Ο Νίκος Χαλκιάς, ο Βολισσιανός δικηγόρος που στα 94 του χρόνια εντάχθηκε στη χορεία των επουράνιων ψυχών δεν είχε ανάγκη από προβολή και δεν την επεδίωξε ποτέ, μάλλον την απόφυγε.
Νεαρός πολέμησε και τραυματίστηκε στον πόλεμο με τους Ιταλούς στην Αλβανία, στη συνέχεια οργάνωσε την εθνική αντίσταση στην περιοχή της Αμανής και κρυβόταν να αποφύγει τη σύλληψη από τους Γερμανούς, αφού έως πρόσφατα, που από τη θέση του Νομικού Συμβούλου του Ν.Α.Τ βοηθούσε όποιους μπορούσε και κυρίως τους Χιώτες, αφού ήταν Χιολάτρης, αγαπούσε ότι είχε σχέση με την πατρίδα του.
Όταν αποφοίτησε από το Γυμνάσιο πήγε στην Αλεξανδρούπολη όπου τον φιλοξενούσε ο αδελφός του. Σε δύσκολες εποχές πήρε πτυχίο Νομικής, έγινε δικηγόρος Παρ’ Αρείω Πάγω, αλλά αφιερώθηκε κυρίως στα θέματα του ΝΑΤ και των ναυτικών. Υπηρέτησε τη ναυτιλία και τους ναυτικούς για 48 χρόνια, με όλες τις κυβερνήσεις. Το γραφείο του ήταν ορθάνοιχτο πάντα στον κόσμο, λάτρευε την ιδιαίτερη πατρίδα του τη Βολισσό , τα Ψαρά, την ιστορία μας.
Η δουλειά και η αξία του ήταν τόσοι κοινά αποδεκτή, που όταν ζήτησαν από τον Ανδρέα το 1981 να τον βγάλει από τη θέση του Νομικού Συμβούλου, αυτός απέρριψε την πρόταση και τον διατήρησε λέγοντας ότι «αυτός δουλεύει από τις 06:00 έως αργά το βράδυ, ξέρει όλες τις υποθέσεις, ξέρει που είναι ο κάθε φάκελος και όλοι οι εγκύκλιοι, θα μείνει στη θέση του». Έμεινε, δούλεψε και τον σεβόταν όλοι γιατί πάνω από όλα είχε υψηλότατο αίσθημα ευθύνης και τιμής. Στην εξόδιο ακολουθία του κλήθηκαν λίγοι αλλά καλοί φίλοι του, αυτοί που άξιζαν τη φιλία του, τους εκτιμούσε και τον εκτιμούσαν απλά και άδολα.
Για τον Νίκο Χαλκιά μιλάνε στον «π» τρεις κοντινοί του άνθρωποι.
Μ. ΚΑΡΥΑΜΗΣ
« Είχε τρομερά μεγάλη δράση στην κατοχή, εξέδιδε παράνομη εφημερίδα την οποία είχε παραχωρήσει στον Ιάσονα Καλαμπόκα με διαταγή του Συμμαχικού Αρχηγείου Μέσης Ανατολής.
Για την δράση του αναφέρει πολλά γεγονότα ο πρώην δήμαρχος Χίου Λεωνής Καλβοκορέσης στο βιβλίο του «Χίος υπό Γερμανική κατοχή», όπως ότι είχε ένα ραδιόφωνο κρυμμένο σε ένα πηγάδι στον κάμπο της Βολισσού, άκουγε τα νέα και έβγαζε την εφημερίδα, την οποία μοίραζε χέρι – χέρι. Είχε πάρα πολύ υλικό για την αντίσταση στη Χίο, αλλά δεν κατάφερε να το εκδώσει σε βιβλίο. Είχε βγάλει μόνο μερικά ανάτυπα, τα οποία μοίρασε σε φίλους Έκανε πάρα πολύ καλή δουλειά στον Σύλλογο Αττικοβοιωτίας Ο ΚΟΡΑΗΣ, γέμιζε τις αίθουσες των εκδηλώσεων, ήταν πολυγραφότατος και λάτρης της λαογραφίας. Κορυφαίο βιβλίο του «Ναυτιλία από τη γέφυρα του ΝΑΤ».
