O σεβασμός μας στην τρίτη ηλικία είναι δεδομένος και αδιαπραγμάτευτος!
Άνθρωποι που κουβαλούν στην πλάτη τους το βάρος οκτώ δεκαετιών, που έχουν την πικρή πείρα παγκοσμίων πολέμων, κατοχής, πείνας, δικτατοριών και πλήθους κοινωνικοπολιτικών γεγονότων στο μακρύ διάβα του βίου τους, δικαιούνται τον απέραντο σεβασμό μας.
Και όταν αυτοί οι άνθρωποι έχουν συμπληρώσει εννέα δεκαετίες και πλησιάζουν τον έναν αιώνα ζωής χωρίς ούτε στιγμή να καταθέσουν τα … όπλα, τότε, αυτοί οι άνθρωποι, εκτός από το σεβασμό, δίκαια έχουν κατακτήσει και τον ανυπόκριτο θαυμασμό μας.
Αφορμή για να καταθέσουμε αυτές τις σκέψεις μας έδωσε η κυρά Αλεξάνδρα του Νικόλα του Σιταρά, το γένος Γεωργίου Λιάπη. Η κυρά Αλεξάνδρα είναι σήμερα, αν δεν κάνουμε λάθος, η μεγαλύτερη, εν ζωή, Κουρουνιώτισσα.
Γεννήθηκε το βράδυ του πανηγυριού μας, δηλαδή, στις 26 του Σεπτέμβρη του 1925. Όπως όλα τα παιδιά της γενιά της είχε δύσκολα από απόψεως ανέσεων, αλλά όμορφα παιδικά χρόνια. Παντρεύτηκε το Νικόλα Σιταρά (του Γιάγκο) με τον οποίο απεκτησαν πέντε (5) παιδιά. Το Γιάννη, την Ευγενία, τον Γιώργο, την Μαρία και το Δημήτρη.
Πέντε παιδιά, που για να τα αναθρέψουν, τα πολύ δύσκολα μεταπολεμικά και μετακατοχικά χρόνια, από το μικρό και άγονο κλήρο που πήραν από τους γονείς τους κατέβαλαν, εκείνη και ο άντρας της, υπεράνθρωπες προσπάθειες, έδωσαν ακόμη και το αίμα της καρδιάς τους. Προσπάθειες που στο μερίδιό της, ως αγρότισσας μάνας, ήταν πολύ περισσότερες, αφού, εκτός από τη φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών της, είχε και τη σκληρή δουλειά στα χωράφια.
Τα παιδιά μεγάλωναν και μαζί τους μεγάλωναν και οι ανάγκες. Οι ανάγκες αυτές τους ανάγκασαν στις αρχές της δεκαετίας του ´60 να πάρουν τον πικρό δρόμο της ξενιτιάς για να χορτάσουν ψωμί τα παιδιά τους.
Τα πρώτα χρόνια στην Αθήνα ήταν πολύ δύσκολα. Αλλά με αγάπη και σκληρή δουλειά κατάφεραν να στήσουν ένα νέο σπιτικό (στις Αχαρνές Αττικής). Ήταν η νέα φωλιά για τα παιδιά της.
Μια φωλιά που τη ζέσταινε η αγάπη και η άοκνη φροντίδα της κυρά Αλεξάνδρας. Μια φροντίδα που δεν περιορίστηκε στα υλικά αγαθά άλλα και στις νουθεσίες, τις συμβουλές για τις αξίες και τα ιδανικά της ζωής. Αξίες, που έφερε μαζί με τη νοσταλγία της από τα πλάγια της Αμανής.
Αξίες που κράτησαν τα παιδιά της μακριά από δρόμους άσχημους και επικίνδυνους, που εύκολα μπορούν να πάρουν οι νέοι αν σαγηνευτούν από τις πλανεύτρες σειρήνες της μεγαλούπολης.
Οι κόποι και οι φροντίδες τους απέδωσαν. Είδαν τα παιδιά τους να μεγαλώνουν, να προοδεύουν, να κάνουν δικές τους όμορφες οικογένειες, να μεταναστεύουν άλλος στην Ανατολή (ο Γιάννης στην Αυστραλία) και άλλος στη Δύση ( η Μαρία και ο Δημήτρης στην Αμερική), να τους χαρίζουν πολλά εγγόνια και δισέγγονα. Η ευτυχία της ζωής σε κάθε σπιτικό!
Η πάντα καλοσυνάτη και χαμογελαστή κυρά Αλεξάνδρα ήταν και εξακολουθεί να είναι, η προσωποποίηση της προσφοράς. Ακόμη και σήμερα που έχασε το σύντροφό της και τα παιδιά της είναι πλέον αποκατεστημένα, εκείνη εξακολουθεί να είναι ένα ακάματο μυρμηγκάκι της γης που δουλεύει ακατάπαυστα και προσφέρει όσα οι δυνάμεις της το επιτρέπουν.
Φροντίζει με περισσή αγάπη τον κηπάκο μπροστά από το σπίτι της, ποτίζει τα λουλούδια της, τα οπωροφόρα δέντρα της, την κληματαριά της. Την κληματαριά από την οποία κόβει αμπελόφυλλα για να κάνει «γιαπράκια», ακόμη και σήμερα, στα 97 της χρόνια, ανεβαίνοντας στο ψηλότερο σκαλί της σκάλας.
Τι κι αν την μαλώνει τρυφερά η κόρη της η Ευγενία, που μένει κοντά της και έχει τη φροντίδα της, εκείνη έμαθε μια ζωή να προσφέρει και δεν μπορεί τώρα, που πλησιάζει τα 100, να αλλάξει.
Να είσαι καλά κυρά Αλεξάνδρα να ζήσεις πολλά-πολλά και καλά χρόνια ακόμη, για να έχουν οι νέες γε-νιές ένα ζωντανό παράδειγμα θυσιαστικής μάνας.
Το κείμενο αυτό είναι μια ωδή στην Κουρουνιώτισσα, στην Αμανίτισσα μάνα. Γιατί στο σκαμμένο από το χρόνο πρόσωπο της κυρά Αλεξάνδρας βλέπουμε, ο καθένας, τη δική του ηρωίδα μάνα, που μόχθησε σκληρά σε πολύ δύσκολα χρόνια για να μας αναθρέψει.
Πέτρος Ι. Μοσχούρης
Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο Τεύχος 111 της εφημερίδας «Αυλόγυρος», της τρίμηνης έκδοσης των απανταχού Κουρουνιωτών- Εγρηγοριανών Χίου.
Ενισχύστε κι εσείς οικονομικά την εφημερίδα «Αυλόγυρος» συνεισφέροντας με όποιο ποσό μπορείτε στα λειτουργικά έξοδα της έκδοσης.
Για καταθέσεις σε Ευρώ (€) Αρ. λογαριασμού: ΙΒΑΝ GR32 0172 1030 0051 0302 7334 972
BIC: PIRBGRAA. Σε όλες τις τράπεζες.
Για καταθέσεις σε Δολάρια ΗΠΑ: Αρ. λογαριασμού: ΙΒΑΝ GR43 0172 1030 0051 0302 7335 065
BIC: PIRBGRAA. Σε όλες τις τράπεζες.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
