Η εκλογή του Κυριάκου Μητσοτάκη στην αρχηγία της Νέας Δημοκρατίας προσφέρει μετά από καιρό καινούργιες ευκαιρίες στο πολιτικό σκηνικό της χώρας.
Αφού κατάφερε να ενεργοποίηση και να εμπλέξει με τη Ν.Δ. ανθρώπους χωρίς προηγούμενη κομματική ενασχόληση, πράγμα απόλυτα σπάνιο στις μέρες φθοράς του πολιτικού σκηνικού όπως το βιώνουμε, προκάλεσε ένα μπαράζ νέου ενδιαφέροντος προς κάθε τι πολιτικό, πράγμα που μάλλον πριν ένα χρόνο φάνταζε αδύνατον να προκύψει.
Οι πολίτες φάνηκαν πρόθυμοι, παρά την απογοήτευση από τη καθημερινότητα που βιώνουν να εμπιστευτούν εκείνους που τους μιλούν κοιτώντας τους στα μάτια και τους προτείνουν ρεαλιστικές λύσεις. Η περίπτωση Μητσοτάκη έδειξε να ξαναζωντανεύει την σχέση πολίτη – πολιτικού, της οποίας η ισορροπία είχε από ετών διαταραχθεί επικίνδυνα. Αυτό αποδείχθηκε στην πράξη από τους δεκάδες ψηφοφόρους που βρέθηκαν στις κάλπες των εσωκομματικών εκλογών για πρώτη ίσως φορά, αποφασισμένοι να δώσουν στον Μητσοτάκη ψήφο εμπιστοσύνης και αγνοώντας ακόμη και το κομματικό περιβάλλον στο οποίο βρέθηκαν, περιτριγυρισμένοι από έμπειρους κομματικούς παράγοντες που γνωρίζουν χρόνια να δίνουν και να παίρνουν από την εμπλοκή τους με την πολιτική.
Η επιλογή Μητσοτάκη ήρθε την ώρα που όλα έμοιαζαν να έχουν χαθεί στο πολιτικό σκηνικό.
Κοιτώντας με ειλικρίνεια την εικόνα του ελληνικού Κοινοβουλίου και κυρίως τα πρόσωπα που το απαρτίζουν, καταλάβαινες ότι μάλλον αυτό είναι το καλύτερο και το χειρότερο που θα μπορούσε να σου έχει συμβεί.... Κοινώς, έχανες κάθε ελπίδα.
Όταν λοιπόν προέκυψε η περίπτωση Κυριάκου, όταν ο ίδιος βρήκε περισσότερο χώρο να αναπτύξει τις σκέψεις του και τις απόψεις του για την σημερινή κατάσταση, για το θολό αύριο, για τα κυβερνητικά ταμπού όπως «δημόσιο», «επενδύσεις», «ιδιωτικοποιήσεις», «ευκαιρίες», χωρίς σημαίες του Τσάβες, του Τσε, των Podemos πέρα ή δίπλα του,έριχνες ένα τσίμπημα στα κρυφά για να δεις αν κοιμάσαι ή αν είσαι ξύπνιος. Τόσο μεγάλη ανάγκη υπήρχε να ακουστούν διαφορετικά πράγματα πέρα από λαϊκίστικα τσιτάτα που βρόμισαν την ζωή μας, που αμέσως το ενδιαφέρον σου μάλλον γίνονταν πιο έντονο.
Είμαι πεπεισμένος ότι ο αρχηγός της Ν.Δ. δεν είναι ο θαυματοποιός που θα μας οδηγήσει στην Χώρα του Ποτέ – Ποτέ. Είμαι όμως εξίσου πεπεισμένος ότι μπορεί να μας ξυπνήσει από την κατάθλιψη και την έλλειψη έμπνευσης για δημιουργία, από την μιζέρια και το φόβο της αναδουλειάς, από τον τρόμο και την αγωνία ότι αυτό που βιώνουμε θα είναι πάντα έτσι.
Σάμπως δηλαδή και χρειαζόμασταν καμιά τετράτομη εγκυκλοπαίδεια με υψηλή μακροοικονομική ανάλυση για να πειστούμε;
Ακριβώς το αντίθετο χρειαζόμασταν... Ειλικρίνεια...Ευθύτητα... Ρεαλισμό... Λέξεις που τρομάζουμε πια να τις πούμε.
Σε αυτά νομίζω ότι οφείλει την εκλογή του και την προτιμήση των ψηφοφόρων του ο Κυρ. Μητσοτάκης. Και έχει κάθε λόγο να νιώθει ήρεμος με την συνείδησή του γιατί ο κόσμος όντως τον άκουσε.
Τώρα είναι η σειρά του να ξετυλίξει το κουβάρι των πρωτοβουλιών. Να αναλάβει την σταδιακή εφαρμογή όλων όσων προεκλογικά, βήμα το βήμα μας περιέγραψε.
Ο κόσμος διψάει για ένα χαμόγελο. Του το χάρισαν.... Ας το επιστρέψει....
Ακολουθήστε μας στο Google News. Μπείτε στην Viber ομάδα μας και δείτε όλες τις ειδήσεις από τη Χίο και το Βόρειο Αιγαίο. Νέα συνδρομή στον έντυπο «π» - Κάθε Παρασκευή στην πόρτα σας.
facebook
youtube
instagram
X
