Θα κουραστώ να το γράφω, ίσως κάποια στιγμή το εμπεδώσουμε. Το προσφυγικό, όπως εμφανίζεται μέχρι σήμερα, είναι φαινόμενο μη προβλέψιμης εξέλιξης. Καθηλώθηκαν οι αφίξεις τον Ιούλιο κι άπαντες το αποδώσαμε στην τουριστική λειτουργία των έναντι ακτών. Πολύ λογικά, σκεφτήκαμε, όπως δεν περιποιεί τιμή στον τουρισμό μας να καταφθάνουν στις ακτές μας τα φουσκωτά έμφορτα ανθρώπινη απόγνωση, αντιστοίχως δεν τιμά ούτε τον τουρισμό των γειτόνων όταν οι δικοί τους επισκέπτες τα βλέπουν να αναχωρούν. Στο κάτω – κάτω, υπολογίζαμε, κάπως έτσι είχε περάσει και το αντίστοιχο δίμηνο Ιουλίου – Αυγούστου το 2016. Και κάναμε όνειρα αποφόρτισης...
Στην πράξη, βεβαίως, αποδείχθηκε ότι και η συγκεκριμένη σταθερά καταρρίφθηκε. Από το δεύτερο δεκαήμερο του Αυγούστου οι ρυθμοί των αφίξεων θυμίζουν πρότερες καλές εποχές κι όσοι από εμάς στις συντροφιές το παίζουμε προσφυγικοί αναλυτές διαπιστώνουμε ότι έχουμε ακόμα πολλά να διδαχτούμε από την εξέλιξη του φαινομένου.
Διαλύεται επίσης άλλη μια σταθερά. Η βεβαιότητα ότι είμαστε το σημείο αιχμής για την αντιμετώπιση της προσφυγικής κρίσης για την Ευρώπη. Κι εδώ χάνουμε τα πρωτεία. Κι αυτή, φοβάμαι, είναι η πιο δύσκολα διαχειρίσιμη ανατροπή, αν δεχθούμε την πολιτική ανεπάρκεια Μουζάλα και της παρέας του να διαπραγματευτούν για τη χώρα.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
