Η όλη διαχείριση του πολύ μεγάλου προβλήματος που αντιμετωπίζει σήμερα η κοινωνία μας και φυσικά η Πατρίδα μας λέγεται Προσφυγικό.
Και είναι ένα πρόβλημα που σίγουρα την ευθύνη για την «Γέννηση» του δεν την έχει η Ελλάδα και κανένας Έλληνας πολίτης και πολιτικός.
Όμως η Πολιτικό-Οικονομική αλλά και η Κοινωνική διαχείρισή του δεν είναι απλή. Και δεν είναι κάτι που μπορούν να το διαχειριστούν κάποιοι, είτε ερασιτεχνικά και ότι ήθελε προκύψει, αλλά ούτε και με σκοπιμότητες που στοχεύουν σε οποιοδήποτε όφελος.
Και φυσικά κατά την Άποψή μου έχει τρία σκέλη, τα οποία έχουν περισσότερα «ποδαράκια» και αναλύσεις.
Για να φθάσουμε λοιπόν σε μια καθαρή εικόνα για το τι συμβαίνει Σήμερα στην Χώρα μας, πρέπει να καταγράψουμε και να αξιολογήσουμε κάποιους πολύ σοβαρούς παράγοντες, που όλοι μας αντιλαμβανόμαστε.
Ποια είναι λοιπόν τα τρία μεγάλα σκέλη του προβλήματος;;
v Η Πολιτική Διαχείριση.
v Η Οικονομική διαχείριση, και τέλος,
v Η Κοινωνική διαχείριση
Στην συνέχεια αναλύουμε την πολιτική διαχείριση του προβλήματος. Δηλαδή :
κράτος που μπορεί ο πολίτης να το εμπιστευθεί για την ασφάλεια της ζωής του;;
α) Η μία εκδοχή που αβασάνιστα βγαίνει είναι ότι η κυβέρνηση δεν μπορεί.
β) Και η άλλη εκδοχή η βρώμικη και επικίνδυνη είναι ότι δεν θέλει.
Όμως και οι δύο περιπτώσεις καταδεικνύουν την επικινδυνότητα της συνέχειας της διακυβέρνησης αυτής χώρας από αυτήν την κυβέρνηση.
Αμέσως μετά αναλύουμε την Οικονομική διαχείριση του Προβλήματος.
Εδώ μπαίνουν στο τραπέζι αρκετά ερωτήματα στα οποία πρέπει να δοθούν ξεκάθαρα κάποιες απαντήσεις που δυστυχώς έχουν σχέση με τα τελευταία γεγονότα. Έχουμε φθάσει πια σε «ξεδιάντροπες έως και προκλητικές» κυβερνητικές αποφάσεις. Και τα ερωτήματα που μπαίνουν είναι.
α) Όπως στο θέμα των περισσοτέρων ΜΚΟ που διαχειρίζονται και σπαταλούν
ανεξέλεγκτα τα χρήματα όλων των Ευρωπαίων πολιτών, μέσω της Ύπατης Αρμοστείας.
β) Στην συνέχεια έχουμε την άμεση εμπλοκή του κράτους στο θέμα της Σίτισης
των Προσφύγων και Μεταναστών από το Υπουργείο Άμυνας, δηλαδή από τα
Αρχηγεία των Ενόπλων Δυνάμεων, αποκλείοντας την δυνατότητα συμμετοχής
από τοπικές πιστοποιημένες εταιρείες, που δεν έχουν πιστοποίηση με ISO έξη,
με άλλα λόγια πολύ υψηλή πιστοποίηση ούτως ώστε να αποκλειστούν, και η μπάλα να παίζετε στο γήπεδό τους, και ότι «Όφελος» ήθελε προκύψει.
Πολλά και διάφορα ακούγονται εντός και εκτός Βουλής.
Στην συνέχεια Αναλύουμε την Κοινωνική Διαχείριση του Προβλήματος.
Εδώ όλοι μας έχουμε «Ψυχολογικό πρόβλημα», διότι είμαστε ένας ευαίσθητος και συναισθηματικός λαός που στην πλειοψηφία μας δίνουμε «το ένα από τα δύο μας πουκάμισα» σε αυτούς τους βασανισμένους και ταλαιπωρημένους πρόσφυγες της Συρίας. Και καθημερινά μας προκαλούν ανατριχίλα οι εικόνες που βλέπουμε από ταλαιπωρημένα και πνιγμένα παιδάκια-γυναίκες και ότι άλλο. Γι’ αυτόν το λόγο έχει ξεχειλίσει η οργή μας εναντίον εκείνων των Ευρωπαίων που δεν θέλουν στην χώρα τους κανέναν πρόσφυγα, αλλά και εναντίον εκείνων που είναι οι άμεσα υπεύθυνοι για τον πόλεμο σε αυτήν την Χώρα.
