Κλασσική προοιμιακή συζήτηση του καλοκαιριού πιάσαμε προχθές με παρέα φίλων. Στο επίκεντρό της οι παραβάσεις στο δρόμο και όπως ήταν απόλυτα αναμενόμενο οι καυγάδες ακούστηκαν από τη μια άκρη ως την άλλη. Ο ένας υποστήριζε ότι το κράνος σώζει ζωές, ο άλλος ότι σώζει ζωές αλλά τον ενοχλεί λιγάκι στο κεφάλι, ο άλλος έλεγε με πιάνει πονοκέφαλος.... Απίστευτα επιχειρήματα.
Εγώ έλεγα ότι με ενοχλεί ο λιμενικός χωρίς κράνος και ο αστυνομικός χωρίς κράνος. Με ενοχλεί μάλιστα όταν στις δυο παραπάνω περιπτώσεις υπάρχει μια απίστευτη ανοχή, μια «συγκάλυψη». Εμένα με γράφει το όργανο της τάξης για κράνος, αλλά αυτόν ποιος θα τον γράψει; Εγώ;
Μέσα λοιπόν σε τέτοια συζήτηση άκουγα και πότε μίλαγα, πότε το βούλωνα.
Ένας καυγάς για το ποιος παρανομεί και ποιος δεν παρανομεί στο δρόμο. Καυγάς για την κουλτούρα μας, για την παιδεία μας...( πήγε μακριά το πράγμα) στενάχωρα πράγματα που δεν βρίσκεις άκρη.
«Άκου», μου λέει ο ένας. «Προχθές πήγα σε μια τράπεζα στην προκυμαία να πληρώσω. Άφησα για λίγο το μηχανάκι στο χώρο μπροστά από την τράπεζα, δεν πρόλαβα να κάνω ένα βήμα κι ακούω πίσω μου τη σφυρίχτρα του λιμενικού που μου λέει πάρε το και πήγαινε το παρακάτω γιατί εδώ πατάς τη γραμμή... Δεν είπα τίποτα, τα μάζεψα και πάρκαρα αλλού. Έκανα τη δουλειά μου, τέλειωσα. Το βράδυ κατέβηκα με τη γυναίκα μου βόλτα στη προκυμαία και κάτσαμε σε μια καφετέρια. Ανάθεμα την ώρα και τη στιγμή και πάλι ανάθεμα. Τέλειωσε για μένα η προκυμαία. Χαμός! Μηχανάκια, μαρσαρίσματα, σπιναρίσματα, εξατμίσεις, αυτοκίνητα, ένας κακός χαμός! Βρε έψαχνα να δω έναν λιμενικό ή ένα δείγμα τέλος πάντων του λιμεναρχείου και δυο ώρες δεν πάτησε άνθρωπος το πόδι του. Ούτε ένας! Αυτό λοιπόν είμαστε. Το πρωί σου λένε «κύριε πατάτε τη γραμμή» και το βράδυ που τον θέλεις γιατί η κατάσταση σου πατάει το λαρύγγι είναι άφαντος».
Αμέσως λοιπόν όλοι συμφώνησαν με τον φίλο μου. «Δίκιο έχει...», «έτσι είναι...».
Χαρακτηρίζοντας μετά από σκέψη και τα δύο παραδείγματα απαράδεκτα ανέφερα ότι προτιμώ τον λιμενικό που υπερβάλει από τον... εξαφανισμένο λιμενικό. Προτιμώ τον αστυνομικό που τηρεί τους κανόνες, από τον... καθόλου αστυνομικό.
Γενικότερα θα προτιμούσα ο καθένας να είναι εκεί που πρέπει, όσο πρέπει, όταν πρέπει και να σέβεται. Και πρώτα για τους φίλους λιμενικούς και αστυνομικούς (όχι όλους προς Θεού) τον εαυτό τους και το ρόλο τους. Ιδίως όταν ανάμεσα σε όλες τις άλλες ανθρώπινες αδυναμίες που διαθέτουμε ξεχνούν να φορέσουν και το κράνος τους.... Αυτό ναι, είναι έκθεση....
Υ.Γ. Αρχίζω και σκέφτομαι σοβαρά την προοπτική να κάνω αίτηση για να δουλέψω σε φάρμα αγελάδων στην Ελβετία με μισθό παρακαλώ 3.000 ευρώ το μήνα, μετά από πρόσκληση της Ελβετικής Ομοσπονδίας Κτηνοτρόφων προς κάθε ενδιαφερόμενο. Σκέφτηκα ότι προτιμώ να αρμέγω τις αγελάδες των Ελβετών, από το να με αρμέγει η εφορία, το ΙΚΑ και το κράτος (πρώτη φορά Αριστερά).....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
