Και να μη θέλεις είναι σχεδόν αδύνατο να μην παρασυρθείς από τον ορυμαγδό αρνητικών εξελίξεων σε κάθε επίπεδο όπως μας τον λανσάρουν τα τελευταία 24ωρα τα δελτία 
ειδήσεων της πρωτεύουσας. Από τη μια τα φοβερά σενάρια για τις δυνατότητες εκλογής προέδρου από την υπάρχουσα Βουλή, από την άλλη ο φόβος και η τρομοκρατία σε χιλιάδες κόσμου για το μπαράζ αρνητικών εξελίξεων στην περίπτωση που η χώρα οδηγηθεί σε εκλογές, όπως προαναγγέλλουν οι πιστωτικοί οίκοι και τα funds, προκαλούν το λιγότερο έναν απίστευτο εκνευρισμό που αποσυντονίζει τον κόσμο από τα υπαρκτά προβλήματά του. Και ποια είναι αυτά; Ότι οδηγούμαστε πιθανότατα σε εκλογές χωρίς για άλλη μια φορά το κάθε κόμμα να έχει σαφές πρόγραμμα που θα μας εξηγεί πως, που, πότε και γιατί. Οδηγούμαστε με ή χωρίς τη θέλησή μας σε εξελίξεις με αβέβαιη κατάληξη χωρίς και πάλι να υπάρχει η δυνατότητα να γνωρίζουμε τι μέλλον μας επιφυλάσσεται. Γιατί όποιος πει ότι γνωρίζει τι θα συμβεί αύριο, ας παίξει Τζόκερ και ας μας αφήσει ήσυχους....
Είτε στην περίπτωση της εκλογής προέδρου της Δημοκρατίας και άρα παράτασης της κυβέρνησης είτε στην περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ ως κυβέρνηση, η χώρα περιστρέφεται σαν μπίλια γύρω από τη ρουλέτα των πιθανοτήτων και απλά περιμένουμε να δούμε... που θα κάτσουμε.
Σε ένα τεχνητό κλίμα πόλωσης που χαρακτηρίζεται από τεράστιες δόσεις ανευθυνότητας, τα κόμματα περιστρέφουν τη συζήτηση γύρω από την μεταξύ τους ανιαρή αντιπαράθεση παρακάμπτοντας ότι το αποτέλεσμα δεν μετράται σε ποσοστά δημοσκοπήσεων, αλλά έχει επιπτώσεις σε πραγματικές ζωές.
Το σκηνικό δεν είναι νέο. Ο χρόνος που κυλά δεν είναι εις βάρος των κομμάτων. Είναι εις βάρος της κοινωνίας και των οικονομιών της, είναι εις βάρος εκείνων που εργάζονται καθημερινά για να ζουν αξιοπρεπώς. Και επιτέλους, κάποια στιγμή όλοι οφείλουν να αντιληφθούν ότι ο λαός που μια φορά μόνο αποφασίζει, στις εκλογές, μπορεί με ένα σταυρό να στείλει όλες τις φατρίες των εθνοσωτήρων στο σπίτι τους. Έστειλε αρκετούς την προηγούμενη φορά, θα στείλει κι άλλους τώρα.
Η πόλωση λοιπόν προκαλεί ανησυχία και οι Έλληνες βγάζουν για μια ακόμη φορά προς τα έξω αλλά και προς τα μέσα τα χειρότερα χαρακτηριστικά τους. Εξουσιομανία, εξουσιολαγνεία, παροξυσμός ασυνεννοησία, βερμπαλισμοί, λαϊκισμός δίχως τέλος. Το πάθημα δεν δίδαξε. Ο πόνος δεν έφτασε. Μπαίνουμε σε νέα φάση αλληλοσπαραγμού, χωρίς ηγέτες, χωρίς φυσιογνωμίες που να εμπνέουν, επιλέγοντας και πάλι εκείνον που πιθανά θα προκαλέσει το μικρότερο κακό, χωρίς κατ’ ανάγκη να έχει και τα απαιτούμενα προσόντα.
Κλείνω με μια κουβέντα του Αμερικανού Οικονομολόγου Bernard M. Baruch, που διατέλεσε και σύμβουλος των Αμερικανών προέδρων:
“Ψηφίστε εκείνον που υπόσχεται λιγότερα. Μετά τις εκλογές θα είστε λιγότερο απογοητευμένοι”.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
