«Μοιάζει με κάθε ένα παιδί, όμως δεν είναι. Είναι ο γιος μου και έχει αυτισμό. Δεν έχει μόνο μερικές φορές, αλλά σε κάθε λεπτό ,σε κάθε στιγμή ,σε κάθε αναπνοή...
Από την στιγμή που ξυπνάει, μέχρι την στιγμή που πάει για ύπνο...Ακόμα και όταν κοιμάται. Μπορεί τώρα να υπάρχει βελτιώσει και κάποιες μέρες να είναι καλύτερες από κάποιες άλλες, όμως αυτισμός είναι πάντα εκεί.
Ο αυτισμός δεν είναι χωρίς φίλους, υπάρχουν «φίλοι» αλλά όχι της ηλικίας του. Εγώ ο πατέρας του, η μητέρα του είμαστε φίλοι του και πολλές φορές αυτό αρκεί. Ο αυτισμός ουρλιάζει για το νερό, για τον θόρυβο, για τις αλλαγές, για φαγητά που φαίνονται πολύ γευστικά, για τα έντονα φώτα.
Ο αυτισμός είναι τα άγνωστα συναισθήματα που εκδηλώνει στην καθημερινή του ζωή και προσπαθώ να του δείξω την αξία της ζωή με υπομονή και κατανόηση.Ο αυτισμός είναι γέλιο, κλάμα, τρέξιμο, επανάληψη.
Ο αυτισμός δεν επηρεάζει μόνο το άτομο που τον έχει αλλά οποιονδήποτε ζει μ’ αυτόν.
Αυτισμός είναι όταν μια μητέρα επιθυμεί να την αγκαλιάσει το παιδί της, αλλά δεν μπορεί ακόμα και αν γνωρίζει ότι το παιδί της την αγαπάει.
Αυτισμός είναι όταν ένας πατέρας επιθυμεί να μπορεί να μοιράζεται τα «απλά πράγματα» με το παιδί του, όπως «να παίξουν μπάλα» αλλά δεν μπορεί.
Αυτισμός δεν είναι καθυστερημένος και ηλίθιος.
Ακόμα και αν δεν μπορεί να με αγκαλιάσει σφιχτά ο γιος μου, η φωνή μου είναι αρκετά δυνατή και για τους δυο μας και η αγάπη μου αρκετή για το υπόλοιπο της ζωής του...»
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