Όμως δεν περιμέναμε με τίποτα να ζήσουμε τις εικόνες που ζήσαμε στην Χίο, και στο λιμάνι του Πειραιά, και ακόμη δεν ξέρουμε τι θα γίνει αν δεν ηρεμίσει αυτή η εκρηκτική κατάσταση, η οποία πιθανώς θα οδηγήσει πολλούς συμπολίτες μας να αναθεωρήσουν τις ευαισθησίες τους προς τους πρόσφυγες.
Ανακεφαλαιώνοντας λοιπόν όλα τα παραπάνω κατά την ταπεινή μου άποψη βγαίνουν τα ποιο κάτω συμπεράσματα για το Προσφυγικό ζήτημα.
v Επιβάλλεται λοιπόν να αλλάξει η «Ψυχολογία» μας ως προς το προσφυγικό θέμα.
Για αυτό πρέπει σήμερα να δοθούν ουσιαστικές και ψύχραιμες λύσεις στις υποδομές των κέντρων κράτησης σύμφωνα με τις υποδείξεις των τοπικών παραγόντων και βάση των αρχικών υποσχέσεων των κρατικών λειτουργών.
Διότι το προσφυγικό ζήτημα προστιθέμενο στο οικονομικό και την τεράστια οικονομική μας εξαθλίωση που επίκειται με την επερχόμενη Φορολογική και Ασφαλιστική καταιγίδα και την αύξηση τιμών κατά πάσα πιθανότητα σε καύσιμα και διάφορες υπηρεσίες, τραπεζικές και κινητής τηλεφωνίας, σίγουρα αρκετοί πολίτες θα χρειαστούν ψυχιατρικές φροντίδες.
v Επιβάλλεται η κυβέρνηση να διαχειριστεί σωστά και καθαρά τα της Οικονομικής και Επιχειρησιακής διαχείρισης του Προσφυγικού. Δηλαδή:
Χθες 1η/Απριλίου 2016 στον τηλ/κό σταθμό «Έψιλον» είδαμε και ακούσαμε τον
γνωστό μας στην Χίο γιατρό κ. Αντύπα (που συμμετέχει στην ομάδα των «Γιατρών χωρίς Σύνορα) να λέει ότι για την μεταφορά ασθενούς από την ΒΙΑΛ στο Γενικό Νοσοκομείο Χίου και την χρήση του ασθενοφόρου, απαιτείτο η συνοδεία περιπολικού, και έτσι έγινε.
Στην συνέχεια όμως δύο ημέρες μετά που ξανά-χρειάσθηκε διακομιδή κάποιου τραυματία η απαίτηση για την συνοδεία περιπολικού δεν χρειαζόταν. Με λίγα λόγια όταν οι εντολές αλλάζουν άξαφνα, όταν δεν υπάρχει σχεδιασμός για την αντιμετώπιση τέτοιων εκρηκτικών καταστάσεων βίας από τους πρόσφυγες σε ένα νησί και όπου αλλού, που είναι περιορισμένη η δύναμη των υπηρεσιών της προστασίας του πολίτη, τότε η οργή και η αγανάκτηση του πολίτη «κτυπάει κόκκινο». Γίνεται «ρατσιστής» και τότε κάνει το μεγάλο λάθος, ακολουθώντας κάποιους που «Φαντάζουν Τιμωροί και Προστάτες» της κάθε ανωμαλίας.
Και εδώ φοβάμαι ότι η «Επιχειρησιακή Ασάφεια» του Προσφυγικού που προκύπτει από ενέργειες και αλληλοσυγκρουόμενες κυβερνητικές δηλώσεις υπουργών και παρατρεχάμενων, δεν είναι άγνοια-αδυναμία και απειρία, αλλά εσκεμμένη τακτική πριμοδότησης ψηφοφόρων προς εξτρεμιστική πολιτική οργάνωση, και εν προκειμένω αλλοίωση του εκλογικού χάρτη, όταν έλθει η ώρα των Εκλογών.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
