Η πραγματοποίηση της μεγάλης πανελλαδικής πανεργατικής απεργίας βρίσκεται στην τελική ευθεία… Οι εργαζόμενες και εργαζόμενοι, η νεολαία, οι αγρότες, οι επιστήμονες και οι μικρομεσαίοι της Χίου είναι στο χέρι τους να σταθμίσουν την αντικειμενική πραγματικότητα, που βιώνουν και να συμπορευτούν για τα δικά τους θέλω και των οικογενειών τους.
Εμείς οι νησιώτες της Χίου, αλλά και των νησιών του Β. Α. Αιγαίου ζούμε τα δικά μας «ΤΕΜΠΗ», που σχετίζονται με τις συνθήκες, που υπάρχουν στις θαλάσσιες και αεροπορικές συγκοινωνίες (πριν λίγες μέρες τα πλοία της γραμμής Πειραιά – Χίο – Μυτιλήνη προσέγγιζαν το λιμάνι του νησιού, χωρίς το ΦΑΡΟ!! Του λιμενοβραχίονα, αλλά με τη βοήθεια ενός περιπολικού που είχε ανοικτό το ΦΑΡΟ ΤΟΥ!!! Και στις 21 Φλεβάρη - το βράδυ της Πέμπτης- η πτήση από Χίο προς Αθήνα έφυγε με καθυστέρηση λόγω των προβλημάτων στον φωτισμό του διαδρόμου, χθες λόγω τεχνικής βλάβης το αεροπλάνο για Λήμνο επέστρεψε στην Αθήνα κλπ. κλπ.)
Το νοσοκομείο της Χίου, τα Κέντρα Υγείας «Χώρας» και Πυργιού, αλλά και τα αγροτικά ιατρεία βιώνουν την οικτρή έλλειψη γιατρών και νοσηλευτών, ακόμα είναι νωπές οι καταγγελίες του αγροτικού γιατρού της Βολισού για την ιατρική υποβάθμιση…. Της ΑΜΑΝΗΣ.
Τα σχολεία της Χίου αντιμετωπίζουν σοβαρά και χρονίζοντα ζητήματα… Το νερό που τρέχει στις βρύσες μας, που είτε πίνουν ή είτε χρησιμοποιούν για άλλες δραστηριότητες οι κάτοικοι του νησιού είναι κακής ποιότητας και ακατάλληλο… Το οδικό δίκτυο, αποτελεί παγίδα θανάτου για τα τροχοφόρα…
Η «επιχειρούμενη» επένδυση εξόρυξης αντιμονίου που στρέφεται ενάντια στους ανθρώπους του νησιού, με γνώμονα την υλοποίηση των σχεδιασμών της πολεμικής οικονομίας των ιμπεριαλιστικών ενώσεων αποτελεί την πολιτική καταστροφής, που μας επιφυλάσσουν.
Από παντού αποκαλύπτεται το κοινό νήμα: Το νήμα του κέρδους, η πολιτική κυβερνήσεων - ΕΕ - κεφαλαίου, που πρέπει να ξηλωθεί για να ζήσει ο λαός, όπως υπάρχουν οι δυνατότητες και του αξίζει τον 21ο αιώνα. Η οργή του λαού πρέπει να γίνει το οξυγόνο, ώστε οι «τριγμοί» της κυβέρνησης να μετατραπούν, σε πιο γερά ταρακουνήματα για όλο το σύστημα, τα κόμματά του, το κράτος του κεφαλαίου και τον σιδερένιο νόμο του καπιταλιστικού κέρδους, που διαλύει τη ζωή του.
Η μεγάλη ΑΠΕΡΓΙΑ- Κινητοποίηση της Χίου, να’ ναι η συνέχεια της μεγάλης κινητοποίησης της 26 Γενάρη, για τα Τέμπη και της 19 Φλεβάρη ενάντια στην εξόρυξη αντιμονίου, να γίνει σταθμός στην ανάκτηση της εμπιστοσύνης στη δύναμη και στο δίκιο του και όχι - όπως επιδιώκουν διάφορες αστικές δυνάμεις - την ανάκτηση της εμπιστοσύνης στο σάπιο κράτος και στους θεσμούς του. Να συμβάλει στο να μπουν στην άκρη οι παγίδες και οι προβοκάτσιες που στήνονται στους εργαζόμενους, από τους δήθεν αγανακτισμένους «αντισυστημικούς».
