Ανεξάρτητα από το αν κανείς συμφωνεί ή διαφωνεί με τις θέσεις και τις απόψεις του Μάρκου Σκούφαλου, η συνεπείς θέσεις και η στάση του τα τελευταία χρόνια εντός κι εκτός Δημοτικού Συμβουλίου, τον έχουν αναδείξει ως μία σταθερή πολιτική δύναμη στα δημοτικά έδρανα που πολλές φορές αναδεικνύει μία αθέατη πλευρά των γεγονότων αρκετοί δυσκολεύονται να ανιχνεύσουν.
Στην πρώτη του προεκλογική συνέντευξη στον «π», μιλά για όλους και όλα. Για την ένταξή του στο ΚΚΕ, για την πρώτη ενασχόληση με τα κοινά, τη σύνδεση της αυτοδιοίκησης με την κεντρική διοίκηση, τη δημοτική αρχή Βουρνού καθώς για τις προτάσεις της Λαϊκής Συσπείρωσης για το νησί.
Τα νεανικά χρόνια και τα πρώτα βήματα ως δάσκαλος
- Γεννήθηκα 1η Σεπτεμβρίου του 1961, παρθένος στο ζώδιο. Πήγα στο 1ο Δημοτικό Σχολείο Βροντάδου και στη συνέχεια στο Ανδρεάδειο Γυμνάσιο και Λύκειο. Έπειτα εισάγομαι στην Παιδαγωγική Ακαδημία από το 1979 μέχρι το 1981, υπηρέτησα την πατρίδα για έναν χρόνο ως προστάτης της οικογένειας και ακολούθησε μετεκπαίδευση για 2 χρόνια.
- Την καριέρα μου την ξεκίνησα από Μουσουλμανικό Σχολείο στο Νομό Ροδόπης, σιγά- σιγά κατεβαίνω και διδάσκω στο Νομό Αττικής αρχικά στον Ωρωπό και στη συνέχεια στον Πειραιά.
- Μετά από όλα αυτά επιστρέφω στη Χίο όπου παντρεύομαι και παράλληλα βρίσκομαι σε διάφορα σχολεία της Χίου.
- Αρχικά στο Βίκι, στη Λαγκάδα, στα Καμπιά μέχρι που κατέληξα σε σχολείο της πόλης και έκτοτε αφού διατέλεσα τα εκπαιδευτικά μου χρέη για 10 χρόνια στον Βροντάδο, το 2004 μεταφέρθηκα στο 11οΔημοτικό ως διευθυντής και μέχρι σήμερα βρίσκομαι εκεί. Στο διάστημα αυτό ολοκλήρωσα και το τμήμα Κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου.
Η πρώτη επαφή με το Κομμουνιστικό Κόμμα
- Η πρώτη επαφή με το ΚΚΕ και την κομουνιστική νεολαία ξεκινά από τον αδερφό μου, ο οποίος ήταν μέλος της ΚΝΕ από τα Γυμνασιακά του χρόνια και μάλιστα γινόταν μεγάλοι καβγάδες με την μητέρα μου στο σπίτι όταν έβλεπε τον «Οδηγητή» και το «Ριζοσπάστη», παρόλο που το Σκουφάλικο είχε καταβολές προς τα εκεί.
- Ο πατέρας μου ήταν μαζί με τον πρώτο του ξάδερφο, Παντελή Σκούφαλο, επονίτες. Κυρίως ο λόγος που θύμωνε η μάνα μου ήταν ο φόβος μήπως πάθει κάτι. Έτσι, υπήρχαν στην οικογένεια μου γενικότερα αριστερές καταβολές συν η ιδεολογία του ότι «ο κόσμος είναι άδικος».
