Με το, ως άνω,σύνθημα (χωρίς βέβαια ερωτηματικό), ο ΣΥΡΙΖΑ, γιόρτασε και στη Χίο τον πρώτο του χρόνο στην Κυβέρνηση, την Παρασκευή 19-2-2016.
Στον άνω όροφο του “ΟΜΗΡΕΙΟΥ”, μπροστά σε λιγοστούς οπαδούς, ο Γραμματέας της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ κ. Παναγιώτης Ρήγας (άλλος από τον Ρήγα του ΠΑΣΟΚ), προσπάθησε φιλότιμα (αλλά εναγώνια), να εξηγήσει τί έγινε, τί δεν έγινε, τί και γιατί “στράβωσε” κατά τον πρώτο χρόνο διακυβέρνησης της Χώρας από το δίδυμο ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ. Τούτο το τελευταίο, είναι καλό να μην το ξεχνάμε. Ότι δηλαδή, η “Ριζοσπαστική Αριστερά”, επί ένα και πλέον έτος, συγκυβερνά αρμονικά με ένα τμήμα (σίγουρα ακραίο) της Ελληνικής Δεξιάς (ΑΝΕΛ) αλλά και με αρκετά στελέχη του παλαιού ΠΑΣΟΚ που ήδη κατέχουν Υπουργικές και άλλες καίριες θέσεις στον Κρατικό και Κομματικό Μηχανισμό του ΣΥΡΙΖΑ.
Επομένως, δεν πρέπει να μιλάμε για γνήσια και ανόθευτη “Κυβέρνηση της Αριστεράς” αλλά για μιά, πολιτικά “ερμαφρόδιτη” κατάσταση σχεδόν όμοια της οποίας η Ελλάδα ξαναέζησε το ταραγμένο διάστημα 1989-1990. Τότε που, σε ένα πρωτόγνωρο καθεστώς ημικυβερνησίας (Ιούλιος-Οκτώβριος 1989), με Πρωθυπουργό το νεοδημοκράτη Τζαννή Τζαννετάκη, συνεργάστηκαν η Ν.Δ. του Κων/νου Μητσοτάκη και ο “Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου” (Κ.Κ.Ε και Ε.ΑΡ.) των Χαρ. Φλωράκη και Λεων. Κύρκου. Ως γνωστόν, την εν λόγω συγκυβέρνηση, διαδέχθηκε στις 23-11-1989 (αφού προηγήθηκαν εκλογές) η Οικουμενική Κυβέρνηση του τότε ογδονταπεντάχρονου (αλλά ακμαίου) οικονομολόγου, καθηγητή και ακαδημαϊκού Ξενοφώντα Ζολώτα την οποίαν στήριξαν η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ και ο Συνασπισμός της Αριστεράς. Το εγχείρημα (που απέτρεψε τότε την Κρατική χρεοκοπία), κράτησε έως τον Απρίλιο του 1990, για να ακολουθήσει (μετά από νέες εκλογές) η Κυβέρνηση της Ν.Δ.υπό τον Κων/νο Μητσοτάκη.
Τούτη τη σύντομη ιστορική αναδρομή, την έκανα για ένα κυρίως λόγο: Για να καταδείξω ότι, η Αριστερά είχε βρεθεί ξανά στην Εξουσία (έστω για λίγο) και έτσι,αρκετά στελέχη της είχαν αποκτήσει κάποια Κυβερνητική εμπειρία (ως Υπουργοί, Περιφ/ρχες, Νομάρχες κ.λ.π.) και γνώση των δυσκολιών και προβλημάτων που προκαλούν η οικονομική στενότητα, η πολιτική αστάθεια και η κοινωνική ανασφάλεια.
Επομένως, δεν μπορεί ο ΣΥΡΙΖΑ να επικαλείται σήμερα λόγους “απειρίας”, “πίεσης από τα οξυμένα προβλήματα” και “εκβιασμό” από τους εταίρους-δανειστές μας, για να δικαιολογήσει την τελείως διαφορετική πολιτική που εφαρμόζει σε σχέση με αυτά που είχε υποσχεθεί. Οι δυσκολίες, η οικονομική στενότητα και η πίεση των δανειστών ήταν γνωστά από πριν και τα είχαν υποστεί και οι προηγούμενοι (Παπανδρέου,Σαμαράς-Βενιζέλος).
