10.6.2023 8:45

Οι επικονιαστές της Χίου

Παρουσίαση πρώτων αποτελεσμάτων της δεκαετούς έρευνας του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας και Οικολογίας του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου

Γ.Νάκας*, Θ. Πετανίδου**

* Υποψήφιος διδάκτορας και μέλος του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας και Οικολογίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

** Καθηγήτρια και υπεύθυνη του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας και Οικολογίας, Τμήμα Γεωγραφίας, Πανεπιστήμιο Αιγαίου

Η επικονίαση αποτελεί μία από τις πιο σημαντικές οικοσυστημικές υπηρεσίες, που υποστηρίζει τόσο την παγκόσμια γεωργική παραγωγή, όσο και την αναπαραγωγή και εξέλιξη των φυτών. Οι επικονιαστές επιτελούν θεμελιώδους σημασίας έργο για τη ζωή πάνω στον πλανήτη καθώς μεταφέρουν τη γύρη μεταξύ των ανθέων, με σκοπό τη γονιμοποίηση και την παραγωγή σπερμάτων και καρπών. Χωρίς τους επικονιαστές η πλειονότητα των φυτών δεν μπορούν να παράγουν σπόρους, αλλά και φρούτα. Ωστόσο, ενώ θεωρούμε δεδομένη την παρουσία τους, και άρα όλων των υπηρεσιών που παρέχουν, σε παγκόσμιο επίπεδο οι πληθυσμοί των επικονιαστών έχουν αρχίσει να συρρικνώνονται ενώ σε κάποιες περιοχές του πλανήτη έχουν εξαφανιστεί εντελώς.

Εικόνα 1: Το μέλος της ομάδας του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας και Οικολογίας, Γεώργιος Νάκας, κατά την επιτόπια έρευνα σε περιοχή κοντά στο χωριό Αγ. Γεώργιος Συκούσης τον Οκτώβριο του 2012 (φωτογραφία T. Tscheulin).

Εικόνα 2: Δειγματοληψίες με παγίδες τον Νοέμβριο του 2012 σε περιοχή κοντά στο χωριό Βέσσα (φωτογραφία Γ. Νάκας).

Εικόνα 3: Περίφραξη που τοποθετήθηκε για την αποφυγή της βόσκησης τον Νοέμβριο του 2012 σε περιοχή κοντά στην Ελίντα (φωτογραφία Γ. Νάκας).

Στη Μεσόγειο οι βασικοί επικονιαστές είναι τα έντομα και κυρίως οι μέλισσες. Αν και όλοι γνωρίζουμε την κοινή μέλισσα (Apismelifera) η οποία είναι η μέλισσα που παράγει το μέλι, αγνοούμε την ύπαρξη των χιλιάδων άλλων ειδών (περισσότερα από 20.000 είδη σε παγκόσμιο επίπεδο). Ταυτόχρονα, πέραν των μελισσών, υπάρχουν πολλά άλλα είδη εντόμων που είναι πολύ σημαντικοί επικονιαστές. Πολλές μύγες (κυρίως των οικογενειών των συρφίδων και των βομβυλιίδων), σφήκες, σκαθάρια και οι πολύ γνωστές σε όλους μας πεταλούδες και νυχτοπεταλούδες εργάζονται νυχθημερόν για την επιβίωσή τους αλλά και για την αναπαραγωγή των φυτών-εταίρων τους.

Μία από τις πιο κοινές διαταραχές στη Μεσόγειο είναι η φωτιά. Τα συστήματα της Μεσογείου είναι προσαρμοσμένα στη φωτιά και υπό κανονικές συνθήκες δεν αποτελεί διαχρονικό κίνδυνο για τα οικοσυστήματα. Ωστόσο, κάτω από την πίεση της κλιματικής αλλαγής και υπό την συνεχή πίεση της ανθρώπινης παρέμβασης οι φωτιές έχουν γίνει πιο συχνές, πιο έντονες και δεν περιορίζονται πλέον μόνο στους καλοκαιρινούς μήνες. Συνεπώς η μελέτη των επιπτώσεών τους στους οργανισμούς είναι πιο επίκαιρη από ποτέ.

