Η 11η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ μας υπενθυμίζει το χρέος της πολιτείας για την ολική στήριξη των νησιών και την αναγκαία στροφή στον σχεδιασμό που πρέπει να γίνει.
* Έχουν δίκιο να διαμαρτύρονται οι νησιώτες; Για ποιον σχεδιασμό προορίζεται το Ανατολικό & Βόρειο Αιγαίο; Είναι σωστό να γίνεται αποσυμφόρηση των νησιών και γιατί να μεταφέρεται το πρόβλημα και στις υπόλοιπες περιοχές της Ελλάδας; Το επιχείρημα αυτό ακούγεται όλο και περισσότερο, γιατί αγνοούνται ή παραλείπονται εσκεμμένα τα πραγματικά δεδομένα.
Η μεταναστευτική πολιτική που διαμορφώνεται (μετά από την συμφωνία ΕΕ-Τουρκίας και την κατάρρευσή της, αλλά και την διαφαινόμενη νέα ευρωπαϊκή μεταναστευτική πολιτική), βασίζεται στην εξής υπερ-απλουστευμένη λογική: Μεταφορά των παράνομα εισερχομένων μεταναστών στα κέντρα υποδοχής και ταυτοποίησης (ΚΥΤ), εξέταση ασύλου, διαχωρισμός σε αυτούς που το δικαιούνται και κατόπιν προσπάθεια ένταξής τους ή επιστροφή (απέλαση, οικειοθελή επιστροφή, επανένταξη στις χώρες τους ) σε αυτούς που έχουν αρνητική απόφαση.
Τον ρόλο αυτόν της διαχείρισης και του διαχωρισμού καλούνται να επωμιστούν 5 νησιά (Χίος, Λέσβος, Σάμος, Λέρος, Κως) γι αυτό και ζητείται να δημιουργηθούν σε αυτά, μεγάλα μεταναστευτικά κέντρα. Είναι όμως δυνατόν να ανταπεξέλθουν σε τέτοιο ρόλο και ποιες θα είναι οι επιπτώσεις που θα επωμιστούν;
ΟΙ ΡΟΕΣ
* Τις χρονιές 2017, 2018 και 2019 εισήλθαν στα τρία νησιά του Βόρειου Αιγαίου (Χίο, Λέσβο, Σάμο) συνολικά περίπου 100.000 μετανάστες (στη Χίο 18.528, στη Λέσβο 54.718 και στη Σάμο 24.986). Οι χρονιές πριν, όπου οι αφίξεις έφθασαν σχεδόν το εκατομμύριο, δεν είναι ενδεικτικές. Από τον Μάρτιο του 2016 και μετά, με την περίφημη συμφωνία ΕΕ -Τουρκίας επήλθε "ομαλοποίηση" των αριθμών. Σαν αποτέλεσμα είχαμε την μείωση των ροών προς Ε.Ε., τον εγκλωβισμό πληθυσμών στην Ελλάδα και ειδικά στα νησιά, παγιώνοντας αυτήν την κατάσταση.
ΤΟ ΑΣΥΛΟ
* Από πρόσφατο δημοσίευμα της Καθημερινής με τίτλο η "Ελλάδα σηκώνει τα βάρη, η Ε.Ε σφυρίζει αδιάφορα" δίνονται λεπτομερή στοιχεία σχετικά που με τα αιτήματα ασύλου που κατατίθενται. Πρώτες και με διαφορά από τις υπόλοιπες Ευρωπαϊκές χώρες, στα αιτήματα ασύλου ανά εκατομμύριο κατοίκων, η Κύπρος και μετά η Ελλάδα. Επίσης φαίνεται ότι υπάρχει άσυλο δύο ταχυτήτων στην Ε.Ε. Υψηλά ποσοστά θετικών αποφάσεων είχαν η Ισπανία (66,2% των αιτήσεων που εξετάστηκαν) και ακολουθούν το Λουξεμβούργο (56,7%), η Αυστρία (53,5%) και η Ελλάδα (53,1%). Χαμηλό ποσοστό αναγνώρισης προσφυγικής ιδιότητας και πάντως κάτω από 20% έχουν επίσης η Ιταλία, η Κροατία, η Πολωνία και η Τσεχία. Μετά την απόρριψη σε πρώτο βαθμό οι αιτούντες έχουν δικαίωμα προσφυγής. Στην Ελλάδα χονδρικά θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο ένας στους δύο λαμβάνει θετική απόφαση.
ΟΙ ΕΠΙΣΤΡΟΦΕΣ
* Το οχτάμηνο Ιανουάριος-Αύγουστος 2020, πραγματοποιήθηκαν κάτι παραπάνω από 4.000 επιστροφές σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας. Σε σχέση με πέρσι παρατηρείται μείωση (-40%) των επιστροφών.
Το εντυπωσιακό στοιχείο όμως είναι άλλο: η συντριπτική πλειονότητα των επιστροφών εξακολουθεί να είναι αλβανικής καταγωγής. Το 2019 το ποσοστό επιστρεφομένων αλβανικής υπηκοότητας υπερέβη το 80%, ενώ για το οχτάμηνο του 2020 (Ιανουάριος-Αύγουστος 2020) είναι σχεδόν το ίδιο. Από τις προηγούμενες χρονιές (2014-2018) οι επιστροφές αλλοδαπών κυμαινόταν μεταξύ 13χιλ-20χιλ τον χρόνο, με το συντριπτικό ποσοστό αυτών να είναι από την Αλβανία.
