Δεν γνωρίζω τι μπορεί να προσφέρει στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου μια διένεξη προσωπική, όπως εκείνη των Πολ. Λαμπρινούδη και Γ. Παπαδόπουλου που κατά κάποιους χαρακτηρίστηκε ως μια «αναμέτρηση» επιχειρημάτων. Στην αισθητική μου, το θέαμα
ήταν τραγικό. Δυο σύμβουλοι, ο καθένας με το δικό του ρόλο, χρησιμοποιούν ως «αρένα» το Δημοτικό Συμβούλιο προκειμένου ο μεν πρώτος (Πολύδωρος) να καυτηριάσει με κάθε τρόπο οτιδήποτε πράττει ή δεν πράττει ο συνδυασμός Βουρνού, ο δε δεύτερος (Γιώργης) να κυνηγά να αποσπάσει το χειροκρότημα πως είναι ο μόνος που τα βάζει με τον Πολύδωρο και αυτό... λόγο εμπειρίας, την στιγμή που ο υπόλοιπος συνδυασμός παραμένει βουβός στις περισσότερες συνεδριάσεις.
Τέτοιες αντιπαραθέσεις κάποιοι τις βρίσκουν ιδιαίτερα γλυκανάλατες, σπάνε τη μονοτονία των συνεδριάσεων. Όμως ας αναλογιστούν, υπάρχει χώρος για τέτοιο θέαμα όταν η πόλη και το νησί έχουν χίλια πλείστα προβλήματα;
Εδώ κρατήστε και κάτι άλλο. Το Δημοτικό Συμβούλιο παραμένει ο πλέον αδιάφορος θεσμός στα μάτια του δημότη, τρανή απόδειξη ότι από τις συνεδριάσεις, εκτός κάποιων ιδιαίτερων εξαιρέσεων, παντελώς απόντες είναι οι δημότες.
Πριν μια δεκαετία στις δημοσιογραφικές συναντήσεις στον «π» το ποιος θα αναλάμβανε το ρεπορτάζ της συνεδρίασης του Δ.Σ. ήταν απόλυτα δημοφιλές θέμα. Πλέον, μόνο ως «τιμωρία» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι άλλαξαν οι δημοσιογραφικές συμπεριφορές. Αντίθετα, το επίπεδο του Συμβουλίου κατρακύλησε, ατόνησε, αποπολιτικοποιήθηκε, μετατράπηκε σε μια διαδικαστική ρουτίνα όπου δυσφορούν ακόμη και οι σύμβουλοι για την παρουσία τους σε αυτό, με αποτέλεσμα δικαιολογημένο, οι καυγάδες όπως του Γιώργη και του Πολύδωρου να σπάνε τη ρουτίνα και να αποτελούν το χαρακτηριστικό απόσπασμα, αντί για μια θλιβερή παρένθεση ανάξια αναφοράς.
Εδώ καταγράφω και την διαφωνία μου με τους συναδέλφους μου στην εφημερίδα. Κάποιοι το βρήκαν... ιδιαίτερο το στιγμιότυπο, εγώ όχι.
Η εικόνα με το Γιώργη να φωνάζει σχεδόν σηκωμένος από το έδρανο, τον άλλο Γιώργη το Μπελέγρη να παίρνει πάσα και να σιγοντάρει και τον Πολύδωρο να έχει ένα χαμόγελο στο χειλάκι επειδή άναψε τη φωτιά και «κόβει» αντιδράσεις, μου είναι αδιάφορη.
Δίπλα είναι η πλατεία, ας βγουν κατά το ίδιο... πολιτισμικό επίπεδο να αναμετρήσουν τις αντιδράσεις τους. Πιο κάτω είναι τα δικαστήρια για να πάνε να λύσουν και εκεί τις διαφορές τους. Η πόλη, το νησί και οι δημότες που τους ψήφισαν τι φταίνε όμως;
Πριν κάποια χρόνια, με το λαϊκισμό στις συνεδριάσεις του Δημοτικού Συμβουλίου να πιάνει «κόκκινα» μπορεί ένα παράδειγμα όπως παραπάνω να είχε μια κάποια αξία. Στις εποχές μας όμως και με το Δήμο να αντιμετωπίζει τα προβλήματα... βουνό, είναι αστείο για τους πρωταγωνιστές να παραγκωνίζουν την ουσία και αναλώνονται σε παιδαριώδης αντιπαραθέσεις. Ούτε το αξίζουν, ούτε ό Δήμος αξίζει τέτοιας εκπροσώπησης.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