Στη Χίο, η πρώτη έρευνα από τα μέλη της ομάδας του Εργαστηρίου Βιογεωγραφίας και Οικολογίας του Τμήματος Γεωγραφίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου πραγματοποιήθηκε την Άνοιξη του 2012. Μετά την φωτιά του 2012 η ομάδα αποφάσισε να παρακολουθήσει τις επιπτώσεις της φωτιάς στο σύστημα φυτών–επικονιαστών σε βάθος χρόνου, πραγματοποιώντας συστηματικές δειγματοληψίες ξεκινώντας από το φθινόπωρο του 2012 μέχρι και το καλοκαίρι του 2015.  Σήμερα, η ομάδα συνεχίζει τη μελέτη των επιπτώσεων της φωτιάς στο σύστημα φυτών–επικονιαστών στο πλαίσιο του Έργου «Αυτο-αποκατάσταση των επικονιαστικών υπηρεσιών σε μεσογειακές μεταπυρικές βιοκοινότητες συνθεωρώντας τα χαρακτηριστικά της φωτιάς και της βόσκησης» το οποίο χρηματοδοτείται από το Ελληνικό Ίδρυμα Έρευνας και Καινοτομίας (ΕΛ.ΙΔ.Ε.Κ.). Στο πλαίσιο του Έργου, έχουν πραγματοποιηθεί δειγματοληψίες την άνοιξη του 2021 (9ομεταπυρικό έτος) και την άνοιξη του 2022 (10ο μεταπυρικό έτος). Οι δειγματοληψίες αφορούν στα έντομα επικονιαστές, τα ανθοφόρα φυτά, καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τους, και έχουν πραγματοποιηθεί από την ίδια ομάδα και με ακριβώς την ίδια μεθοδολογία από το 2012.

Εικόνα 4: Περιοχή δειγματοληψίας κατά την πρώτη μεταπυρική χρονιά κοντά στο χωριό Αγ. Γεώργιος Συκούσης τον Απρίλιο του 2013 (φωτογραφία Γ. Νάκας).

Εικόνα 5: Περιοχή δειγματοληψίας κατά την τρίτη μεταπυρική χρονιά κοντά στο χωριό Αγ. Γεώργιος Συκούσης τον Ιούνιο του 2015 (φωτογραφία Γ. Νάκας).

Εικόνα 6: Περιοχή δειγματοληψίας κατά την ένατη μεταπυρική χρονιά κοντά στο χωριό Αγ. Γεώργιος Συκούσης τον Μάϊο του 2021 (φωτογραφία Γ. Νάκας).

Σύμφωνα με τα μέχρις στιγμής αποτελέσματα, έχουν συλλεγεί και καταγραφεί περισσότερα από 70.000 έντομα που ανήκουν σε περισσότερα από 600 είδη εντόμων που ανήκουν στις τάξεις των Κολεόπτερων (σκαθάρια), Δίπτερων (μύγες), Υμενόπτερων (μέλισσες και σφήκες) και Λεπιδόπτερων (πεταλούδες). Τα περισσότερα είδη (περισσότερα από 340) ανήκουν στις άγριες μέλισσες, οι οποίες, όπως αναμενόταν, είναι και οι πιο σημαντικοί επικονιαστές της περιοχής.

Εικόνα 7: Κολεόπτερα του είδους Oxythyreacinctella ενώ τρέφονται με γύρη από άνθος του είδους Cistuscreticus(λαδανιά) κοντά στο χωριό Βέσσα τον Απρίλιο του 2021(φωτογραφία Γ. Νάκας).

Εικόνα 8: Έντομο του είδους Bombusterrestris(βομβίνος) ενώ τρέφεται με γύρη από άνθος του είδους Cistusparviflorus(λαδανιά) κοντά στο χωριό Πυργί τον Απρίλιο του 2022(φωτογραφία Γ. Νάκας).

Τα αποτελέσματα του Έργου σε σχέση με την επίδραση της φωτιάς στους επικονιαστές έχουν παρουσιαστεί μέχρι στιγμής σε πανελλήνια και διεθνή συνέδρια, καθώς και σε  επιστημονικές εργασίες που έχουν δημοσιευτεί σε έγκριτα επιστημονικά περιοδικά. Παράλληλα, προετοιμάζεται μία σειρά εκλαϊκευμένων άρθρων μέσω των οποίων θα γίνει προσπάθεια να παρουσιαστούν στο ευρύ κοινό της Χίου, αλλά και όλης της Ελλάδας. Τέλος, έχουν πραγματοποιηθεί και προγραμματίζονται νέες ενημερωτικές εκδηλώσεις που απευθύνονται κυρίως στο ευρύ κοινό. Η επόμενη εκδήλωση προγραμματίζεται για τη Δευτέρα 12/06 στο Ίδρυμα «Μαρία Τσάκος» για την οποία θα ακολουθήσει αναλυτικό δελτίο τύπου.

Εικόνα 9: Φωλιά από κάποιο είδος άγριας μέλισσας κοντά στο χωριό Βέσσα τον Απρίλιο του 2021(φωτογραφία Γ. Νάκας).

Ειδήσεις σήμερα

Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.

ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