Είναι κάποιες στιγμές που βυθισμένος στις σκέψεις μου σε ένα σκαμπό του μπαρ ακούω ατάκες που με προβληματίζουν έντονα….
Μιλώ για προβληματισμούς περίεργους, ζωντανούς, ανήσυχους που σε ξεβολεύουν από την comfort zone στην οποία έχεις αποφασίσει να αράξεις (καμία σχέση με καναπέ και survivor, δε μας έφτανε τόση ηλιθιότητα γύρω μας, ο τρόμος του Αϊνστάιν, έχουμε και survivor….) λίγο άτσαλα, λίγο δυνατά.
Περνά η Δέσποινα και αναρωτιέται: «πιο καλή η μοναξιά…;» και σκέφτομαι πόσα πράγματα στη ζωή μας μαθαίνουμε μισά γιατί βιαζόμαστε, γιατί μας τα έκρυψαν, γιατί έτσι έπρεπε…. Θέλω να τη βρω να της φωνάξω: Πιο καλή η μοναξιά, από σένα που δε φτάνω…. αλλά θα τη βρω, θα με ακούσει;
Ο κόσμος που συχνάζει στο ΟΖ είναι λίγο διαφορετικός από το στερεότυπα και τα ευρέως διαδεδομένα. Φταίνε οι ιδιοκτήτες του, που την μόδα που έφεραν στη Χίο την έκαναν συνήθεια: Ευγένεια, ενδιαφέρον, ποιότητα, γνώση μην τα ξαναλέω, τα ξέρετε όσοι πρέπει, τα ξέρετε όσοι πάτε, για τους άλλους μη μιλήσω.
Η ζωή όμως (και η στοά του ΟΖ) θα στα φέρει όλα! Έφερε και την κυρία Βούλα που απεκατέστησε την ισορροπία: «Μοναχός, ούτε στον παράδεισο…» Δεν το είχα ξανακούσει, με προβλημάτισε έντονα. Στο χρόνιο ερώτημα Κόλαση είναι οι άλλοι ή κόλαση είναι η απουσία των άλλων (Σαρτρ και Καροντύ, για όσους έδωσαν πανελλήνιες…) έρχεται αμείλικτο το καινούριο ερώτημα της Κυρίας Βούλας: «Μοναχός ούτε στον παράδεισο»
Να θεωρεί παράδεισο το ΟΖ; Θα μας αφορίσει ο Μάρκος. Να έδειχνα τόσο μόνος; Αποκλείεται, με ξέρω… Τι να συμβαίνει άραγε;
Θα το αφήσω μισό…
ΠΗΓΗ: http://eliassiolis.eu
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
