρα για κάθε τι που σχετίζεται με την εμπλοκή τους σε ένα έργο ή ένα θέμα. Με προμαχώνα τα πενιχρά οικονομικά, αυτό είναι αλήθεια, απομονώθηκαν κοινωνικά και πολιτικά και αδυνατούν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους σε πεδία διαφορετικά από τα τετρημένα. Το χειρότερό όλων; Ο ανταγωνισμός μεταξύ των Δήμων και των Περιφερειών για το ποιος κρατάει το μαχαίρι και ποιος το καρπούζι.
Τρία χρόνια και κοντεύουμε στον τέταρτο. Η Περιφέρεια αποδεικνύεται πανελλαδικά ένας αδύναμος κρίκος του Νομοσχεδίου του Καλλικράτη και αυτό έχει γίνει αισθητό παενλλαδικά. Με τις ελάχιστες αρμοδιότητες και την ευθύνη εποπτείας μεγάλων έργων χωρίς να υπάρχει σάλιο, συντηρείται μια κατάσταση που χρίζει άμεσα επαναπροσδιορισμού.
Πάντα πίστευα και εξακολουθώ να πιστέυω ότι το όραμα δεν χρειάζεται απαραίτητα και ένα τσουβάλι χρυσές λίρες για να το πραγματοποιήσεις. Φτάνει να αποδείξεις ότι το κυνηγάς....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