Πολιτικά ενεργός, ήταν τοποτηρητής της ΕΡΕ και του Καραμανλισμού, αλλά είχε το θάρρος να πει ότι ο Κωνσταντίνος Καραμανλής είναι ένας από τους μεγαλύτερους υπεύθυνους της φθοράς της ναυτιλίας. Έδωσε στους εφοπλιστές τα γνωστά θαλασσοδάνεια, δεν τα επέστρεψαν ποτέ, το κράτος και οι ναυτικοί έχασαν πολλά χρήματα τότε».
Δ. ΑΝΔΡΙΑΝΑΣ
«Με αποκαλούσε τζίτζικα από τα Ψαρά, αγαπούσε πολύ τη Χίο, τη Βολισσό και τα Ψαρά και σε όλη τη ζωή του τον κυνηγούσε το όνομα Κανάρης. Κανάρης λεγόταν ο νονός του, την εποχή του ταξίδευε πάντα με το πλοίο Κανάρης και έμενε στην οδό Κανάρη στο Καλαμάκι. Με δικές μας ενέργειες στήθηκε η προτομή του Κανάρη στα Λημνιά.
Είχε πάντα το μεράκι της εφημερίδας, στη Χίο εξέδιδε για κάποιο διάστημα την εφημερίδα ΧΙΟΣ ΚΑΙ ΘΑΛΑΣΣΑ, ήταν πάντα ένας χαμογελαστός και καλόκαρδος άνθρωπος, το γραφείο του ήταν πάντα ανοικτό για τους φίλους και ιδιαίτερα για τους Χιώτες».
ΚΩΣΤΑΣ ΦΡΑΓΚΟΣ
Είναι ο άνθρωπος που με επιθυμία του Νίκου Χαλκιά διάβασε τον επικήδειο του, τον οποίο είχαν συντάξει μαζί.
«Ήταν μεγάλος πατριώτης και Έλληνας, συνεργαζόμαστε από το 1970, εκείνος από τη γέφυρα του ΝΑΤ και εγώ από τη γέφυρα των Ναυτιλιακών γραφείων. Βοήθησε πολλούς πλοιοκτήτες και ναυτεργάτες σε δύσκολους καιρούς, έδινε πολλές λύσεις στα εργασιακά τους προβλήματα, στις συνταξιοδοτήσεις τους, σε ότι περνούσε από το χέρι του. Πρόσφερε πολλά στη Χίο, μεταξύ των οποίων και τη δημιουργία των Σχολών Μηχανικών και Πλοιάρχων Εμπορικού Ναυτικού στη Χίο και τις Οινούσσες. Με πρωτοβουλία δική του, του Λεωνίδα Μπουρνιά και του Ανδρέα Λαιμού διαμορφώθηκαν και προωθήθηκαν στην κυβέρνηση τα νομοσχέδια της ίδρυσης των Σχολών Μηχανικών Εμπορικού Ναυτικού το 1963 στη Χίο και στη συνέχεια της Σχολής Πλοιάρχων Οινουσσών, οι οποίες στη συνέχεια μετατράπηκαν σε Ακαδημίες. Αυτοί έπεισαν τους Καρρά και Χανδρή να χρηματοδοτήσουν την κατασκευή και λειτουργία τους στη Χίο και τον Πατέρα στις Οινούσσες. Με δική τους πρόταση και οργάνωση διοργανωνόταν στη Χίο τα Κανάρεια, προς τιμή του Κωνσταντίνου Κανάρη. Η χρυσή εποχή της Ομοσπονδίας Χιακών σωματείων Αττικοβοιωτίας Α. Κοραής, ήταν δικό του δημιούργημα. Στις εκδηλώσεις που οργάνωναν γέμιζαν τεράστιες αίθουσες, όπως το RΕΧ στην Πανεπιστημίου, η αίθουσα του Παρνασσού, το δημοτικό θέατρο Πειραιώς και πολλές άλλες./ Τον θεωρούσα Ισάδελφο μου».
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