Πολιτικά, το πιο έντιμο θα ήταν, τόσο ο ΣΥΡΙΖΑ όσο και οι ΑΝΕΛ, να ομολογήσουν ότι “πούλησαν” σε όλους μας υπερβολικές ελπίδες (με στόχο την κατάκτηση της εξουσίας) εν γνώσει τους ότι αυτές δεν μπορούν να μετουσιωθούν σε έργα και πράξεις.
Με άλλα λόγια, να παραδεχτούν ότι “μας ξεγέλασαν όπως και κάποιοι προηγούμενοι”. Φυσικό επακόλουθο βέβαια κάθε μεγάλης “πολιτικής ασυνέπειας” (για να μήν την ονομάσω “πολιτική απατεωνιά”) είναι, αρχικά η δημοσκοπική και ακολούθως η εκλογική κατάρρευση. Το έζησαν οι προηγούμενοι (Παπανδρέου-ΠΑΣΟΚ, Σαμαράς-Ν.Δ.), δύσκολα θα το αποφύγουν ΣΥΡΙΖΑ και ΑΝΕΛ.
Αυτό βέβαια είναι αναμενόμενο και ίσως δεν πρέπει να μας απασχολεί. Το χειρότερο και πλέον ανησυχητικό είναι ότι, τα μεν εσωτερικά προβλήματα οξύνονται και μεγενθύνονται όλο και περισσότερο, οι δε εξωτερικοί κίνδυνοι αυξάνονται και ογκούνται επικίνδυνα μέρα με τη μέρα. Μόνο “αντίδοτο” ικανό να αποτρέψει τα πολύ χειρότερα που έρχονται (μόνο όσοι εθελοτυφλούν δεν το αντιλαμβάνονται) είναι να διατηρηθεί πάσει θυσία η ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΣΥΝΟΧΗ και να επιτευχθεί το ταχύτερο δυνατόν, η ΕΘΝΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ και η συμπόρευση προς αποτροπή πολύ δυσμενών εξελίξεων.
Για να επιτευχθεί αυτό, ως μόνη ΣΩΤΗΡΙΑ ΕΘΝΙΚΗ ΛΥΣΗ προβάλει πλέον η ανάγκη σχηματισμού ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΕΘΝΙΚΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ υπό Πρωθυπουργό και Υπουργούς εγνωσμένου κύρους, κοινής αποδοχής και στήριξης αυτών εκ μέρους όλων των κομμάτων του λεγόμενου “Συνταγματικού, φιλοευρωπαϊκού τόξου”. Αυτό ακριβώς επιβάλει η κρισιμότητα των καιρών και η δυσκολία των οξυμένων προβλημάτων.
Τα οξύτατα οικονομικά προβλήματα (Κράτους, επιχειρήσεων και πολιτών), η ανεργία (κυρίως των νέων), η κοινωνική ανασφάλεια και αναταραχή, το ογκούμενο, ανεξέλεγκτο προσφυγικό- μεταναστευτικό πρόβλημα, οι πολεμικές συγκρούσεις στη γειτονιά μας, το κλείσιμο συνόρων, η πιθανή “αποβολή” μας από τη Συνθήκη Σέγκεν, η αναβίωση της “απειλής” εξόδου μας από το ευρώ, η εμφάνιση και εμπλοκή του ΝΑΤΟ στα θαλάσσια σύνορα Ελλάδας-Τουρκίας, αποτελούν ένα ΕΚΡΗΚΤΙΚΟ ΜΕΙΓΜΑ προβλημάτων ικανού να μας “τινάξει στον αέρα”. Αυτόν ακριβώς τον τρομακτικό κίνδυνο πρέπει να αντιμετωπίσουμε ΕΝΩΜΕΝΟΙ και ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ. Ας μη χαθεί πλέον άλλος χρόνος. “Οι καιροί ου μενετοί”, ήτοι “οι καταστάσεις δεν περιμένουν”.(Θουκυδίδης).
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