- Κάποιοι τον κυβερνούν, κάποιοι δημιουργούν την αδικία και από εκεί και πέρα ανάμεσα σε μια μοιρολατρία και στο κάτι πρέπει να κάνουμε, επιλέγω την ένταξη στην κομουνιστική νεολαία στα φοιτητικά μου χρόνια και από εκεί και πέρα είναι μία πορεία που μεγαλώνουν οι ευθύνες στη ζωή σου και επιλέγεις ποιον δρόμο τραβάς.
- Τον δικό μου δρόμο τον οφείλω στο ΚΚΕ, αφού συνέτεινε σε ένα μεγάλο μέρος στον σημερινό μου ευ ζην.
«Είναι τιμή για κάποιον να είναι ΚΚΕ»
- Η ένταξη στο ΚΚΕ για εμάς είναι τιμή, στίγμα και λεκές είναι για τους φασίστες, όχι για εμάς. Πολλές φορές υπήρξαν στιγμές στη ζωή που υπήρξα δακτυλοδεικτούμενος λόγω της ένταξης μου στην κομουνιστική νεολαία.
- Θυμάμαι ότι και στο στρατό υπέστη διώξεις, γιατί επέμενα στη διεκδίκηση βασικών δικαιωμάτων, όπως να διαβάζουμε την εφημερίδα της αρεσκείας μας, να παίρνουμε την άδεια μας κανονικά ή να μην υπάρχουν εκδικητικές στάσεις εναντίον μας από διάφορους αξιωματούχους.
- Μετά το έχω ζήσει και ενδο-υπηρεσιακά. Θυμάμαι πολλές περιπτώσεις που δημιουργούταν θέματα γιατί είχα γιορτάσει στο τμήμα μου με τον τάδε τρόπο την επέτειο του Πολυτεχνείου κτλ. Τέλος πάντων είναι ένα ζήτημα που γνωρίζεις εξαρχής ότι θα το συναντήσεις μπροστά σου, αλλά το έχεις επιλέξει.
- Η χρήση της λέξης κομουνιστής ως μίασμα, ως γραφικότητα ή ως δογματικότητα, σαφώς και την συναντάς, αλλά αντιλαμβάνεστε ότι δεν μας κάνει κάποια αίσθηση, γιατί η κοινωνία είναι έτσι δημιουργημένη. Για τους ανθρώπους που ανήκουν στην εργατική τάξη ο κομουνισμός αποτελεί μία πρόκληση και προσπαθούμε να τους φέρουμε με το μέρος μας γιατί αντικειμενικά εκεί ανήκουν.
Η συνέπεια λόγων και πράξεων του ΚΚΕ
- Θα έλεγα ότι οι πιστοί ακόλουθοι του ΚΚΕ είμαστε συνεπείς και στις απόψεις μας και στις αρχές μας και επειδή κάθε φορά η κριτική που ασκείται θα πρέπει να υπόκειται σε κάποια συγκεκριμένα κριτήρια, θεωρούμε ότι κριτήριο της αλήθειας είναι η πράξη.
- Θα σας θυμίσω τη συνθήκη του Μάαστριχτ, που είμασταν το μοναδικό κόμμα τότε που εξέδωσε τη συνθήκη, που μίλησε για το τι σημαίνει ενωμένη Ευρώπη, ότι η ένωση αυτή θα ήταν η ολοκλήρωση του κεφαλαίου. Τότε λοιπόν μας έλεγαν Κασσάνδρες, μας έλεγαν γραφικούς. Ήρθε όμως η ίδια η ζωή να αποδείξει περίτρανα ότι όχι μόνο είχαμε δίκιο, όχι μόνο η ευμάρεια κάποιων ετών πήγε κατά διαόλου, αλλά πήγε και η ίδια μας η ζωή κατά διαόλου μέσα από 3 Μνημόνια, που εφάρμοσαν οι δεξιοί, οι σοσιαλδημοκράτες και οι σοσιαλδημοκράτες ψευτοαριστεροί.
