Με κομμένη την ανάσα παρακολουθούμε τις τραγικές εικόνες που εκτυλίσσονται με τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, ύστερα από την απαράδεκτη και αιματηρή εισβολή της Ρωσίας, με αφορμή και τον ακήρυκτο πόλεμο που μαίνεται σε αυτή τη χώρα από το 2014 από τις κυβερνήσεις της Ουκρανίας, με θύματα του ρωσόφωνους και τις άλλες μειονότητες, μεταξύ αυτών και της ελληνικής.
Με τεράστια ανησυχία βλέπουμε την εμπλοκή με όπλα και πολεμικό υλικό των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ, ΝΑΤΟ ΕΕ, την εμπλοκή της Ελλάδας με ευθύνη της κυβέρνησης, που στο γεωπολιτικό δράμα που ζούμε, σηματοδοτούν τα τεράστια οικονομικά και πολιτικά συμφέροντα που διακυβεύονται στην περιοχή και που εγκυμονούν τεράστιους κινδύνους για τους λαούς της Ευρώπης και για το δικό μας λαό.
Τα εκατομμύρια των προσφύγων, των ξεσπιτωμένων, η φρίκη που αντικατοπτρίζεται στα πρόσωπά τους, αποδεικνύει για άλλη μια φορά τις αιτίες και τους υπεύθυνους των προσφυγικών ροών, αποδεικνύει την τραγικότητα του πολέμου.
Από την άλλη αποδεικνύεται ότι η αντιμετώπιση αυτής της ανθρωπιστικής κρίσης δε γίνεται με αφοριστικές και υποκριτικές δηλώσεις του τύπου «αυτοί είναι κανονικοί πρόσφυγες», αλλά με συλλογικές αποφάσεις που διαμοιράζουν το πρόβλημα και δεν εξαιρούν τον ανθρώπινο πόνο σε «ξανθό και γαλανομάτικο» και «μελαχρινό και σκουρομάτικο».
Η ενεργοποίηση της απόφασης του 2001 της ΕΕ, (2001/55) αποτελεί ένα θετικό μέτρο που παρακάμπτει το Δουβλίνο, αν και δεν παρέχει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο προστασίας των ξεριζωμένων, αλλά σε κάθε περίπτωση παρέχει καταρχάς ορισμένα στοιχειώδη δικαιώματα, που πρέπει να εξασφαλίζονται. Πιο συγκεκριμένα, η Οδηγία προβλέπει τη νόμιμη διαμονή για ένα έτος, με δυνατότητα παράτασης, με δικαίωμα πρόσβασης στην αγορά εργασίας, στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και την Εκπαίδευση.
Σε καμιά δε περίπτωση δεν μπορεί να προβλέπει εγκλωβισμό σε κλειστές υπερδομές στα νησιά μας, ΠΡΟΚΕΚΑ, γωγραφικούς περιορισμούς και γκρίζες ζώνες, απεναντίας το καθεστώς που παρέχει βοηθά οι πρόσφυγες να οδηγούνται σε εκείνες τις χώρες που έχουν κάποια βάση οικογενειακή ή άλλη.
Τα τελευταία τριάντα χρόνια από το τέλος του λεγόμενου ψυχρού πολέμου δεν έχουν σταματήσει οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι, η υποδαύλιση εμφύλιων συγκρούσεων, η εδραίωση αυταρχικών καθεστώτων, σε πολλές γωνιές του πλανήτη.
Η διόγκωση των οικονομικών προβλημάτων και της φτώχειας που ακολούθησε, προκάλεσαν τη μαζική φυγή εκατομμυρίων ανθρώπων από τον τόπο τους. Για παράδειγμα, στην Ελλάδα ζουν πάνω από 200.000 μετανάστες από Γεωργία, Ουκρανία, Ρωσία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Πολωνία συν τις προσφυγικές και μεταναστευτικές ροές από τις χώρες της μέσης ανατολής, Αφρικής κλπ.
Αλήθεια ρωτάμε την κυβέρνηση στη βάση του σχεδιασμού που έχουν για τις υπερδομές φυλακές στα νησιά μας σε συμφωνία με την ηγεσίας της ΕΕ:
Πού θα πάει όλος αυτός ο κόσμος από δύση και ανατολή που είτε τον ξεσπιτώνουν οι πόλεμοι, η πείνα ή και τα πολιτικά παιχνίδια εργαλειοποίησής του;
Δεν αποδεικνύει αυτή η τραγική κατάσταση στην Ουκρανία, τον ατελέσφορο σχεδιασμό της ΕΕ και των ελληνικών κυβερνήσεων και ειδικά της σημερινής με τα κέντρα φυλακές;
Δεν αποδεικνύονται λόγια του αέρα τα όσα λέγονται για γεωπολιτικές αναβαθμίσεις, για άνεμο ανάπτυξης, όταν τελικά βρισκόμαστε αυτή τη στιγμή στα πρόθυρα ενός γενικευμένου πολέμου, βιώνουμε την ενεργειακή κρίση, την ακρίβεια, επίκειται επισιτιστική, με θύμα και τον ελληνικό λαό και τα νησιά μας;
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
