«Ο Πρωθυπουργός, Αλέξης Τσίπρας, είχε νωρίτερα συνάντηση με τους Δημάρχους Λέσβου, Σπύρο Γαληνό, Σάμου, Μιχάλη Αγγελόπουλο, Χίου, Μανώλη Βουρνού, και τον Αντιπρόεδρο του Επιμελητηρίου Λέσβου, Φραντζέσκο Παρασκευά.
Ο Πρωθυπουργός ενημερώθηκε για την κατάσταση στα νησιά που δέχονται τις μεγαλύτερες προσφυγικές ροές και για τις προτάσεις και τις θέσεις των Δημάρχων για τη διαχείριση της προσφυγικής κρίσης.
Στη συνάντηση συμμετείχε και ο Υπουργός Επικρατείας, Αλέκος Φλαμπουράρης.»
Μετέφερα αυτούσια τη δημοσιοποίηση της συνάντησης από το πρωθυπουργικό Γραφείο Τύπου. Πιο ξερή αποτύπωση, πεθαίνεις… Η επίσημη κυβερνητική ενημέρωση για το θέμα παρουσιάζει έναν παθητικό δέκτη να ακούει κάτι για το οποίο, εννοείται, θα όφειλε να είναι ενήμερος. Κι εκείνος; Έστω μια νύξη των πρωθυπουργικών προθέσεων…
Η απουσία έστω και της παραμικρής αναφοράς για την πρωθυπουργική άποψη υποδηλώνει ότι σε ανώτατο κυβερνητικό πεδίο, ο ίδιος ο Αλ. Τσίπρας αντιλαμβάνεται πλήρως τα νησιωτικά δίκαια, πλην όμως… Αυτό το όμως είναι που σπαζοκεφαλιάζει.
Αν η κυβέρνηση, δια του πρωθυπουργού της, συμμερίζεται τις νησιωτικές ανησυχίες, τί την εμποδίζει να επιχειρήσει να τις θεραπεύσει; Να υποσχεθεί στους νησιώτες, όπως κάνει στο θέμα του Φ.Π.Α., πως θα παλέψει όσο αντέχουν οι δυνάμεις της να ανατρέψει την διαμορφωμένη στα νησιά κατάσταση από την προσφυγική κρίση. Ούτε η παραμικρή νύξη προς αυτή την κατεύθυνση και τούτο είναι που προβληματίζει περισσότερο.
Άλλο να δίνεις τη μάχη και να μην την κερδίσεις κι άλλο να μην μπαίνεις καν στον κόπο της. Τότε κρατάς κρυμμένα μυστικά και ντοκουμέντα, ανομολόγητα μάλιστα, για τα οποία αισθάνεσαι την εσωτερική ενοχή αλλά την καταπίνεις.
Η κυβερνητική και πρωθυπουργική άρνηση να υποσχεθούν την παραμικρή στροφή στο προσφυγικό Βατερλό τους, οδηγεί πια με ασφάλεια στο συμπέρασμα ότι από κάπου πιο ψηλά παίρνουν κατευθύνσεις πως ορθά πορεύονται. Έχετε διαπιστώσει εσείς καμία σοβαρή αντίδραση από την Ευρώπη για τις άθλιες συνθήκες διαμονής των προσφύγων στα νησιά; Μια παρατήρηση; Μια κίτρινη κάρτα;
Οι ανομολόγητες κυβερνητικές δεσμεύσεις έχουν, προφανώς, ανταλλάγματα σε άλλα πεδία, εξίσου δύσκολα διαχειρίσιμα. Εννοώ καταφανώς τις διαπραγματεύσεις σε οικονομικό επίπεδο. Η χώρα κάνει παραχωρήσεις στο προσφυγικό στην Ευρώπη με ανταλλάγματα, προφανώς, πιο χαλαρούς ελέγχους στις οικονομικές διαπραγματεύσεις. Αν δεν ισχύει πια ούτε κι αυτό, τότε, εκτός από άκρως επικίνδυνοι, είναι περισσότερο άχρηστοι.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
