Η κυβέρνηση δείχνει να έλαβε τις αποφάσεις της που μας απομακρύνουν με ταχύτητα εκτός σφαίρας ρεαλισμού και μας οδηγούν στο αύριο χωρίς γνώση και ελπίδα. Ούτε ένας, ούτε κυριολεκτικά ένας δεν βρέθηκε τις τελευταίες ώρες να ξεκαθαρίσει υπεύθυνα πολιτικά ποιο είναι το διακύβευμα του δημοψηφίσματος που καλούμαστε να αποφασίσουμε, αφήνοντας τα πράγματα, όπως και πέντε μήνες τώρα, στην αβεβαιότητα, τον κίνδυνο, την καταστροφολογία, το αύριο δίχως σχέδιο.
Ποιος ξέρει να απαντήσει δημόσια και να τοποθετηθεί τι ακριβώς σημαίνει το «ΟΧΙ» στην πρόταση των δανειστών ή στην συμφωνία που δεν έφτασε ποτέ στο τέλος της;
Ποιος υπεύθυνα μπορεί να εγγυηθεί ότι το «ΟΧΙ» δεν ακολουθούν μια σειρά από αλυσιδωτές αντιδράσεις που μας απομακρύνουν μια και καλή από το ευρωπαϊκό στερέωμα προκαλώντας στη χώρα σωρευμένες ζημιές σε κάθε τομέα, σε κάθε οικογένεια, σε κάθε επιχείρηση, στον καθένα από μας;
Τι κρύβει το «ΟΧΙ» εκείνο το γενναίο και πατριωτικό όπως το χαρακτηρίζει ο πρωθυπουργός χωρίς όμως να μπορεί να το περιγράψει κιόλας;
Μεγάλα «ΟΧΙ» μικρών ανθρώπων....
Δεν θα είχα κανένα πρόβλημα να το αποδεχθώ και να το υποστηρίξω αυτό το «ΟΧΙ». Όμως δεν ξέρω τι είναι αυτή η επιλογή. Δεν μου εξήγησαν, δεν μου εμπιστεύθηκαν ως όφειλαν ως πολίτη, επομένως είναι σα να μου φυλάνε για έκπληξη τη συνέχεια. Μια έκπληξη που προφανώς δεν με ενδιαφέρει, αλλά που αξίζω όπως όλοι μας να ξέρω αν κάνει τσαφ ή μπαμ. Έχει διαφορά ο ένας κρότος από τον άλλον.
Είναι σύνηθες στην πολιτική η τακτική των τυχοδιωκτικών διλημμάτων δεν πίστευα όμως ότι η Αριστερά θα έφτανε σε σημείο να τα υιοθετήσει στον υπερθετικό βαθμό. Πόσο μάλλον μια κυβέρνηση όπως η σημερινή που δεν εξελέγει με Αριστερές ψήφους, αλλά μέσα από μια συλλογική αποδοχή των προεκλογικών της δεσμεύσεων που ουδέποτε εφαρμόστηκαν.
Επειδή λοιπόν «κορόιδο» ο λαός πιάστηκε μια φορά στο πεδίο των προεκλογικών υποσχέσεων πριν από έξι μήνες ασπαζόμενος τις θέσεις που η σημερινή κυβέρνηση μοίραζε αφειδώς, έχω την εντύπωση ότι κάπου στην άκρη του μυαλού του ή και στο κέντρο του, γνωρίζει τι ακολουθεί.
Δεν είναι δίλλημα αυτό που προβάλει. Είναι ξεκάθαρηπροθέση να σερβιριστεί στους ώμους της ελληνικής κοινωνίας μια ρήξη που κανείς δεν τολμά να περιγράψει τις συνέπειες της, γιατί απλά τα παραδείγματα των επιπτώσεων είναι λίγα για να την περιγράψουν. Αν είμαστε έτοιμοι έχει καλώς. Αν όμως δεν είμαστε... που πάμε ξυπόλητοι στα αγγούρια;
Στην εβδομάδα που θα διανύσουμε ελπίζω να αποσαφηνιστεί τι σημαίνει το «ΟΧΙ» το γενναίο, το πατριωτικό του Αλέξη του Τσίπρα. Αν το περιγράψει ξεκάθαρα δεν έχω λόγο να μην το υιοθετήσω. Αν όμως δεν το κάνει, προφανώς και κανείς άλλος, τότε μπορούν να ψάξουν στην υπόλοιπη κοινωνία για συμμάχους στην χώρα των θαυμάτων που ονερεύονται...
Στον γκρεμό μπορεί να πέσει όποιος θέλει. Ας μου επιτρέψετε να είμαι με την πλευρά εκείνων που θα βλέπουν και δεν θα συμμετάσχουν στην πτώση. Εξάλλου, όπως και ο πρωθυπουργός, φοβάμαι τις πτώσεις....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.