Αντιμέτωπο με το βαρύ μάρμαρο της προσφυγικής κρίσης έρχεται το σύνολο του επαγγελματικού κόσμου του νησιού όσο η εξέλιξη της οδηγεί τη χώρα σε τόπο τελικής κατάληξης των χιλιάδων απελπισμένων προσφύγων.
Τα αρχικά μηνύματα κατάρρευσης του τουριστικού κλάδου, ο οποίος διαχέει τα οφέλη του σε όλη την οικονομική αλυσίδα του νησιού, μετατρέπονται μέρα με τη μέρα σε βεβαιότητα. Μέσα σ’ αυτό το περιβάλλον επαγγελματίες και επιχειρηματίες του τόπου αισθάνονται πλήρως απροστάτευτοι ακόμα και από όσους εξέλεξαν να προασπίζουν τα συμφέροντα τους.
Η συνεδρίαση της περασμένης Τετάρτης στο Επιμελητήριο αφαίρεσε και την τελευταία ελπίδα ύστατης διεκδίκησης έστω κάποιων στοιχειωδών αντισταθμιστικών. Οι εισηγήσεις, τοποθετήσεις και η τελική της κατάληξη απέδειξαν ότι ακόμα και στο μετερίζι προάσπισης των συμφερόντων των επιχειρήσεων του τόπου μας έχουν επικρατήσει αλλότριες του σκοπού του φωνές, οι οποίες προσέρχονται για να υπερασπίσουν μέσα από αυτό τις ιδεοληψίες τους και τις κοσμοαντιλήψεις τους.
Η όντως πρόχειρη ανακοίνωση της Διοικούσας Επιτροπής του Επιμελητηρίου, με την οποία ζητούσε παρέμβαση των αρμόδιων αρχών για τον έλεγχο των συνθηκών παρασκευής των προσφερόμενων γευμάτων στους πρόσφυγες λειτούργησε ως η θρυαλλίδα για την πολυδιάσπαση του φορέα, την ώρα που τα μέλη της διοίκησης του, ως μια γροθιά, θα έπρεπε να δίνουν κοινή μάχη, επί πραγματικών δεδομένων, για να διεκδικηθούν όσα ενδέχεται να διασώσουν την οικονομική βιωσιμότητα της τοπικής οικονομίας.
Έχασαν το δάσος
Μέλη της διοίκησης εμφανίστηκαν με προφανή στόχο να τους αποδοθούν εύσημα πλεονάζουσας ευαισθησίας, την ώρα που κλείνουν τα μάτια στην επικείμενη κατάρρευση της τοπικής αγοράς και αρκούνται σε αντισταθμιστικές προτάσεις χωρίς καμία πιθανότητα αποδοχής.
Κατηγορίες με αβάσιμα στοιχεία, που άγγιζαν τα 4 μέλη της Διοικούσας Επιτροπής τα οποία συνηγόρησαν στην ανακοίνωση – πρόσκληση προς τους επόπτες υγείας αλλά και απλά μέλη του Επιμελητηρίου, είχαν σαν αποτέλεσμα να υψωθούν οι τόνοι, να εκτραχυνθεί επικίνδυνα η συζήτηση και στο τέλος να διαλυθεί, την ώρα που οι περιστάσεις απαιτούν ψυχραιμία, σύνθεση και σύνεση.
Οι Β. Παππάς, Ν. Χούλης και Μ. Κριμιζής επέκριναν την επίσημη ανακοίνωση του Επιμελητηρίου, διαχώρισαν τη θέση τους αλλά δεν έδειξε να τους απασχολεί ο υπαρκτός μεγάλος προβληματισμός της αγοράς για την ασύδοτη λειτουργία Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων στο νησί μας. Το θέμα αυτό πέρασε ξανά σε δεύτερη μοίρα, την ώρα που προκαλεί την κοινωνία η διαχείριση άδηλων πόρων από Οργανώσεις που δεν έχουν την παραμικρή σχέση με τη Χίο ενώ δεκάδες ντόπιοι παρακολουθούν άνεργοι κα οι επιχειρήσεις του νησιού θα κληθούν να πληρώσουν το μάρμαρο της προσφυγικής κρίσης.
Κίνημα «Δεν πληρώνω»
Η πλαδαρή αντιμετώπιση του θέματος αποτυπώθηκε και στο διεκδικητικό πλαίσιο του Επιμελητηρίου ως αντισταθμιστικά οφέλη για την προσφυγική κρίση. Ουσιαστικά το Επιμελητήριο ζητά από την κυβέρνηση να αποδεχτεί στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μια ιδιότυπη στάση πληρωμών προς το Δημόσιο. Συγκεκριμένα, μεταξύ άλλων, ζητά την διατήρηση του μειωμένου ΦΠΑ, να μην ισχύσει στα νησιά μας η προκαταβολή του Φόρου Εισοδήματος, να μην καταβληθεί ΕΝΦΙΑ από τις επιχειρήσεις, διευκολύνσεις στην καταβολή ασφαλιστικών οφειλών κι όποια άλλη οικονομική διευκόλυνση μπορεί κανείς να φανταστεί.