- Η Ελλάδα γιατί έπαθε ότι έπαθε; Γιατί οι κυβερνήσεις της πλουτοκρατίας σε κοινή δράση, σε κοινή κατεύθυνση και σε κοινή συνεννόηση φτωχοποίησαν τον ελληνικό λαό για να μπορέσουν να πάνε την εργατική τάξη πιο κάτω ώστε να εξισωθεί με φθηνές χώρες και να μπορέσουν μετά σε αυτή την έρημο να κάνουν τις δουλειές τους και τις επενδύσεις τους.
Τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής;
- Η ερώτηση «τι σημαίνει να είσαι κομμουνιστής» είναι μεγάλη. Προσωπικά τάσσομαι με αυτό που έλεγε ο σύντροφος μας, Κώστας Λουλές, ότι τον τίτλο του κομουνιστή τον παίρνεις πια μέσα στον λάκκο. Επομένως τον τίτλο του κομουνιστή τον χρησιμοποιούμε συμβατικά, παρά στην πραγματικότητα, γιατί σε όλη σου ζωή πρέπει να αποδεικνύεις τις αρχές, τις αξίες και τον αγώνα που δίνεις ενάντια στην εκμετάλλευση από άνθρωπο σε άνθρωπο και σε ένα σύστημα του οποίου η σαπίλα συμπαρασύρει τα όνειρα, τους καημούς τα κόπια όλων των λαών. Αυτό όμως πρέπει να το αποδεικνύεις καθημερινά, όχι μόνο μέσα σε δράσεις και κόμματα αλλά και στην ίδια σου τη ζωή.
- Εγώ τους συντρόφους μας που θαυμάζω είναι εκείνοι που ενώ έχουν περάσει από φωτιά και σίδερο, Χαρίλαος Φλωράκης για παράδειγμα, τους βλέπεις ότι έχουν νότες αισιοδοξίας. Οι πιο πολλοί θεωρώ ότι εναλλασσόμαστε ανάμεσα στην αισιοδοξία και στον πόνο για αυτά που βλέπουμε, ωστόσο υπάρχει η κοινή συνισταμένη που είναι η πίστη για την κοινωνία.
Η ενασχόληση με τα κοινά
- Η εμπλοκή με κοινά ήταν ένα θέμα που παρακολουθούσα σχεδόν από τα 19 μου, από νεολαίος είχα την όρεξη να παρακολουθώ τα Δημοτικά Συμβούλια με τον καπετάν Νικόλα τον Γεόμελο, με τον συγχωρεμένο τον Χούλη κτλ. Η τοπική διοίκηση δεν ήταν ένα ξένο χωράφι για εμένα.
- Στη συνέχεια όταν στον Βροντάδο ήταν επικεφαλής μας ο Γιώργης Παντελίδης, μάλιστα έφερε εις πέρας επάξια τα καθήκοντα που του είχαν ανατεθεί για 8 χρόνια ως Δημοτικός Σύμβουλος από την συμμαχία που υπήρχε, την Αγωνιστική Πρωτοβουλία, δεν θέλησε να συνεχίσει για τους δικούς του λόγους. Τότε τέθηκε το ζήτημα για το ποιος θα συνεχίσει.
ΚΚΕ και τοπική αυτοδιοίκηση
- Ο κόσμος μας λέει συχνά: «Ελάτε βρε παιδιά… Τι μας λέτε για το 3ο μνημόνιο, για την Ευρώπη, για όλα αυτά; Εδώ μιλάμε για το νερό, για το φως και γενικά για τέτοιου είδους ζητήματα. Μην τα μπλέκετε», ακριβώς επειδή εμείς μιλάμε για την γενική εικόνα.
- Αυτό το κάνουμε γιατί η τοπική διοίκηση είναι ένας άξονας της κεντρικής διοίκησης, για αυτό βλέπετε Καποδίστριας, Καλλικράτης, Κλεισθένης είναι νόμοι που λένε με το Α και το Ω πως θα λειτουργεί ένας τοπικός φορέας διοίκησης. Τι χρήματα θα πάρει, που θα τα ξοδέψει, πως θα κάνει το ένα και πως το άλλο.
