Παρακολούθησα από τα βίντεο του politischios.gr την προχθεσινή συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και περισσότερο τη διαμαρτυρία καταστηματάρχη να στρώσει μια σειρά τραπεζοκαθίσματα έξω από το μαγαζί του, την ώρα που εκκρεμεί εν τω μεταξύ η παροχή άδειας λειτουργίας που κατέθεσε και είναι θέμα ημερών να φτάσει στα χέρια του. Η συζήτηση είναι λογικό να περιείχε όλα εκείνα τα εκρηκτικά στοιχεία που επαρκούν για να πυροδοτήσουν πάθη. Ο ιδιοκτήτης φώναζε, η Δημοτική Αρχή επιχειρηματολογούσε και το θέμα έληξε με τον καταστηματάρχη να φεύγει άπραγος και την διοίκηση του Δήμου να υπόσχεται συνολική αντιμετώπιση του ζητήματος.
Ανάμεσα στα παραπάνω μεσολάβησαν διάφορες τοποθετήσεις. Ξεχωρίζω την ερώτηση που απεύθυνε ο αντιδήμαρχος Τουρισμού Δημ. Καράλης στον Πολ. Λαμπρινούδη, όταν ο τελευταίος έλεγε ότι υπάρχει λύση για το θέμα. «Αφού υπήρχε λύση γιατί δεν τη δώσατε;» του ανέφερε ο αντιδήμαρχος.
Η συζήτηση με... την όπισθεν, όπως συνηθίζουμε να την αποκαλούμε, δηλαδή με αναφορές στο παρελθόν, τι είχε γίνει και τι θα γίνει, οι αυτοδιοικητικοί οφείλουν να την βάλουν στην άκρη μια για πάντα. Το παρελθόν ανήκει εκεί που του πρέπει. Η Δημοτική Αρχή Λαμπρινούδη έχει αποχωρήσει, η πορεία της κρίθηκε, τελειώσαμε με αυτό και πάμε παρακάτω. Δεν αξίζει να μπαίνει κανείς, πόσο μάλλον το Δημοτικό Συμβούλιο, στη διαδικασία να βλέπει πίσω εφόσον σε τίποτα δεν προσθέτει κάτι για να βελτιωθούμε στο μπροστά.
Τέτοιες αναφορές δεν προκαλούν εντύπωση αλλά είναι κλισέ, δεν προσθέτει τίποτα παραπάνω. Και πόσο μάλλον όταν από την νέα Δημοτική Αρχή περιμένουμε θέσεις και προτάσεις ξεκάθαρες, όπως τουλάχιστον ο Μαν. Βουρνούς στη συνεδρίαση υποσχέθηκε για μια ακόμη φορά. Συνολική τοποθέτηση και πρόταση, όχι αντιπαραθέσεις με αδιέξοδα. Από κάτι τέτοιο δεν προκύπτει τίποτα μα τίποτα.
Αφήνουμε λοιπόν στην άκρη το παρελθόν, πάμε για το καινούργιο που ισχυρίζεται η νέα Δημοτική Αρχή. Στο θέμα δε των τραπεζοκαθισμάτων, οφείλουμε να απαντήσουμε όχι μόνο στο πως οραματιζόμαστε το κέντρο της πόλης με την παρουσία των καταστημάτων εστίασης, τα καφέ και τα μπαρ (αυτά δίνουν ζωή σε κάθε κέντρο και η παρουσία τους πρέπει να ενθαρρύνεται), αλλά και στο πως θα καταφέρουμε να εφαρμόσουμε το Νόμο. Ο Νόμος ορίζει τι πρέπει και τι δεν πρέπει και όχι κάθε Δημοτική Αρχή. Μη χάνουμε τη μπάλα...
Ο Δήμος το μόνο που μπορεί να κάνει είναι να δώσει ένα σχέδιο. Εδώ κατάστημα, εδώ πεζοδρόμιο, εδώ παγκάκι, εδώ δημοτικός χώρος. Και πρέπει να πω ότι η πόλη ουδέποτε είχε τέτοιο πλάνο ξεκάθαρο ως προς τις χρήσεις του. Από τη μια οι υπηρεσίες του Δήμου δεν κατάφεραν να αποδεχθούν ότι το κέντρο έχει ανάγκη από όλες τις χρήσεις και έβαζαν «τα πάντα όλα» που θα έλεγε και ο Αλέφαντος, σε κάθε δρόμο, με λίγα λόγια βάδιζαν χωρίς ξεκάθαρο πλάνο ανάπτυξης του κέντρου, από την άλλη η κάθε Δημοτική Αρχή επέβαλλε τα δικά της ανάλογα με την ένταση των αιτημάτων που της υποβάλλονταν.
Να υπάρξει λοιπόν πλάνο, αυτό ζητάμε, να υπάρξει σχέδιο συνολικό που θα αφορά από το καφέ με δυο τραπέζια μέχρι το εστιατόριο. Χωρίς διάκριση, χωρίς μισά και μισοκοπημένα όπως τα ζήσαμε σήμερα. Επειδή όμως η ζωή τρέχει, όπως και οι ανάγκες, άποψή μου είναι ότι μια πρώτη εικόνα θα έπρεπε ήδη να έχει κατατεθεί. Εκεί κάνει λάθος ο φίλος Δημ. Καράλης, του οποίου τις καλές προθέσεις αναγνωρίζω.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
