Την εμπειρία να βιώσουν πως γυρίζεται μια ταινία είχαν οι σπουδαστές του Ελεύθερου Πανεπιστημίου «Ιωνία», με δάσκαλο τον βραβευμένο σκηνοθέτη – ηθοποιό Θεόδωρο Μαραγκό. Την Κυριακή, δεύτερη μέρα του βιωματικού σεμιναρίου, με τις οδηγίες του συμμετείχαν σε «γύρισμα» από το έργο «Ο Συμβολαιογράφος». Ο σκηνοθέτης τους δίδαξε βασικά δεδομένα από τη διαδικασία, το ρόλο και τη συμβολή του σκηνοθέτη και των ηθοποιών στη δημιουργία μιας ταινίας.
Τους μίλησε για τη συνεργασία του με τον «παμμέγιστο», όπως τον χαρακτήρισε, Θανάση Βέγγο, τους μετέφερε αναμνήσεις του και γεγονότα από τη συνεργασία τους στην ταινία «Θανάση σφίξε κι άλλο το ζωνάρι».
«Ο Θανάσης ήταν απόλυτα Αριστοφανικός. Eίχε την ατυχία να γεννηθεί και να δουλέψει στην Ελλάδα. Aν είχε γεννηθεί στην Αμερική του Hollywood,στην Ιταλία της Cinetsita ή σε άλλη αναπτυγμένη κινηματογραφικά χώρα, θα είχε καθιερωθεί στους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του είδους», επισήμανε χαρακτηριστικά.
Τους ανέφερε σημαντικά ενδεικτικά γεγονότα από τη συνεργασία του με άλλους γνωστούς ηθοποιούς, όπως το Βασίλη Διαμαντόπουλο, το Νίκο Καλογερόπουλο, τον Κώστα Τσάκωνα, την Άννα Ματζουράνη κ.α, τους μίλησε για τις συνθήκες με τις οποίες γυρίστηκε η γνωστή και στους νεότερους κινηματογραφική του ταινία «Μάθε παιδί μου γράμματα».
Την πρώτη μέρα του σεμιναρίου τους ανέλυσε πως γράφεται ένα θεατρικό και κινηματογραφικό ταυτόχρονα σενάριο, με την προβολή του ντοκιμαντέρ για την ιδιαίτερη πατρίδα του, τα Φιλιατρά Μεσσηνίας, το οποίο άρχισε τη δεκαετία του 1970 και ολοκλήρωσε το 2008. Σκιαγράφησε τη δημιουργία μιας ταινίας με το συνδυασμό των κινουμένων σχεδίων και της γελοιογραφίας.
«Πήγα στο χωριό μου το 1971 με μια κάμερα και έκανα το «Λάβετε θέσεις», αργότερα έκανα τη ταινία μεγάλου μήκους «Φιλιατρά, ιδιαίτερη πατρίδα μου» και ενσωμάτωσα πολλά από τα πλάνα του 1971. Μετά συνέχισα, κατέβαινα που και που και τράβαγα πλάνα και το 2000 πρόβαλα στο χωριό ό,τι είχα κάνει έως τότε και έγινε χαμός, γιατί οι τότε κάτοικοι είδαν τα Φιλιατρά που δεν υπάρχουν πλέον. Στη συνέχεια την επεξεργάστηκα και με το ίδιο υλικό έκανα την τρίτη ταινία, την οποία ονόμασα « Ο Θεός είναι αόρατος γιατί είναι μικροσκοπικός». Βραβεύτηκε στο φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης, αλλά εγώ τη συνέχισα πάλι, πρόσθεσα το κινούμενο σχέδιο και την ολοκλήρωσα σαν μια πορεία ζωής στη σχέση μου με το χωριό. Τώρα τα παιδιά μου λένε να κάνω και την επόμενη ταινία με τους μετανάστες, που έχει αλλάξει όλη την εικόνα της περιοχής», τόνισε ο δημιουργός.
«Οι ταινίες του έχουν κέντρο βάρους το γίγαντα μικρό άνθρωπο, τον απλό λαϊκό άνθρωπο, στην άγρια πορεία της επιβίωσης, της ύπαρξης, γεμάτη από χιούμορ και τραγικότητα», τόνισε ο πρόεδρος της Διοικούσας Επιτροπής του Ελεύθερου Πανεπιστημίου Χρίστος Μπελλές στην παρουσίαση του καλλιτέχνη.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
