Το πολιτικό σκηνικό μεταβάλλεται ραγδαία μέρα με τη μέρα. Είναι ηλίου φαεινότερον ότι οδεύουμε σε μια περίοδο εκλογών που σε τίποτα ωστόσο δεν βοηθά την οικονομία, τη χώρα, την ψυχολογία μας. Και αυτό γιατί δεν είμαστε σίγουροι τι πρέπει κι αν πρέπει να ψηφίσουμε.
ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ. επιδίδονται στο γνωστό παιχνίδι των εντυπώσεων. Μπερδεμένες απόψεις, κραυγές λαϊκισμού ένθεν κακείθεν σε τηλεοράσεις, ραδιόφωνα και ιστοσελίδες προμηνύουν ότι η επόμενη μέρα δεν ξέρουμε πως μπορεί να είναι.
Αναζητείς μια σοβαρή άποψη, ψύχραιμη. Δεν την βρίσκεις....
Κόλακες αυλοκόλακες και αυριανοί ταγοί της εξουσίας ξεπηδούν από κάθε κατεύθυνση. Το νιώθεις και το βλέπεις. Ή έπαρση έγινε κανόνας. Σωτήρες που επιθυμούν να πάρουν πίσω το αίμα του λαού από την οικονομική αφαίμαξη των τελευταίων ετών, υπόσχονται λαγούς χωρίς πετραχήλια και μέρες ευημερίας χωρίς κανένα εχέγγυο.
«Ωρέ που πάμε»... που έλεγε και ο Αυλωνίτης...
Πως να εμπιστευτεί κανείς ότι το αύριο θα είναι καλύτερο του σήμερα;
Ατέλειωτα χρόνια ο Έλληνας ψηφοφόρος έχει γίνει ναρκομανής. Εθίστηκε στο πολιτικό ψέμα. Εθίστηκε στην υπόσχεση. Εθίστηκε στο δούλεμα που το θεωρεί δεδομένο και κάθε φορά που το συναντά το θεωρεί και φυσιολογικό!
Ν.Δ. ή ΣΥΡΙΖΑ λοιπόν;
Η κυβέρνηση δείχνει να απώλεσε και τις τελευταίες ρανίδες εμπιστοσύνης έναντι όλων μας. Παρασύρθηκε και πέρασε την ύφεση για κανονικότητα.
Κανείς δεν ξεχνά το πετσόκομμα των συντάξεων. Κανείς δεν λησμονεί την αδυσώπητη ληστρική επιδρομή στις καταθέσεις του PSI. Κανείς δεν μπορεί να ξεχάσει ότι κάθε φόρος που μας συστήθηκε ως προσωρινός, κατέληξε συγκάτοικος για μια ζωή... Ανάπτυξη στα χαρτιά, επιχειρηματικότητα στις φυλακές.
Που πάει σήμερα λοιπόν το μυαλό κάποιου που ακούει Ν.Δ.;
Στους φόρους, στον ΕΝΦΙΑ, στον απόλυτο και ασύλληπτο παραλογισμό ενός κράτους που λες και βάλθηκε να αποδεκατίσει τη χώρα από κάθε ζωντανό οργανισμό. Στο κόμμα που ουδέποτε ξέχασε την προέλευσή του. Αστικό και μεγαλό- αστικό χαρακτήρα είχε και τον ίδιο ακριβώς διατηρεί, με ολίγες πινελιές κεντρώας πολιτικής που ουδέποτε του ταίριαζαν μάλιστα. Είναι το ίδιο με το να προσπαθείς να ταιριάξεις μια μοντέρνα επιπλοσύνθεση με το σεμεδάκι πάνω από την τηλεόραση. Δεν γίνονται αυτά!
Από την άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ.
Πως μπορεί να εμπιστευθεί κάποιος ένα κόμμα που φωνάζει τέλος στη λιτότητα και ο επικεφαλής του συναντά για παραπάνω από μια ώρα τη Γιάννα Αγγελοπούλου;
Τι έχουν να ανταλλάξουν ως απόψεις ένας άνθρωπος που προέρχεται από το μαθητικό κίνημα και κουμαντάρει ένα υποψήφιο κυβερνητικό σχηματισμό δυνάμεων ανατροπής, με την κ. Αγγελοπούλου που απλά προσθέτει για να καταπολεμήσει την ανία της ένα ακόμη αυγό βαμπερζέ στη συλλογή της ή ένα Arpel Van Cleefκολιέ στη μπιζουτιέρα της;
Μας δουλεύουν; Είναι κάτι άλλο; Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν μπορεί να γίνει κυβέρνηση χωρίς την στήριξη πενήντα κορακιών της ελληνικής οικονομίας;
Χώρια που τα στελέχη του κάθε ώρα, όχι κάθε μέρα, αλλάζουν άποψη για το πως τελικά θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση.
Σε όλα αυτά τα αδιέξοδα μας ζητούν να σταθούμε (ως πολίτες) στο ύψος των περιστάσεων. Κι είναι αυτό που πολλές φορές γράψαμε και το είχε πει ο Έφορος μου στους προσκόπους ο κυρ Γιώργης Μαθιούδης. «Χαμήλωσαν τα αξιώματα για καθίσουν οι κώλοι»...
Αν δώσετε απαντήσεις, ενημερώστε. Εξακολουθώ να είμαι προβληματισμένος...
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