- Αυτών τα πόδια είναι δύο. Το ένα είναι η ιδιοσυντήρηση, δηλαδή πλέον να συντηρούνται οι Δήμοι και οι Περιφέρειες με δικά τους χρήματα φορολογώντας τον κόσμο και το άλλο τους το πόδι είναι να ανοίγουν χώρο για να έρχεται το κεφάλαιο να κάνει τις δουλειές του. Ξέρετε δεν υπάρχει ηλίθιος καπιταλιστής. Οι καπιταλιστές δεν χρησιμοποιούν τα δικά τους χρήματα, χρησιμοποιούν τα ξένα λεφτά του κόσμου και των τραπεζών, τα δικά μας λεφτά. Από αυτή την άποψη, για να υπάρχει αυτή η ελευθερία πρέπει κάποιος να πληρώνει τα σπασμένα, αυτός που τα πληρώνει λοιπόν είναι οι δημότες μας, οι εργαζόμενοι της χώρας, που πληρώνουν και για το κράτος και για τον δήμο.
Το μοντέλο ανάπτυξης της Χίου
- Εμείς δεν έχουμε αυταπάτες. Θα καταθέσεις ένα μοντέλο ανάπτυξης για το νησί και όσο τέλειο και να είναι. θα το κάνει ένα σύστημα το οποίο πιστεύει στην ιδιωτική πρωτοβουλία, η οποία σημαίνει το μεγάλο κεφάλαιο, ο καπιταλιστής θα καθορίσει τι θα αναπτύξει
- Επειδή εμείς γνωρίζουμε ότι μέσα στον καπιταλισμό αυτός που αναπτύσσει είναι αυτός που έχει την οικονομία στα χέρια του, λέμε ότι το νησάκι μας θέλει κάποια βασικά πράγματα. Θέλει νεράκι άρα πρέπει να δει τι θα κάνει με αυτό. Δεύτερο ζήτημα, η υγεία. Πως λειτουργεί το Νοσοκομείο; Αν πάτε τώρα να ρωτήσετε τους συνυποψηφίους μας θα σας πουν τι δουλειά έχω εγώ με το αγροτικό ιατρείο;
- Παιδεία. Δεν μπορείς να λαμβάνεις 130.000 ευρώ για όλα τα σχολεία της Χίου για επισκευαστικές ανάγκες και να ισχυρίζεσαι ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι αφού έτσι έχει η κατάσταση και δεν υπάρχουν άλλα χρήματα. Αυτή η λογική διαχείρισης για εμάς είναι ξένη.
- Για να μην μακρηγορώ λοιπόν εμείς και για τα άλλα ζητήματα πρόνοιας, αντισεισμικής και αντιπλημμυρικής προστασίας λέμε ότι για να λύσεις ή να τα πλησιάσεις πρέπει να τα προσεγγίσεις με όρους λαϊκής αντιπολίτευσης.
- Στην Πάτρα που είναι κομουνιστής ο δήμαρχος δεν λειτουργεί με τη λογική «εντάξει παιδιά είμαι ο δήμαρχος και θα σας λύσω όλα σας τα προβλήματα», λειτουργεί με τη λογική «ας κάνουμε πορεία για την ανεργία μέχρι την Αθήνα ή πάμε και μετατρέπουμε το παραλιακό μέρος της Πάτρας σε πάρκο για όλους τους πολίτες της πόλης όχι σε καφετέριες και μαγαζιά». Παίρνει τον κόσμο και τον βάζει μέσα στο πρόβλημα. Και τα καταφέρνει! Καταφέρνει να κάνει αυτό που θέλουν με λαϊκή αντιπολίτευση.