Το απεργιακό συλλαλητήριο να συμβάλει στην όξυνση της αντιπαράθεσης με αυτό το ταξικό, επιλεκτικά «ανίκανο» κράτος. Να μη «χωρέσει» ο μεγαλειώδης απεργιακός αγώνας στον στενό κορσέ της αναμονής για «δικαίωση» από τους ίδιους τους θύτες του εγκλήματος των ΤΕΜΠΩΝ, αλλά να δώσει ώθηση στον αγώνα για το ξήλωμά του, στη σύγκρουση με το σύστημα του καπιταλιστικού κέρδους, που διαπράττει εγκλήματα σε βάρος των λαϊκών αναγκών, ακόμα και της ίδιας της ζωής.
Να βρεθεί στο στόχαστρο η αντιλαϊκή «νομιμότητα» κράτους και κυβερνήσεων, που οδήγησε (και) στο έγκλημα των Τεμπών. Να μην αποδοθούν ευθύνες μόνο στη μία ή στην άλλη «παρανομία», όπως επιδιώκουν η άρχουσα τάξη και οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, έτσι που πότε να φταίει μόνο ο «σταθμάρχης», πότε μόνο ο τάδε ή ο δείνα «ανίκανος» ή «διεφθαρμένος» παράγοντας ή υπουργός, αλλά ποτέ η πολιτική που υπηρέτησαν όλες οι κυβερνήσεις, «άφθαρτες» και «διεφθαρμένες», «ικανές» και «ανίκανες».
Ο λαός να τιμωρήσει τους «σταθμάρχες» της πολιτικής του κέρδους.
Τώρα είναι ώρα να βρεθεί στο στόχαστρο αυτή η πολιτική που με συνέπεια εφάρμοσαν το ένα μετά το άλλο τα κόμματα που κυβέρνησαν, κομματιάζοντας τον σιδηρόδρομο, ιδιωτικοποιώντας τον, εφαρμόζοντας τη στρατηγική της «απελευθέρωσης» και του «κόστους - οφέλους», με τραγικά αποτελέσματα. Τώρα είναι η ώρα να βρεθεί στο στόχαστρο το εγκληματικό νήμα που συνδέει τα αμέτρητα «Τέμπη» με την απελευθέρωση των θαλάσσιων και αεροπορικών συγκοινωνιών, για να κονομάνε οι εφοπλιστές και οι πολυεθνικοί όμιλοι.
Τώρα είναι η ώρα να βρεθεί στο στόχαστρο η εγκληματική πολιτική με τους δασοκτόνους νόμους, με τα «πύρινα» καλοκαίρια, τις πλημμύρες, τις αθωράκιστες από φυσικά και άλλα φαινόμενα πόλεις, όπου πάντα θα αναζητείται το επόμενο «ανθρώπινο λάθος» και θα πηγαινοέρχονται δικογραφίες και πορίσματα. Η αγωνία της κυβέρνησης της ΝΔ και των αστικών κομμάτων είναι έκδηλη για το πώς θα βάλει φρένο στις κινητοποιήσεις, αλλά και ενδιαφέρεται για το πώς θα εκτονώσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Σε αυτό το «ενδιαφέρον» της κυβέρνησης συντάσσονται διάφοροι μηχανισμοί του κράτους και των επιχειρηματικών ομίλων, τα άλλα αστικά κόμματα, με στόχο αυτή η αγωνιστικότητα, να μην τροφοδοτήσει θετικές διεργασίες στην κατεύθυνση ριζοσπαστικοποίησης και αμφισβήτησης του ίδιου του συστήματος, οι αντιδράσεις να είναι σκόρπιες και ακίνδυνες, ώστε να γίνουν «ντεκόρ» σε πάντα βολικές αναμορφώσεις και αναδιατάξεις στο αστικό πολιτικό σκηνικό.
Στο λαό της Χίου, θα πρέπει να’ ναι ξεκάθαρο ότι: «Κράτος Δικαίου, με την εξουσία στα χέρια των εφοπ- ληστών και των πολυεθνικών ομίλων και με διαχειριστές της κυβερνητικής εξουσίας το πολιτικό τους προσωπικό, δεν υπάρχει!!»
