Ο φετινός χειμώνας μας χάρισε απλόχερα την ομορφιά του, στολίζοντας βουνά μας με το κατάλευκο πέπλο του. Ο κόσμος απόλαυσε αυτή την ομορφιά, ο καθένας με τον τρόπο του.
Ήταν μία ανάσα για όλους μας μετά από την κλεισούρα που είχαμε υποστεί λόγω της πανδημίας.
Επειδή η αδυναμία μου είναι η φύση, βουνό ή θάλασσα, μετά από το λιώσιμο του χιονιού ανέβηκα στο Αίπος μέχρι τον Άγιο Ισίδωρο, πριν το Πιτυός.
Δυστυχώς αντίκρισα ένα θέαμα που με λύπησε πολύ. Όλη εκείνη η ομορφιά είχε και την άλλη της όψη. Τα περισσότερα πεύκα ακρωτηριασμένα. Πελώρια κλαδιά είχαν κοπεί από το βάρος του χιονιού.
Αμέσως σκέφθηκα όταν αυτά τα κλαδιά που κείτονται κάτω, μόλις έρθει το καλοκαίρι και οι υψηλές θερμοκρασίες τα ξεράνουν, θα γίνουν προσάναμμα για πυρκαγιές. Ήδη από τον Μάιο αρχίσαμε να δοκιμάζουμε την επιθετική τους μανία.
Γνωρίζω ότι αφενός το Δασαρχείο και αφετέρου ο Δήμος έχουν την ευθύνη γι αυτά τα δάση, που με τόσο κόπο και προσπάθεια άλλοι τα μεγάλωσαν, ποτίζοντάς τα με κουβαλητό νερό για να τα καμαρώνουμε σήμερα.
Θα έπρεπε ήδη να είχαν μαζευτεί τα ξερά κλαδιά, πριν θρηνήσουμε τους δασικούς πυρήνες και ξαναγίνει το Αίπος πάλι το φαλακρό βουνό.
Οι υπεύθυνοι τότε θα μας πουν ότι λυπούνται πολύ, αλλά οι άνεμοι ήταν δυνατοί και δεν ήταν δυνατό να αντιμετωπιστεί η πυρκαγιά.
Τα κροκοδείλεια δάκρυα δεν θα μας πείσουν.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.