Πριν από περίπου μια εβδομάδα, κλήθηκα από τον Ελληνικό Στρατό ως Χιώτης και έφεδρος, να συμμετάσχω σε προκαθορισμένη άσκηση στα πλαίσια μετεκπαίδευσής μου.
Ομολογώ, πως από την πρώτη στιγμή, λόγω της τεταμένης, χωρίς άλλο προηγούμενο κατάστασης με την γείτονα χώρα, προβληματίστηκα και δεν κρύβω πως αγχώθηκα.
Ως κάτοικος της Χίου, καθημερινά παρακολουθώ κρατικούς αξιωματούχους της γείτονος να προσβάλλουν αδιάντροπα την πατρίδα μου και να εκφράζουν ανοιχτά ότι επιθυμούν να την κατακτήσουν σαν να τους ανήκει δικαιωματικά, προσβάλλουν τους νεκρούς προγόνους μου που έσφαξαν, προσπαθώντας να μας εκφοβίσουν.
Καθώς λοιπόν πλησίασε η ημέρα όπου έπρεπε να παρουσιαστώ στην μονάδα μου για να τελέσω όσα είμαι υποχρεωμένος να πράξω, σκεφτόμουν, αν εγώ αγχώνομαι πως νιώθουν άραγε οι άνθρωποι στις μονάδες του Ελληνικού Στρατού;
Βεβαίως δεν πέρασε ποτέ από το μυαλό μου ο φόβος αλλά ως άνθρωποι με οικογένειες, μανάδες, πατεράδες, παιδιά, όπως εγώ, υπέθεσα πως θα ήταν προβληματισμένοι.
Οφείλω λοιπόν στον εαυτό μου και θεωρώ, και στην πατρίδα μου, να επισημάνω πως δεν παρατήρησα ίχνος προβληματισμού ή άγχους, όπως περίμενα. Όχι μόνο λόγω της μεγάλης συμμετοχής και από άλλους εφέδρους της Χίου, επιχειρηματίες, εργαζόμενους και οικογενειάρχες.
Αλλά περισσότερο γιατί, είδα ανθρώπους με τους οποίους συμπορεύτηκα κατά την θητεία μου αλλά και άλλους που δεν είχα γνωρίσει λόγω μετάθεσης, να χαμογελούν και να εργάζονται με συνέπεια και αυταπάρνηση. Με εκείνο το μεράκι που χαρακτηρίζει τους Έλληνες.
Πρόθυμοι να μας υποδεχτούν και να συνομιλήσουν μαζί μας, σαν να μην είχαμε φύγει ποτέ από το στρατόπεδο παλιοί και νέοι.
Από τον υπαξιωματικό μέχρι τον ανώτερο αξιωματικό, είδα ανθρώπους με όρεξη, με πρόθεση να μας μάθουν πέντε πράγματα ενώ εκείνοι έτρεχαν ταυτόχρονα την άσκηση. Μοιράστηκαν μαζί μας ιστορίες από τη ζωή τους και πέρα από αυτά, επετέλεσαν στο ακέραιο τα καθήκοντά τους, με επαγγελματισμό και άψογη οργάνωση.
Κατάφεραν λοιπόν οι άνθρωποι αυτοί, με όσα προβλήματα κουβαλάει ο καθένας στις πλάτες του, μέσα σε τόση πίεση και υπό το καθεστώς ιταμών και ξεδιάντροπων απειλών, να μου εμπνεύσουν αίσθημα εμπιστοσύνης, κάνοντας με να αισθανθώ μεγάλη συγκίνηση.
Νέα παιδιά που πραγματοποιούσαν τη θητεία τους μας είπαν:
"Περάσαμε υπέροχα και χαρήκαμε τη θητεία μας",
καθώς τελείωναν την απαιτητική άσκησή τους.
Θύμισαν εκείνο το τραγούδι που ακούω από παιδί για το έπος του σαράντα.
"Με το χαμόγελο στα χείλη, πάνε οι φαντάροι μας μπροστά!"
Μεράκι, φιλότιμο. Ελληνικές λέξεις που δεν μεταφράζονται σε καμία άλλη γλώσσα.
Αυτά είδα στα στελέχη του ελληνικού στρατού, "ηθικόν ακμαιότατον" και αντοχή ατελείωτη.
Από μεριάς μου, είμαι πεπεισμένος ότι όλοι οι Χιώτες και η Ελλάδα μας, βρίσκεται σε καλά χέρια. Στα χέρια άγρυπνων φρουρών σε πλήρη εγρήγορση.
Αγαπημένοι μας γείτονες, μπορείτε να έλθετε όποια ώρα θέλετε, επισκέπτεσθε το νησί μας άλλωστε πολύ συχνά. Θα σας υποδεχτούμε όπως αρμόζει στις προθέσεις σας.
Ελάτε νύχτα να την κάνουμε μέρα με πανηγύρια!
" Και ιερά τα πάτρια τιμήσω"
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