«Αναμενόμενα τα πεπραγμένα Βουρνού»
- Για εμάς αυτή η πενταετία ήταν μία περίοδος αναμενόμενη, δηλαδή εμείς ακούγαμε βερεσέ και το «νέοι άνθρωποι» και το «νέα μυαλά» και το «τεχνοκράτες» και όλα αυτά που περιβάλλανε σαν σύννεφο την Δημοτική Αρχή. Αυτό γιατί η συγκεκριμένη δημοτική αρχή είχε μήτρα πολιτική, είχε την πλήρη στήριξη της Νέας Δημοκρατίας, είχε ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ είχε και τη ΔΗΜΑΡ, που πολλοί από αυτούς είναι δοκιμασμένα εργαλεία, δεν στηρίζουν κάποιον εάν φοβούνται ότι θα τους φύγει.
- Με αυτή την έννοια περιμέναμε αυτά που θα γίνουν. Περιμέναμε και το γεγονός ότι 5 χρόνια θα λειτούργησε μέσα στα πλαίσια των μνημονίων είτε της Ν.Δ. είτε του ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν πιστοί στις περικοπές που γίνονταν, είχε την πλήρη λογική ότι όταν ζοριστούν τα πράγματα θα προχωρήσουν στις αυξήσεις, αυξήσεις στα ανταποδοτικά τέλη, αυξήσεις στα Νομικά Πρόσωπα, τα ΜΑΤ στους εργαζόμενους με άθλια επιχειρήματα. Θυμάμαι καλά αυτό το Δημοτικό Συμβούλιο, που για να δικαιολογήσουν ότι πήραν τα ΜΑΤ και έστρεψαν εναντίον των απεργών καθαριότητας είπαν άθλιες δικαιολογίες.
- Στα αυτιά μας αντηχούσαν τα ίδια που ακούγαμε και από τους προηγούμενους. Προγραμματισμός μελετών ΕΣΠΑ, αιτήματα των χωριών της Χίου που δεν μπορούσαν να ικανοποιήσουν λόγω του αριθμού τους, απευθείας αναθέσεις, δηλαδή το καρπούζι ήταν τζούφιο και παραμένει τζούφιο για άλλη μια φορά.
Τα περιθώρια συγκλήσεων
- Δεν υπάρχει για εμάς μόνο η «Χιακή Συμπολιτεία», υπήρξαν ζητήματα που συντοποθετηθήκαμε και με άλλες δυνάμεις, όμως το να συνευρεθούμε σε επίπεδο κορυφών είναι κάτι το οποίο είναι έξω από τις αρχές μας.
- Γιατί κορυφές σημαίνει παζάρια, τα παζάρια σημαίνουν ότι συζητάς πράγματα πέρα και έξω από τις βάσεις από εκεί που δένετε το ατσάλι και ξέρετε το ατσάλι δένετε μέσα στον κόσμο των εργαζομένων, των ανέργων, της νεολαίας, εκεί συζητάς, εκεί ζυμώνεις, εκεί λες ότι προχωράς.
- Στη όλων αυτών εμείς κάνουμε κάλεσμα να συμπαραταχθούν μαζί μας όσοι γνωρίζουν τι είναι η Λαϊκή Συσπείρωση και τι είναι το ΚΚΕ. Λέμε ελάτε να παλέψουμε για τα λαϊκά προβλήματα, για τις λαϊκές ανάγκες, ελάτε να μιλήσουμε αντί για ανάπτυξη γενική και αόριστη και για εφοπλιστάδες και καπεταναίους, για την βελτίωση της ιατρικής μας περίθαλψης που πεθαίνουμε στα ράντζα, για γερά και καλά σχολεία , για τα νηπιαγωγεία, για τους βρεφονηπιακούς σταθμούς, για τα μαντριά των κτηνοτρόφων , για τους μαστιχοπαραγωγούς. Εδώ λοιπόν έχουν θέση όσοι θέλουν και μπορούν να αγωνιστούν και τα παλέψουν για όλα τα παραπάνω.
Ειδήσεις σήμερα
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο.
Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.