Με φόντο αυτές τις ελπιδοφόρες αγωνιστικές διεργασίες είναι «στοίχημα» για τον λαό, για το οργανωμένο εργατικό - λαϊκό κίνημα, η «νέα κατάσταση» να έχει συνέχεια, να τροφοδοτήσει τις επόμενες μεγάλες μάχες, να μην επιτρέψει ούτε στην κυβέρνηση ούτε στα άλλα κόμματα να ξεπλυθούν από τις ευθύνες τους για τις πραγματικές αιτίες του εγκλήματος.
Το «όχι μια απ' τα ίδια» σημαίνει η 28η Φλεβάρη να αφήσει ένα ισχυρό αποτύπωμα οργάνωσης του λαού και της νεολαίας. Να αποτελέσει βήμα για την οργάνωση και χειραφέτηση του λαού, πιο έτοιμου και με περισσότερη πείρα για να βγει ο ίδιος στο προσκήνιο.
Να είναι η απεργιακή συγκέντρωση που οργανώνεται από τα εργατικά σωματεία και τους φορείς, όχι απλά ένα «στιγμιότυπο», αλλά «εικόνα από το μέλλον», από τη στέρεη συμμαχία, που μπορεί να δώσει ελπίδα στους «από κάτω»: Τη συμμαχία που θα ενώνει σε ένα μεγάλο λαϊκό ποτάμι τους εργάτες όλων των κλάδων, τους φτωχούς επαγγελματίες και τους βιοπαλαιστές αγροτοκτηνοτρόφους, τους φοιτητές και τους μαθητές, τις γυναίκες των λαϊκών στρωμάτων, όσους δηλαδή υποφέρουν από την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Το «οξυγόνο» που δίνουν οι νέες κοινωνικές δυνάμεις, που μπαίνουν για πρώτη φορά στον αγώνα, σ’ αυτή τη μεγαλειώδης λαϊκή πάλη, θα δώσει προοπτική στη μακροχρόνια μάχη που θα απαιτηθεί, αυτό μπορεί και πρέπει να εξουδετερώσει το δηλητήριο της κυβερνητικής εναλλαγής, να βάλει φρένο σε «επίδοξους σωτήρες» που φιλοδοξούν ξανά να αξιοποιήσουν το κίνημα σαν ασανσέρ ανεβοκατεβάσματος κυβερνήσεων και υπουργών, για να εκτονώνεται η λαϊκή δυσαρέσκεια και να συνεχίζεται ανενόχλητη η ίδια πολιτική.
Το στοίχημα για το λαό και τη φοιτητική και μαθητική νεολαία της Χίου είναι να βλέπει μπροστά…, στην πραγματική δικαίωση για το έγκλημα, η οποία βρίσκεται στην ανάγκη σύγκρουσης και ανατροπής αυτού του σάπιου συστήματος της βαρβαρότητας. Και όχι πίσω, σε ξαναζεσταμένες αυταπάτες για «μερεμέτια» που κρύβονται πίσω από λέξεις όπως «νέα μεταπολίτευση», «επανίδρυση κράτους δικαίου» και «επανεκκίνηση».
Ο Λαός της Χίου να δώσει «Οξυγόνο» στη λαϊκή πάλη, και όχι ανάσες στο σύστημα! Να δυναμώσει κι άλλο το ρεύμα αμφισβήτησης της κυρίαρχης πολιτικής διεκδικώντας τη ζωή που μας αξίζει….
Εκεί βρίσκεται η πραγματική διέξοδος: Στην πάλη για μια νέα οργάνωση της οικονομίας και της κοινωνίας, όπου οι ζωές του λαού δεν θα «κοστίζουν» και όπου η ικανοποίηση των αναγκών του, θα είναι το κίνητρο ανάπτυξης της οικονομίας, έχοντας καταργήσει το καπιταλιστικό κέρδος, με τον λαό στην εξουσία!
Χίος 25 Φλεβάρη 2025
Γιώργης Η. Αμπαζής
Περιφερειακός σύμβουλος της Π.Ε. Χίου με τη Λαϊκή Συσπείρωση Β. Αιγαίου
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.