Σε λάθος χρόνο
Οι επαγγελματικοί μας εκπρόσωποι δεν έχουν συνειδητοποιήσει πως τώρα πια είναι … αργά για δάκρυα. Η διεκδίκηση τέτοιων μέτρων μπορεί να ήταν υπό συζήτηση κάποιους μήνες πριν, όταν το προσφυγικό ήταν αποκλειστικό πρόβλημα των 5 νησιών του Ανατολικού Αιγαίου. Πλέον η διεύρυνση του σε σχεδόν όλο τον ελλαδικό χώρο ισοδυναμεί με ακύρωση όλης της οικονομικής πολιτικής της κυβέρνησης, οπότε απλούστατα κανένας δεν πρόκειται να λάβει τις προτάσεις ποτέ σοβαρά υπόψην.
Η τακτική διεκδικώ τα πάντα για να πάρω έστω ένα ψωροκόμματο ποτέ δεν απέδωσε αλλά εμείς συνεχίζουμε να την ακολουθούμε, γιατί απλά δεν έχουμε ούτε σχεδιασμό, ούτε ουσιαστικές προτάσεις.
Ακόμα και η άποψη ότι πρέπει να ενισχυθεί η χρηματοδότηση για δαπάνες τουριστικής προβολής έχει ελάχιστη αποδοτικότητα. Θα πάει χαμένη σε μια εποχή κατά την οποία τα νησιά – υποδοχείς των προσφύγων συνεχίζουν να έχουν στραμμένη πάνω τους την παγκόσμια αρνητική δημοσιότητα.
Κάθε διεκδίκηση θα πρέπει να γίνει σε βάθος χρόνου που θα υπερβαίνει τουλάχιστον την τριετία μετά τη λήξη του προσφυγικού συναγερμού, καθώς, όπως σωστά επισημάνθηκε, μια τουριστική συνεργασία διακόπτεται σε μια μέρα, χτίζεται όμως ξανά μετά από χρόνια.
Η πρόκληση
Τους επιμελητηριακούς παράγοντες δεν αγγίζει ούτε η διαφαινόμενη μονιμοποίηση της δράσης των Μ.Κ.Ο.. Η Ευρωπαϊκή Ένωση επίσημα ανακοινώνει ότι τα ψιχία της έκτακτης οικονομικής ανθρωπιστικής βοήθειας θα κατευθυνθούν σε Μη Κυβερνητικούς Οργανισμούς και το Επιμελητήριο και οι υπόλοιποι επίσημοι φορείς του νησιού δεν αντιδρούν. Θα αποδεχτούν να έρχονται στη Χίο στρατιές αμειβόμενων αλλοδαπών εργαζομένων για να επιτελέσουν το ανθρωπιστικό έργο προς τους πρόσφυγες, ενώ η ανεργία των νέων Ελλήνων εκτοξεύεται καθημερινά όλο και περισσότερο; Θα αποδεχτούν η σίτιση ή η φροντίδα των προσφύγων να γίνεται από αγνώστου ταυτότητα Οργανώσεις ενώ με συνθήκες διαφάνειας θα μπορούσε να αποτελέσει αντισταθμιστικό έργο τοπικών επιχειρήσεων, οι οποίες ως τώρα έχουν αποδείξει έμπρακτα την αλληλεγγύη τους αλλά θα υποστούν τον οικονομικό αφανισμό;
Είναι προφανές ότι το πρώτο διεκδικητικό μέτρο οφείλει να είναι η διαχείριση των συγκεκριμένων πόρων να γίνει από τοπικούς φορείς και τοπικές επιχειρήσεις ως μικρό αντιστάθμισμα των βέβαιων απωλειών τους. Και στη συνέχεια να κατατεθούν αιτήματα που δεν θα δίνουν την εντύπωση ότι ο επαγγελματικός κόσμος των νησιών βρήκε τον εύκολο τρόπο να ενταχθεί πλαγίως στο κίνημα «Δεν πληρώνω» αλλά διεκδικεί με αξιοπρέπεια και ωριμότητα να καλύψει τις απώλειες εισοδήματος του.
Δυστυχώς η εικόνα των επιμελητηριακών παραγόντων, με την εξαίρεση της νηφάλιας τοποθέτησης του Ζαχ. Μαϊστραλη, δεν προοιωνίζει στρατηγική με πιθανότητες επιτυχίας.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.