Ο καθεδρικός ναός της Ερμούπολης, αφιερωμένος στον Σωτήρα Χριστό, όπως ήδη έχει αναφερθεί, θεμελιώθηκε το 1824 «από τα χέρια της φτώχειας και της προσφυγιάς, τους κατατρεγμένους Χιώτες, Ψαριανούς κ.α», χέρια προγόνων που σώθηκαν από τη λαίλαπα του πολέμου, των ελαχίστων εκείνων που γλίτωσαν από την τουρκική θηριωδία.
Μια λεπτομερής αναφορά της ιστορίας του ναού έχει δημοσιευθεί στην ηλεκτρονική συριανή εφημερίδα «syrostoday.gr», απ’ όπου αντλούμε και την πληροφόρηση.
«Εδώ, μέσα στο νέο καλλίμορφο Ναό, βρήκαν ανάπαυση κειμήλια ιερά που με κίνδυνο ζωής διασώθηκαν από τη μανία της φωτιάς, μα και από τη σίγουρη βεβήλωση που χέρια εχθρικά και αλλόθρησκα θα προξενούσαν». Όμως πολύτιμο κειμήλιο παραμένει, η «θλιμμένη» καμπάνα του Αγίου Νικολάου Ψαρών, «για να λαλεί πρωί και βράδυ λυπητερό τραγούδι της, θυμίζοντας στους ανθρώπους της νέας πόλης πως και για την πάσχουσα πατρίδα τους θα πρέπει να δεηθούν».
Στην καθέδρα της Ιεράς Μητροπόλεως Σύρου -Τήνου έχουν κηρύξει το θείο λόγο σημαντικοί δάσκαλοι του Γένους, σαν τουν Άνθιμο Γαζή, το Νεόφυτο Βάμβα και το Γρηγόριο Κωνσταντά,
Η «βάπτιση» της Ερμούπολης
Ο γενάρχης της οικογένειας των Ράλλη, Λουκάς, πρόσφυγας ο ίδιος από τη Σφαγή της Χίου, μετέπειτα δήμαρχος του Πειραιά, εντός του ιερού Ναού τον Ιούνιο του 1826, ανακοίνωσε το όνομα του νέου οικισμού «Ερμούπολις» που εμπνεύστηκε ο ίδιος, τεκμηριώνοντας την τοποθέτησή του ως εξής: «διότι υπό την σκέπην του Ερμού, εφόρου του εμπορίου, συνέστη και προήχθη η πόλις».
Η Ερμούπολη αναπτύχθηκε, οργανώθηκε, τελειοποιήθηκε και μαζί της και η πρώτη Εκκλησία με πλούσιο διάκοσμο, περίτεχνες εικόνες, ασημένια κανδήλια και πολύτιμα ιερά σκεύη.
Όλα τα αντικείμενα αποτελούν ευλαβικά αφιερώματα των διαφόρων συντεχνιών του νησιού, μα και πολλών μεμονωμένων ευσεβών δωρητών.
Το μεγαλόπρεπο τέμπλο είναι όλο επιχρυσωμένο και ξυλόγλυπτο, ενώ μπροστά του έχουν ψαλεί οι επιμνημόσυνες δεήσεις των θυμάτων του πολέμου, τα νικητήρια και οι πρώτες δοξολογίες της Ανεξαρτησίας. Στο ναό έχει ταφεί ο Άνθιμος Γαζής, ενώ στα γύρω βοηθητικά κτίσματα, τα Η μεγάλη αυλή είναι στρωμένη με μικρά ομοιόμορφα άσπρα και μαύρα βότσαλα, σε περίτεχνους σχεδιασμούς ψηφιδωτών, μια τεχνική τόσο διαδεδομένη στις πατρίδες των πρώτων εποίκων, τη Χίο, τα Ψαρά ή τις περιοχές των μικρασιατικών παραλίων.
Κοντολογίς, καταλήγει το αφιέρωμα, «η Μεταμόρφωσις είναι χτισμένη με τα πολύτιμα υλικά της γεροντικής ευλάβειας, του μητρικού πόνου και των παρθενικών ονείρων της περασμένης εποχής. Είναι θεμελιωμένη μα τα βάρη της εθνικής αγωνίας του ηρωικού '21» ...
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