Επομένως τα στοιχεία που παρουσιάζονται από το Υπ. Μετανάστευσης και την ΕΛΑΣ όσον αφορά τις επιστροφές , δημιουργούν τελείως λανθασμένη εικόνα, γιατί η κοινή γνώμη τα ταυτίζει άθελά της, με τις επιστροφές από τις εισροές που γίνονται στα νησιά και στον Έβρο!
ΔΙΑΜΟΡΦΩΘΕΙΣΑ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ
Τον Νοέμβριο του 2019 ψηφίστηκε νέος νόμος για το άσυλο (Ν.4636/2019) και σε διάστημα 7 μηνών έγινε τροποποίησή του. Βασικός στόχος της νέας κυβέρνησης ήταν η γρήγορη εξέταση ασύλου, οι επιστροφές μεταναστών από τα νησιά προς την Τουρκία, βάσει της συμφωνίας ΕΕ- Τουρκίας και έτσι θα γινόταν η ομαλοποίηση της κατάστασης στα νησιά.
Η συμφωνία όμως έχει καταρρεύσει, η συμπεριφορά της Τουρκίας δεν αφήνει απολύτως καμία αισιοδοξία.
Εννέα μήνες σχεδόν μηδενικών ροών και το Υπουργείο Μεταναστευτικής αναφέρει σαν αποσυμφόρηση έτους (Σεπτέμβριος 2019-Σεπτέμβριος 2020) για την Χίο το 5% (από 3.765 σε 3.572).
Δηλαδή μόλις 193 άτομα για ένα ολόκληρο έτος ( ! ) , ενώ από τότε που ανέλαβε η νέα κυβέρνηση (7ος/2019) ο πληθυσμός στα νησιά έχει διπλασιασθεί.
Αν μη τι άλλο, αυτό αποτελεί παραδοχή παταγώδους αποτυχίας, πρωτίστως του σχεδιασμού, των στόχων, αλλά και των αποτελεσμάτων αυτής της πολιτικής. Αποτέλεσμα; H ολοσχερής απώλεια εμπιστοσύνης από τις τοπικές κοινωνίες.
Σ Υ Μ Π Ε Ρ Α Σ Μ Α
Ο ένας στους δύο, οι μισοί δηλ. , έλαβαν θετική απόφαση ασύλου από τους 100 χιλ. παράνομα εισερχόμενους (από το 2017-2019) στα τρία νησιά, με βάση τα στοιχεία που αναφέρθηκαν παραπάνω και αποκτούν το δικαίωμα να φύγουν προς την ενδοχώρα (στην πραγματικότητα ούτε αυτό γίνεται). Οι υπόλοιποι 50 χιλ. με αρνητική απόφαση θα πρέπει να μείνουν στα νησιά, ώστε να επιστραφούν-απελαθούν. Επειδή όμως οι επιστροφές των αλλοδαπών γενικώς είναι πολύ μικρές στον αριθμό, ειδικά προς τις χώρες από όπου προέρχονται οι μεταναστευτικές ροές των νησιών, ακόμα και με τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, οι επιστροφές θα κυμαίνονταν μεταξύ 5-10 χιλ για την τριετία.
Επομένως θα πρέπει να υπάρχουν προαναχωρησιακοί χώροι ή χώροι φιλοξενίας, για τα τρία νησιά της τάξης των 40 με 45 χιλιάδων ατόμων, με βάση την εφαρμοζόμενη και σχεδιαζόμενη πολιτική. Το μεγάλο πρόβλημα δηλαδή είναι ο τεράστιος αριθμός αυτών που πρέπει να παραμείνουν στα νησιά. Αυτό βέβαια θα οδηγούσε στην ολοκληρωτική καταστροφή των νησιών γιατί καλούνται να διαχειρίζονται ταυτόχρονα και τις νέες αφίξεις αλλά και την μακροχρόνια παραμονή.
Το ότι ζητούνται επιμόνως τεράστιες εκτάσεις, για τα δεδομένα των νησιών, ώστε να κατασκευαστούν μεγάλα μεταναστευτικά κέντρα, αυτό κάτι λέει. Το ότι χρηματοδοτούνται αυτά με ιλιγγιώδη ποσά από την Ε.Ε., κι αυτό κάτι λέει σχετικά με το ποια θα είναι η πραγματική "αποστολή" των νησιών, που θα κληθούν να διεκπεραιώσουν.
Κι όλα αυτά, χωρίς να αναφερθούν στο παρόν κείμενο οι σημαντικότατοι γεωπολιτικοί-εθνικοί λόγοι, αλλά ούτε και οι λόγοι δημόσιας υγείας με αφορμή την πανδημία και η υπέρμετρη επιβάρυνση των δομών υγείας. Αυτά και μόνο θα έπρεπε να έχουν εξαιρέσει τα νησιά από μία τόσο άδικη και μονόπλευρη αντιμετώπιση. Ανέκαθεν άλλωστε η μεταναστευτική διαχείριση αφορούσε στο σύνολο της ελληνικής επικράτειας. Σήμερα όχι μόνο δεν συμβαίνει αυτό, αλλά επιπρόσθετα στα νησιά γίνεται η διαχείριση του μεταναστευτικού για όλη την Ευρώπη!
Ο όλος σχεδιασμός, με μοναδικούς πρωταγωνιστές της μεταναστευτικής διαχείρισης τα 5 νησιά, πάσχει ολοκληρωτικά.
Ο τρόπος και οι μεθοδεύσεις με τον οποίο σχεδιάζονται τα πράγματα δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.
Η νηφάλια όμως ενημέρωση με στοιχεία για το τι ακριβώς έρχεται, μπορεί να αποτρέψει τους καταστροφικούς σχεδιασμούς.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.