«Είμαστε Χιώτες και Χιώτισσες και αγαπάμε τον τόπο μας και πρέπει να τον προστατέψουμε».
Η κουβέντα ειπώθηκε σε μια δημοτική συνεδρίαση που απασχολούνταν με το θέμα του Iωνικού Κέντρου. Ανήκει δε, στην φιλτάτη πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου ΑνθίππηΖαννάρα που έχει εντρυφήσει στις προσπάθειες για να βρεθεί μια άκρη με το Ιωνικό, καθολικά αφιλοκερδώς μάλιστα, απλά και μόνο γιατί όπως και άλλοι, το θεωρεί καθήκον της.
Τέτοιες εκφράσεις, επιτρέψτε μου, δεν τις ακούμε συχνά. Να βγαίνουν από το στόμα αβίαστα, σχεδόν πατριωτικά και να προκαλούν μια ταραχή στο άκουσμά τους.
Με συνεπήρε η ουδετερότητα του χρόνου κατά τον οποίο η Ανθίππη ανέφερε το παραπάνω. Ούτε είχε προκληθεί, ούτε καλούνταν να αποδείξει κάτι. Απλά κατά τη συζήτηση και κλείνοντας μια μικρή αναφορά που είχε κάνει είπε και τα παραπάνω λόγια. Αμέσως σχεδόν «έφυγα» από το χώρο. Σκέφτηκα μέσα μου ότι σε τούτη την κουκκίδα στον παγκόσμιο χάρτη υπάρχουν αρκετοί άνθρωποι που βάζουν το τοπικό «γαμώτο» πάνω από κάθε άλλη προτεραιότητα.
Που σκέφτονται και επιμένουν στα πλαίσια των δυνατοτήτων τους και στο περιθώριο των άλλων δραστηριοτήτων τους για το λεγόμενο «κοινό καλό».
Δεν ήταν όμως μόνο η Ανθίππη... Ήταν ο Θοδ. Χαβιάρας που σχεδόν «οδήγησε» τη συζήτηση σε ασφαλή ύδατα με την αποτύπωσή της κατάστασης, ήταν ο Γ. Ζυμαράκης, ήταν ο Στ. Καμπούρης που προς τιμή τους παρακολουθούσε με υπομονή την όλη διαδικασία να εξελίσσετε, ήταν η Εύη Καλκούνη, ήταν η Ερμ. Φρεζούλη, ήταν ο Βαρβάκης....
Λίγη σημασία έχουν τα ονόματα. Μένω στη διάθεση που παρουσιάζεται και στο «κοινό καλό» που όλοι επιθυμούν να υπηρετήσουν αβίαστα, αρκεί να αποτυπώνει για τον τόπο μια παρακαταθήκη, ένα όραμα, μια κάποια χιακή εφεδρεία...
Πολλές φορές κακιώνω, κακιώνουμε για το «κοινό καλό». Για οτιδήποτε διαπιστώνουμε ότι είναι προς το συμφέρον του τόπου κι όμως, δεκάδες μικρά ή μεγαλύτερα εμπόδια που προβάλλουν ή που εσκεμμένα εμφανίζονται μας εμποδίζουν να φτάνουμε σε αυτό.
Εάν ο καθένας και η καθεμιά παραμέριζαν για ελάχιστο χρόνο τις όποιες ιδεολογικές ή ίσως προσωπικές διαφορές ο τόπος θα μπορούσε να επιτύχει άλματα συνεννόησης απίστευτα. Κι όλα θα έρχονταν πιο γρήγορα, πιο εύκολα, πιο ομαλά.
Διαπιστώνω πως στο νησί μας παρά τις δεκάδες διαφωνίες υπάρχουν απίστευτοι σε ποσότητα «χιολάτρες». Χωρίς συμφέρον, χωρίς υστεροφημία, χωρίς αναγνώριση, προκαλούν την κοινή λογική να συνεργαστεί για να φτάσουμε τον τόπο μας κάπου... Η Ανθίππη έδωσε μια πολύ καλή αφορμή για να το σκεφτούμε.
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
