Σαν παιδί μεγάλωσε σε οικογένεια όπου όλες οι γυναίκες έπλεκαν. Από τη γιαγιά Ελένη Διαμαντή έμαθε το Κοφτό και από τη γιαγιά Καλλιόπη Κουτσουράδη και τη μητέρα της Μαριάνθη το Βελονάκι. Θυμάται όλες τις γυναίκες να κάθονται σε μεγάλες ή μικρές παρέες και να πλέκουν τα στολίδια του σπιτιού.
Η Κέλυ Κουτσουράδη προσπαθεί με τον τρόπο της να διατηρήσει την τεχνική του πλεξίματος, να πείσει τα νέα κορίτσια να μάθουν να πλέκουν και να παραδώσει στις επόμενες γενιές την τεχνική που σβήνει.
«Με παράπονο βλέπω ότι τα νέα κορίτσια δεν πλέκουν. Προσπαθώ να τα πείσω ότι είναι μια ωραία, δημιουργική και παραγωγική απασχόληση», δηλώνει στον «π».
Προσπαθεί να προβάλλει τη δουλειά της για πολλούς λόγους, μεταξύ των οποίων και για να τα προσελκύει.
«Με ρωτάνε πώς το φτιάχνεις και τους λέω έλα να σου δείξω τα πάντα».
Εναλλακτική προοπτική
Παράλληλα σημειώνει ότι μπορούν να δώσουν και επαγγελματική χροιά στο χόμπι, αν αγαπήσουν το εργόχειρο.
«Είναι και μια πρόταση εναλλακτικής επαγγελματικής ενασχόλησης ή αποκατάστασης», επισημαίνει και τονίζει ότι και η ίδια στοχεύει να δημιουργήσει τις συνθήκες επαγγελματικής αποκατάστασης με το βελονάκι και το πλεκτό στο χέρι.
Ασχολείται από μικρή γενικά με τη χειροτεχνία, πάντα με δημιουργίες για το στολισμό του σπιτιού της. Τώρα της ανοίγεται και ένας άλλος δρόμος.
«Τον τελευταίο χρόνο δουλεύω εντατικά χωρίς να το βλέπω βιοποριστικά, αλλά τώρα σκέπτομαι, αν τα καταφέρω, να δημιουργήσω και μια επαγγελματική προοπτική. Τα πλεκτά μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε επίσημες τελετές, ρομαντικές διακοσμήσεις σπιτιών και σε πολλές άλλες δράσεις», δηλώνει με συγκρατημένη αισιοδοξία γιατί δεν είναι αιθεροβάμων, πατάει γερά στο έδαφος.
«Βασίζομαι σε δικά μου σχέδια, δεν μου αρέσει να αντιγράφω. Έχω κάνει μια ονειροπαγίδα από κλαδιά δέντρων και ανθοδοχεία από παλιές γυάλες που είχα πολλά χρόνια στη σοφίτα», προσθέτει.
Χαρακτηριστικό της προτέρημα η υπομονή. Αν δεν το διαθέτεις, δεν μπορείς να ασχοληθείς με το πλέξιμο.
Απόφαση
Για πρώτη φορά τόλμησε να «εξαγάγει» έξω από το σπίτι της τη δουλειά της, αλλά όταν της προτάθηκε κατάλαβε ότι θα πρέπει να αποφασίσει ποιο δρόμο θα ακολουθήσει. Αποφάσισε και δεν κάνει πίσω, ο δρόμος δεν έχει επιστροφή.
Στην έκθεση που παρουσιάζεται στο Ομήρειο αυτές τις μέρες προβάλλει έργα με τις τεχνικές του Βελονακιού και του Μακραμέ, που είναι πλέξιμο με κόμπους.
«Το Μακραμέ ήταν πολύ δημοφιλές τις δεκαετίες 1960 και 1970. Από τότε σχεδόν έχει σβήσει και προσπαθώ να το διασώσω».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
